معرفی کتاب : این کتاب راجع به دختری است که در انگلستان زندگی می کند 🦋
خانواده او بسیار پولدار هستند اما به دخترشان بی توجهی می کنند💔
در شهرشان بیماری وبا شیوع پیدا کرده و اعضای خانواده و خدمتکاران را به کشتن داده است🪦
او پیش شوهر عمه اش فرستاده می شود مردی که اصلا تا به حال او را ندیده است و مرد بسیار عبوسی است او در آنجا یاد می گیرد با وقار و خانم باشد👛
تا اینکه یک روز ... 

        

          کلاس دهم بودم.
یادم میاد اون زنگ آزمایشگاه داشتیم و معلم نیومده بود و من داشتم توی کتابخونه ی مدرسه که پر از کتابای گرد گرفته بود دنبال ی رمان خوب برای آخر هفته میگشتم، تا اینکه این کتاب و پیدا کردم، شبیه اسمش مخفی بین کتابا پنهان شده بود و نوشته های درونش جادویی تر :)
        

          دغدغه‌ی شکل‌گیری این ایده که کتاب‌های سنگین به صورت رمان و داستان‌ نوشته بشن تا هم برای مخاطب نوجوان و هم مخاطب عام قابل استفاده باشه، خیلی ارزشمنده. و قطعاً چنین کتاب‌هایی به روانی و دلنشینی رمان‌هایی که کاملاً جوششی هستن نمی‌تونن باشن. ولی برای من تصنعی بودنش خیلی پررنگ بود  و خیلی تجربه‌ی لذت‌بخشی برای شخص من نبود.
در عین اینکه اصل این ماجرا و کاربرد زیادش رو کاملاً تایید می‌کنم و مطمئنم برای ترویج بین نوجوانان و افرادی که شاید زیاد اهل مطالعه نباشن، این کتاب کاربردی‌تر باشه از اینکه مستقیم به انسان ۲۵۰ ساله ارجاع داده بشه.
ولی پایان‌بندی واقعا افتضاح بود، یعنی انگار نویسنده رو یهو کشتن و یکی دیگه برداشت بست داستانو، بسیار تاسف آور بود.
        

          #باغ_مخفی با توجه به توضیحات خود کتاب با اقتباس از کتاب ارزشمند #انسان_۲۵۰_ساله نوشته شده است.
کسی که کتاب انسان ۲۵۰ ساله را خوانده باشد می‌تواند به خوبی خط و ربط کتاب را تشخیص دهد.
قصه شروع خوبی دارد و در بستری خوب روایت می‌شود ولی  پایان مشخصی ندارد و یک‌جورهایی رو هوا تمام می‌شود.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
کتاب خوبی بود، اما بیان داستانی کار را ناتمام گذاشت و در برهوت، همه چیز را رها کرد. حتی پایان‌باز هم نمی‌شود اسمش را گذاشت.
        

          نویسنده تلاش کرده تا مطالب کتاب ارزشمند انسان 250 ساله را در قالب داستان دربیاورد ولی اصلا بنیان و کشش داستانی خوبی ایجاد نشده و بیشتر مطالب کتاب انسان 250 ساله در کتاب امده. پایان بندی هم که نداشت و داستان رها شد. انگار جلد دومی دارد که با توجه به پایان رها شده اش باید آن را هم خواند
        

          ایده کتاب و داستان‌سرایی بر اساس انسان ۲۵۰ ساله خیلی خوب بود. ولی آخرش خواننده رو بین زمین و هوا ول می‌کنه. داستان عملا پایان نداره و اشکال خیلی بزرگیه.