بامزززززززززه هاااا
ووی خدا.
        

          داستان یک فنچ که ناگهان متوجه میشه می‌تونه فکر کنه :) 
من تصویرسازی‌هاش رو بیشتر از داستانش دوست دارم. نرگس هم دوستش داره، اما احساس می‌کنم برای هفت، هشت ساله‌ها مناسب‌تره و یک مقدار برای چهار سال زوده.
        

          نمیدونم چرا انقدر مفهوم و منظور کتاب برام گنگ بود!!
        

          کتاب کودکی دوست‌داشتنی، به همراه نقاشی‌های دوست‌داشتنی‌تر.
موضوع داستان،‌ پرداخت نویسنده،‌ انتقال پیامش به خواننده و از همه مهم‌تر نقاشی‌های کتاب را خیلی دوست داشتم.
با وجود اعصاب خوردی که امشب به سبب خواندن کتاب «مرگ کسب و کار من است» نصیبم گردیده بود، به عنوان یک کتاب ِ «حال خوب کن» هم کودک درونم را ارضا کرد و هم همه‌‌ی اعصاب‌خوردی‌هایم را شست و با خود برد.

پیشنهاد نامه
اگر کودکی در اطراف خود دارید و خواستید کتابی به او هدیه دهید، با توجه به محتوای این کتاب پیشنهاد می‌کنم آن‌را در سبد خرید خود قرار دهید.

کارنامه
تنها یک ستاره از کتاب کسر می‌نمایم چون به نظرم جا داشت که پایان کتاب را کمی با شاخ و برگ بیشتر بنویسد.

سوم آبان‌ماه یک‌هزار و چهارصد
        

          "من فکر می‌کنم پس هستم" به زبان کودکانه.
+۸
        

          بچه ها اغلب حدود ۸ سالگی صفات انتزاعی خودشون رو که  مربوط به ارزش ها، خصوصیات رفتاری و روان شناختی و اعتقادات شون میشه رو میشناسن و اصطلاحا به خودآگاهی میرسن. قبل از اون از حدود ۲ سالگی هم میتونن خودشون رو توی آینه تشخیص بدن اما اینکه شخصیت و نگرش خودشون رو بشناسن، یعنی بفهمن که "فکر میکنن پس هستن" تا ۸ سالگی طول میکشه. 
منم احتمالا توی همین سن به خودآگاهی رسیدم، راستش یادم نمیاد واقعا چند سالم بود ولی حسی که داشتم رو کاملا شفاف یادمه. یکروز خیلی معمولی بود که متوجه شدم من منم، و با بقیه آدما فرق دارم. نمیدونم میتونید تصور کنید یانه، اسم خودمو تکرار میکردم و برام عجیب بود که فقط منم که این اسم و فامیل رو دارم و این آدمم.  حتی ترسیده بودم. بعد از اون بود که منم متوجه شدم متفاوت فکر میکنم و صاحب شخصیت ام. 
هنری، فنچ جذاب این کتاب هم یک شب یهو از خواب بیدار میشه و متوجه میشه میتونه فکر کنه و شخصیت داره. و بعد تصمیمات جالبی میگیره. 
نمیدونم داستان این کتاب چقدر میتونه برای بچه ها جالب باشه، ولی نقاشي هاش که خیلی خیلی باحال و قشنگن .
        

          قصهٔ کتاب به‌نظرم ایدهٔ قابل‌توجهی داره که توی شرحِ ماجراش، خوب نتونسته پیاده بشه. خیلی به‌تر می‌شد دربارهٔ رسیدن از «وراجی» به «تفکر» قصه‌پردازی کرد. قصه‌گویی برای کودکان دربارهٔ عمل‌کردن بر مبنای تفکر، گامِ بلندی‌یه که ممکنه سهل به‌نظر برسه؛ ولی قطعاً سخته.
        

          در محتوا و فرم عالی. شخصیت‌سازی تصویری با اثر انگشت ایده‌ی درخشانی بود.
        

          داستانی بامزه در مورد ماهیت فکر کردن.
فکر کردن چیست؟
فکر کردن در مورد فکر کردن:
فکرهای خوب داریم، فکرهای بد داریم.
آیا می‌توان به هیچ چیز فکر کرد؟
با فکر کردن می‌توانیم در مورد چگونگی به وجود آمدنمان فکر کنیم.
آیا با فکر خودمان می‌توانیم بر فکر دیگران اثر بگذاریم؟
آیا فکر ما می‌تواند جرقه‌ای برای فکر کردن دیگران باشد؟
        

          تصویر گری داستان با اثر انگشت هست میشود کتاب را برای بچه‌ها خواند و بعد خواست با اثر انگشت خود تصویر شخصیتی را درست کنند. 
فکر کردن و رسیدن به کاری که واقعا دوستش داری خیلی مهم هست و حتی اگر روتین زندگی شود ، میدانی خودت انتخاب ش کردی، هنری هم همین طور بود فکر کرد و فکر کرد تا بالاخره توانست برای خودش کسی باید کاری کند و فکرش را به بقیه هم منتقل کند ... 
        

          تصویرگری خلاقانه و جالبی داشت.
        

          اینکه با اثر انگشت پرنده کشیدن خیلی جالب بود برام.داستان هم روایت خوبی داشت
        

          به نظرم این کتاب نیاز به تامل داره، در وهله اول برای من بزرگسال به عنوان یک راهنما و همراه کودک، در وهله دوم برای خود کودک که کتاب رو  بتونه بفهمه و ازش برداشتی داشته باشه.
ولی گمان می کنم طرح همه موضوعات این کتاب هم برای کودک، جایگاهی ندارد.
        

          برای دو تا بچه چار ساله و شش ساله خوندمش و احساس کردم زیادی براشون فلسفی بود. برای خودم ولی خیلی الهام بخش و تاثیرگذار بود
        

          من هم فوق العاده هستم .
اگر همه ی ما آدم ها اینطور فکر می کردیم ، باید  دنیا جای بهتری میشد .
فکر میکنم برای دست یافتن به ، اعتماد به نفس در کودکان کتاب فوق العاده ه ای ست ، حس کامل بودن و خاص بودنی که به بچه ها میده ، عالیه .
برخلاف سیستم آموزشی کشور که بچه ها رو سرخورده بار می‌آورد به آن ها یاد میدهد که فقط بابد یک خط صاف را در چهارچوب قوانین و یادگیری ها ادامه بدهند ، این کتاب می آموزد که همه نباید طرز تفکر یکسان و عملکردی تکراری داشته باشند ، بلکه هر کسی می تواند فکر و ایده ی خاص خود رو داشته و دنیای خودش را بسازد تا شاد  باشد و از زندگی لذت ببرد . 
        

          پیرنگ ایراد دار  با منطقی کج‌و معوج
ولی پر رنگ و لعاب