کتاب بسیار بسیار زیبایی بود ، کتابی که روش درست زندگی کردن، مهربانی کردن به روش ساده، گذاشتن یک میراث درست از خود نسبت به همه و چیزهای زیاد دیگری رو آموزش میده، اگر همه مردم کشورمان چنین کتاب هایی رو حتی یک بار بخونن و بر اساس گفته های آن رفتار کنن کشورمان گلستان می شود.
        

          بد نبود.
موضوعی که برام جالبه اینه که غرب داره خلا معنویت رو توی تفکرش حس میکنه.
حالا به مناسک سه هزار و پونصد سال پیش شرق روی اوردن.
نمیدونم شاید با این وضع به ابتداییات اسلام هم برسن!
        

          ذهن شما مثل یک باغ بسیار زیبا است. تلاش کنید که به افکار منفی و مخرب اجازه ورود به باغ ذهنتون رو ندید و اگر بالاخره به هر ترتیب وارد شدند، آن‌ها را بیرون کنید.
        

          در خوش بینانه ترین حالت فقط فصل اول کتاب اندکی جذاب و کنجکاو کننده بود. تمام ۱۶۰ صفحه ی کتاب در حال تکرار و تکرار و تکرار موضوعات سطحی و بلافایده بود. نمونه ی بارز روانشناسی زرد! بی فایده ترین کتابی که تا به حال خواندم‌. تا حدود صفحه ی ۷۰ خواندم به امید اینکه محتوای جالب توجهی پیدا کنم اما هر صفحه ای که پشت سر می‌گذاشتم با محتوای کمتری رو به رو می‌شدم؛ به صفحات آخر کتاب رفتم و در کمال ناباوری همان مطالب صفحه ی ۷۰ را آنجا هم دیدم!
        

          قالب کتاب من رو یاد وقتی نیچه گریست انداخت که اون رو هم نتونستم تموم کنم. البته این به علاقه ی فردی من بستگی داره که وقتی قراره چیزی رو یاد بگیرم ترجیح میدم کتابی رو مستقیم در اون زمینه بخونم نه اینکه داستانی باشه که مفاهیم آموزشی در چارچوب صحبت های پینگ پنگی دو نفر زورچپون شده باشه و اصلا از تعلیق و کشش خبری نباشه
        

          این کتاب برای افرادی که دنبال تغییر در شغل و زندگی خودشون هستن،و گاهاً از تغییرات پیشرو دچار دلهره میشوند،مناسب هست.
در بینابین کتاب، نکات خوبی واسه بهتر زندگی کردن بیان میکنه
        

          اگه کتاب راهبی که فراری‌اش را فروخت رو خوندید و دوست داشتید، احتمالا این یکی رو هم دوست خواهید داشت، ولی اگه اونو نخوندید هم داستان این یکی جوری نیست که به تنهایی قابل فهم نباشه. می‌تونید بخونیدش.

رابین شارما، حرفاشو در قالب داستان می‌زنه و این برای من خوبه چون در قالب غیرداستان حوصله‌م نمی‌شه بخونم.

اوائلش کند پیش می‌رفتم ولی اواسطش جذاب شد. و داستان خوآن به نظرم از نظر نویسندگی، بهترین بخش کتاب بود و البته فکر می‌کنم آدم نمی‌تونه چیزی رو بفهمه و حتی شاید به نظرش کلیشه‌ای بیاد، مگه این‌که خودش تجربه‌ش کرده باشه. داستان خوآن برای همین خیلی روی من تاثیر گذاشت و اواخر کتاب بغضم گرفت.

از سفرهای جاناتان لذت بردم. توصیف مکان‌ها توی کتابا بهم بیشتر از دیدن اصلشون کیف می‌ده. و چه انتخاب خوبی بود تاج‌محل برای آخرین جا. از وقتی توی کتاب تاریخ هنر مدرسه‌مون درباره‌ی تاج‌محل خوندم، یکی از بناهای موردعلاقه‌م بود.

توی این کتاب رابین شارما درباره‌ی اصالت، در آغوش گرفتن ترس‌ها، مهربانی، بهتر شدن، انتخاب مصاحبان خوب، شادیِ لذت بردن از چیزهای ساده‌ی زندگی، عشق ورزیدن و به نظر من مهم‌تر از همه تاثیرگذاری حرف می‌زنه. چه میراثی قراره از من توی این دنیا باقی بمونه؟ چه تاثیری می‌تونم روی آدما بذارم که زندگی بهتری داشته باشن؟

ترجمه‌ی رضا اسکندری‌آذر مثل همیشه عالی بود و باعث می‌شد روون‌تر و راحت‌تر خوندنشو ادامه بدم.

        

          کتابی مفید در مورد خودشناسی و خودمراقبتی .
داستان وکیلی که بعد از سالها زندگی اشتباه تصمیم میگیره برای نجات خودش روش زندگیش رو عوض کنه .
چیزی که از این کتاب فهمیدم قدرت باورنکردنی ذهن انسان و اهمیت چگونه فکر کردن و به چه چیزهایی باور داشتن بود .
واقعا ذهن انسان ارزشمندتر از اونه که هر اطلاعات بی‌ارزش و بی فایده ای رو واردش کنیم و کم کم جسم انسان رو هم نابود میکنه .
هیچ وقت برای پیداکردن راه درست و عوض کردن مسیر اشتباه دیر نیست کافیه به خودمون باور داشته باشیم .
        

          کتاب رو به توصیه مشاورم خوندم. در مقایسه با الباقی کتاب‌هایی با این موضوع، لطیف‌تر و جذاب‌تر بود. بعد از خوندنِ تعداد زیادی کتاب از این دست، باید بگم همشون یه حرف رو می‌زنن و نباید انتظار چیز جدیدی ازشون داشت. فقط تفاوتشون توی قدرت در تلنگریه که به آدم می‌زنن. و این کتاب قدرت خوبی داشت.
        

          داستان نمادین ولی زیبا و اموزنده که راهنمایی برای یک زندگی پر بار تر خواهد بود.
        

          کتابی بسیار زیبا که روش صحیح زندگی رو کلمه کلمه و به صورت داستان آموزش و جوهره مطلب رو بیان میکنه.
        

          خوب بود منم دوستش داشتم^^ از اون دسته کتاب هایی بود که موقع خوندنش، حس خوبی از گذر آرام و بی دغدغه ی روزهای زندگی به آدم دست میده

شارما در این کتاب، که بر اساس تجربه های شخصی خودش نوشته، راهکارهای عملی و جالبی برای داشتن یک زندگی بهتر و آرام تر ارائه می ده... آرامشی که در این دوره و زمانه ی شلوغ و پر هرج و مرج، حضور و وجودش بیشتر از هر زمان دیگه ای احساس میشه. تجربه ی این کتاب، حداقل برای من، از اون دسته تجربه های ناب و لذت بخشی بود که برام تازگی خاصی داشت

راهکارهای کتاب برای داشتن یک زندگی بهتر، به قدری آسون و ساده ست که فکر می کنم خیلی از ماها بدون اینکه حتی خودمون هم متوجه ش باشیم، اونارو روزانه و گاهی روتین وار انجام میدیم! کارهای ساده ای مثل مطالعه کردن، گوش دادن به یک موسیقی خوب، داشتن یک رژیم غذایی سالم، تکنیک های تنفسی و همین طور انجام مراقبه و مدیتیشن و دقایقی از روز رو در سکوت و آرامش گذراندن

خلاصه اینکه با این کتاب و در کنار یک موسیقی زیبا و ملایم بهاری کلی به من خوش گذشت
^__^
        

          خیلی کتاب جذابی بود، جذاب به معنای  واقعی کلمه 👌
        

          هیچ کس نباید به ساعت و تقویم اجازه دهد تا او را از دیدن این واقعیت محروم کند که هر لحظه از زندگی معجزه و راز است.
        

          راز شادی ساده است:
کاری را که واقعاً دوست داری پیدا کن و تمام انرژی‌ات را صرف انجام آن کن.
وقتی این کار را انجام دهی، فراوانی در زندگیت جریان می‌یابد و تمام خواسته‌هایت به سادگی و شادی برآورده می‌شوند.
        

          داستانش آب بسته بود توش 
پسند دلم نبود راستش
        

          یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب این بود که راهکارهای عملی و ساده‌ای برای داشتن یک زندگی بهتر  ارائه می‌داد. نویسنده از تجربیات شخصی خودش برای نوشتن این کتاب استفاده کرده است.راهکارهایی در این کتاب در این باره گفته شده است که کمکتان میکند بهتر این تغییرات رو انجام بدهید.معیارهای موفقیت رو در قالب مکالمه دو دوست بیان کرده و دید معنوی هم بهش داده است.به ما این نکته رو یادآوری میکنه که باید به خودمون توجه کنیم ،حرکت ما رو کمی آهسته تر می‌کنه تا بجای  استرس‌ها و نگرانی‌های بیشتر، به درون خودمون نگاهی بندازیم و فراموش نکنیم که در نهایت درون ما، دنیای مارو میسازه.
        

          کتاب خوبی بود. مخصوصا برای کسایی که با یه سری مسائل آشنایی ندارن خیلی می‌تونه مفید باشه. رمان بود ولی حس رمان خوندن بهت نمی‌داد. حرف‌ها و تکنیک‌هاش تا حدی برام تکراری بود ولی هر چی جلوتر می‌رفت (سه چهار چپتر آخر) به نظرم حرفاشون قشنگ‌تر می‌شد. نثر روانی داشت و سریع جلو می‌رفت که از نقات قوتش بود.
گاهی سوالای جان می‌رفت روی مخم ولی اوکی بود در هر حال.
خوندنش خالی از لطف نیست اصلا.