یادداشت‌های نرجس تسلیمیان (18)

                شیرین و جذاب مثل همیشه‌ی خانم غفارحدادی.
این کتاب روایت سطحی و مختصر خانواده‌ای اهل غزه است، که به ناچار در اقصی نقاط دنیا ساکن هستند و سالی یکبار در لبنان گردهم می‌آیند و دیدار تازه می‌کنند. حاوی اطلاعات ارزشمند و البته جذاب و دانستنی از لبنان.

به شدت منتظر کتاب اصلی که دلیل سفرشون بوده و براش مصاحبه می‌گرفتن، هستم✌️
        

                تصویری واقعی از زندگی در رام‌اللّه، با وجود حکومت نظامیهای سخت و ظالمانه، تحقیرها، کمبودها و ...از زاویه‌ی دید یک پسر نوجوان

علاقه‌اش به وطن و مقاومت برای نجاتِ آن؛ خشمش نسبت به ظلم و ظالمان، و ترکیب اینها با دنیای پر تلاطم نوجوانی فضای جذابی را برای کتاب ساخته.

کتاب برای نواجوانان بسیار سالم و بی‌حاشیه است، البته که بستگی به میزان حساسیت خانواده دارد.


درتوصیفات شخصیتها و حتی ظاهرشان جای کار بیشتری داشت.
        

                در ستایش نقش مشاورِ خوب

کسی که تو را به اعماق وجودت ببرد و از آنجا چیزهایی استخراج کند که خودت پیش از آن نیافته بودی، به ویژه در آغاز نوجوانی که گویی در دنیایی بزرگ گم شده‌ای و هیچکس و هیچ‌چیز را نمی‌شناسی، مخصوصا خودت را.
        

                دلواژه‌هایی لطیف و ناب و گیرا از روزهایِ تلخ و شیرینِ تاریخ...
کتاب با لطافتی وصف ناپذر اغلبِ مناسبتهای یک سال قمری را روایت می‌کند. 
گاه می‌بَرَدت به خانه‌ی انتظار اویس قرنی و  گاه  به پشت در خانه‌ای که سوخت و سوزاند...
        

                موضوع جذابی برای داستان انتخاب شده اما پرداخت آن را نپسندیدم.
روایت این حجم از خشونت در یک کتاب، حقیقتا مشمئزکننده است و روان خواننده را آزرده می‌سازد.

خودِ زلزله و  جنگ و حمله‌ی اتمی به اندازه‌ی کافی تلخ هست، و در این میانه خرابکاری‌ها و شکنجه‌های خلاقانه‌ی انواع گروهک‌های تازه متولد شده نیز اضافه می‌شود. 
        

                سلطان جنگل چنان تحت‌تاثیر  جو عمومی جنگل قرار گرفته که از گوشتخوار بودنِ خود احساس نارضایتی و سرخوردگی دارد!
فرهنگ غالب را طوری تحت تاثیر قرار داده‌اند که شیر درنده و قوی مثل یک موش خود را قایم می‌کند و منزوی می‌شود. 
بخاطر یک ویژگیِ فطری و ذاتی‌اش که با او خلق شده و طبیعیِ اوست.
مخفیانه با دوستان گوشتخوارش جلسه برگزار می‌کنند تا راه حلی برای عیبِ "گوشتخوار بودن" پیدا کنند و پس از چندین بار آزمون و خطا، به این نتیجه می‌رسند که گوشتخوار بودن عیب نیست!
بعضی حیوانات گیاه می‌خورند و بعضی گوشت!
همین‌‌قدر ساده

در نظر من این کتاب مقوله‌ی اعتماد به نفس، پذیرش و استقلال فکری و عملی را می‌تواند تقویت کند.
        

                برای هر اقدامی، هر تغییری، هر اصلاحی...
منتظر نباشیم "دیگران" شروع کننده باشند
دیگرانی وجود ندارد، هرچه هست خودمانیم.
        

                ۹ سال پیش که فرزندم یک ساله بود در نظرم‌کتابی کاربردی و مفید بود با زبانی روان و ساده.

اما امروز با این‌که باز یک فرزند یک ساله دارم ولی مطالعه‌ی زیادی در زمینه‌ی پرورش فرزند داشته‌ام، مطالب کتاب در نظرم خیلی ابتدایی و پیش پا افتاده است.
        

                اواخر سال ۸۳ یا اوایل ۸۴ بود که خواندمش، بسیار جذاب و شیربن بود این کتاب. دوستش داشتم.
هنوز هم وقتی شهرام ناظری می‌گوید "بگذاشتی‌ام غم تو نگذاشت مرا، حقا که غمت از تو وفادارتر است " گویی غم عمیق مهناز را می‌بینم...