اگه قرار باشه چیزی به کرو بگم بهش میگم :
هرکس توی دنیا یه نفرو داره که دوستش داشته باشه کروی عزیزم:)
        

          کتاب آن سوی آبی بیکران اثر برتر و ماندگار لارن ولک داستانی جذاب و خواندنی از زندگی پسری نوجوان است که در جزیره‌ای دورافتاده رها می‌شود و در آنجا با کمک و سرپرستی مردی به نام اُش رشد می‌کند و در جستجوی هویت خود می‌گردد.

دربارۀ کتاب آن سوی آبی بیکران:

این داستان هیجان انگیز که از زبان پسر نوجوانی به اسم کرو روایت می‌شود؛ بیانگر زندگی عجیب و متفاوت وی در جزیره‌ای کوچک، دورافتاده و زیبا در ایالت ماساچوست است. تنها چند ساعت از تولد کرو نگذشته بود که او را در قایقی بر دریای بی‌کران رها و به مقصدی نامعلوم راهی کردند؛ مردی به نام اُش او را می‌یابد و بزرگش می‌کند. اُش و همسایۀ او، خانم مگی به تنها هم‌صحبت و مونس کرو تبدیل می‌شوند.

کرو همیشه در مورد دنیای اطرافش کنجکاو بوده، اما تنها شب است که آتشی مرموز در آن سوی آب پدیدار می شود و سوالی بی‌پاسخ در ذهنش شکل می‌گیرد. او برای یافتن پاسخ سوالاتش، وارد زنجیره‌ای از حوادث می‎شود، حوادثی که کرو را به سمت راهی پرخطر سوق می‌دهد.
        

          قشنگ بود از شخصیت کرو خوشم اومد من خودمم با کلاغا همزاد پنداری می کنم😄(قبل زبون باز کردن صدای کلاغ در می آوردم از رو کلاغا) و تقریبا توی صفحات ۱۸۱ تا ۱۸۹ داشتم از ذوق می ترکیدم چون در مورد خانوادش و دلیل فرستادنش به دریا درست حدس زده بودم، دوستی خانم مگی و اُش رو خیلی دوست داشتم. و خیلی روی اعصابم بود که نویسنده اسم اصلی اُش رو نگفت شاید چون نمی خواسته بگه اُش مال کدوم کشوره یا حوصله نداشته بره یه اسم از یه زبون دیگه که شبیه اُش باشه پیدا کنه. درکل دلیلی ندیدم که همه ی ستاره ها رو بهش ندم 
        

          خیلی کتاب قشنگی بود و واقعا دوست داشتم
        

          کرو با توجه به این که فقط با یک نفر ارتباط داشته در کل زندگی ش، زیادی مبادی آداب و ... است، یه کم هم معلوم نیست از کجا پول در میارن و آخر هم معلوم نمی شه راز زندگی اش چیه...

اما در کل کتاب خوبی بود، درباره بچه ای که می دونه موج های دریا اوردنش پیش کسانی که الان داره باهاشون زندگی می کنه اما دقیق نمی دونه از کجا، و در طی کتاب کشف می کنه پدر و مادرش کین و متوجه می شه برادری هم داره.
        

          دیالوگ اخر گرو و اش>>>
        

          کتابی سرشار از احساس، عشق و کلیی هیجان 
        

          زیاد جالب نبود بعضیا وقتا نمیفهمیدم و داستان چی هست و اره خلاصه که خیلی قاطی پاتی بود.
        

          عجیب ترین قسمت ماجرا این بود که تقریبا نصف داستان رو که خوندم، جای جنسیت کرو و اُش تو ذهنم جابجا شد.
نمیدونم چرا من اشتباه متوجه شده بودم.
گشتن و پیدا کردن گذشته یا اصالتی که دیگران ازش فرار میکنن، شجاعت میخواد.
        

          خیییلی  خوب بود و ارزش دوباره خواندن رو داره