ژوئل دیکر  لعنتی!
سومین کتابی که از این نویسنده میخونم و رها کردن کتاب حین خواندن از سخت ترین کارهای ممکن بود! مثل دو کتاب قبلی
این بار هم سراغ یک پرونده قتل قدیمی میرویم که بخاطر یک قتل دیگر دوباره بعد از بیست سال باز میشود!
نویسنده در پیش بردن همزمان روایت های حال و گذشته آن هم با چند شخصیت مختلف هنر بسیار بالایی دارد و به طرز شگفت آوری افراد به هم مرتبط میشوند
اگر دنبال رمان جذاب جنایی- معمایی هستید، از دستش ندهید!
        

          کتابی طولانی که بر اساس اتفاقات گذشته تعداد زیادی از آدم ها بنا شده است. خبری از شخصیت پردازی نیست و همه چیز مبتنی بر الگوی پیرنگ محور یک ماجرای جنایی است. روابط میان هر کدام از شخصیت ها و واقعه ای که پایه اصلی داستان است به تدریج اما به کندی آشکار می‌شود. کتابی که برای یک بار خواندن در یک شب طولانی کفایت می کند.
        

          بعنوان اولین رمان جنایی‌ای که خواندم بسیار جذاب و گیرا بود و باعث شد باز هم به دنبال چنین داستان هایی باشم. داستان از استفانی ملر، یک خبرنگار جسور آغاز می‌شود که به دنبال کشف و افشای حقیقتی است که سالها پیش اتفاق افتاده و در این مسیر دخترک خبرنگار ناپدید می‌شود. در ادامه نویسنده به طرز شگفت آوری ذهن خواننده را برای کشف راز سالهای دور و یافتن استفانی ملر به چالش می‌کشد...
        

          من تو دو روز این کتاب رو تموم کردم. از صد صفحه اول به بعد تازه داستان کشش پیدا کرد؛ تا فصل آخر هم خوب بود ولی پایانش یکم آبکی بود متاسفانه. خط داستان هم مشابه "پرونده هری کبر" بود ولی ضعیف تر. 
        

          🕵🏻بعد از کتاب پرونده هری کبر که یک شاهکار بود، یک اثر متفاوت و زیبا و هیجان انگیز دیگه از ژوئل دیکر بود و از خوندش خیلی لذت بردم🥹👏🏻

        

          خوب بود اما نه به اندازه پرونده هری‌کبر. البته از بالتیمور بهتر بود. 
پیچیدگی داستان خوب بود و جذاب بود، ترجمه هم عالی بود اما مشکلات نگارشی هم وجود داشت که بعضا باعث اشتباه می‌شد. مثلا اسم‌ها چندجا اشتباه بود.
اما مشکل کتاب این بود که یکسری از جاها، زیادی داستان را کش داده بود و داستان‌های فرعی، ربطی به اصل داستان نداشتو حذف آن بخش‌ها تاثیری در داستان نمی‌گذاشت. به همین خاطر سه ستاره دادم. در واثع سه و نیم ستاره است.
        

          سلام
جذاب بود
منو یاد ده سیاه پوست کوچکِ آگاتا کریستی انداخت!
البته از همان اوایل، متوجه نکته "دست و انگشت" شدم منتهی نشد قاتل رو حدس بزنم.
فقط این رفت و برگشت به عقب و جلو(سال شروع ماجرا و سال کشف ماجرا) زیاد تکرار شد.
به هرحال آنقدر کشش دارد که بخواهید شب دیرتر بخوابید بلکه به قاتل نزدیکتر شوید.
یک قاتل خوب!