یادداشت‌های عاطفه مجیدی (51)

          من هم می‌ترسم، ولی انجام می‌دهم! زیبایی دیدم ✨🌱
        

          خوندن این جلد از مجموعه بر همه ما که گناه های کوچیک و بزرگی داریم و خودمون رو از توبه و فضل و بخشش خدا حتی کمی دور می‌بینیم واجبه...
خیلی دوست داشتنی و مثل رنگ روی جلد، لطیف بود

        

          چقدر این جلدش رو دوست داشتم و باهاش زندگی کردم و بهش فکر... 
        

          عاشقش شدم! و مطمئنم بچه ها در هر سنی از دوره ابتدایی عاشقش می‌شن. تصاویر بشدت جالب و بامزه و هدف داری داره و می‌شه ساعت ها درباره مطالب و تصاویر کتاب حرف زد. به نظرم نسخه چاپیش توی کتابخونه هر بچه ای لازمه ✨
        

          یه کتاب خوشگل بامزه که کمک می‌کنه بچه ها ( خواهر و برادرها و همچنین دوقلوها ) مفهوم و نحوه مشارکت و با هم کنار اومدن سر اسباب بازی دوست داشتنی شون رو یاد بگیرن و تمرین کنن. کلمات خوب و با دقت استفاده شدن و تصویرسازی خیلی زیباست.
        

          موضوع خیلی خوب درباره پذیرش تفاوت ها در دوست پیدا کردن؛ تصویرسازی جذاب و با نمک بود دوسش داشتم.
        

          من نسخه صوتی رو از طاقچه گوش دادم
کتاب خوبیه کم حجم، ساده و کاربردی به شرح چیستی دوپامین، تاثیراتش بر عملکرد ما و چگونگی کنترلش می‌پردازه
اگر مشکل اصلی شما استفاده بی رویه از فضای مجازی هست، توصیه می‌کنم کتاب مینیمالیسم دیجیتال هم بخونید چون مفصل تر به این موضوع و ارائه راهکارها پرداخته
        

          چقدر زیبا، لذت بخش و به آغوش کشیدنی بود... توصیه می‌شه!!!
        

          تصاویر، دیالوگ ها و روند داستان همه خیلی ساده و بامزه ان :)
        

          اگه مشغول به خوندن مجموعه هستید، حتما این جلدهای فرعی رو هم بخونید که با شخصیت های اطراف جولیت بیشتر و بهتر آشنا بشید؛ این جلد به زیبایی شما رو با حقیقتِ آرون وارنر و از زاویه دید خودش آشنا می‌کنه :)
        

          تصویرگری جالب و داستان خیلی خوب برای حتی بزرگ تر ها...
پیشنهاد می‌شه!
        

          ساده، زیبا، با معنا... معضل، مهم، کاربردی... 
توصیه می‌شه خوندن و دیدنش، برای کوچولوها و قبلش ما بزرگ تر ها ✌🏼
        

          و اکلیل ها از چشمان قلب به درونه سینه سرازیر می‌شوند :""')
        

          یه جاهایی از حوصله‌م خارج می‌شد و با رد کردن یه بخش هایی کتاب رو تموم کردم و در نهایت و به طور کلی برام جالب بود
        

          " چیزی مثل یک گلوله آتشین، از سینه ام بالا می آید و راه گلویم را می بندد. چشمانم می‌سوزد و خیس می‌شود. "
- کجات درد می‌کنه؟
+ " این جا ... " و دستش را می‌گذارد روی قلبش.
این ها که نوشتم، برش هایی از متن کتاب و توصیف حال خودم هنگام خواندن کتاب است.
به نظرم  کتاب می‌توانست بهتر و قوی تر از این هم باشد اما باز هم  کتابی خوب، دوست داشتنی، ملموس، ساده، کم حجم و مفید بخصوص برای نوجوانان است.
        

          جالب، عجیب، آروم، معمایی، هیجانی و درنهایت دوست داشتنی.
        

          با قلبی خنجر خورده می نویسم:
اگه می‌تونید همه جلد های این مجموعه رو خریداری کنید ( که ارزون هم نیستن ) شروع کنید بخونید
و از نشر باژ بخونید چون این نشر همه کتاب های این نویسنده که مربوط به این داستان و در ادامه هم نوشته شدن رو ترجمه کرده ولی پرتقال فقط دو تا کتابش رو ترجمه کرده ( منبع: گوگل )
اما اگه مثل من نمی‌تونید همه کتاب ها رو تهیه کنید دو تا اگر دیگه داره؛ اگه می‌تونید فقط این داستان یا کتاب بعدیش رو هم در ادامه ش بخونید و بیخیال بقیه‌ش بشید بخونید چون این داستانش که خیلی قشنگ و به معنای واقعی کلمه ماجراجویی زیبایی بود اما اگه نمی‌تونید بدون جلدهای بعدی دووم بیارید نخونید 💘
پ.ن: نیازمند یک خیّر برای هدیه کتاب های این مجموعه از نشر باژ ( اشک و آه )
        

          برای ما محروم ها و مانع دارها که زیر باران لطف و رحمت و نعمت پروردگار هستیم اما کاسه هایمان واژگون است
برای فهم این که صرفا برای درک حال فقرا روزه نمی‌گیریم و رمضان، مبارک تر و ویژه تر از آنیست که می‌پنداریم
برای این که به خود تکانی بدهیم و رویشی داشته باشیم در این بهار رویش
برای درک و استفاده بهتر و کیف و لذت بیشتر از ماه مبارک رمضان
حیف است اگر این کتاب کوتاه، روان، زیبا، ملموس و مفید را نخوانیم
خدا رحمتت کند آقای علی صفایی حائری 
        

          برای ناامیدها، مدیرها، کسب و کار دار ها و هر کس که می‌خواهد برای زندگی خودش، مردم کشورش و حتی دایره ای بزرگ تر از افراد کاری کند و مفید باشد و موفق باشد.
قصه خودتان را از قصه کتاب پیدا کنید و بسازید
حیف است اگر نخوانیدش... حیف است...
        

          مگه میشه شما تاحالا به این فکر نکرده باشید؟ که اگه زمان و مکان و نحوه مُردنم رو قبل از اتفاق افتادنش می‌فهمیدم، چی میشد؟ چطور میشد؟ چه کار می‌کردم؟ لحظات آخرم رو چطور سپری می‌کردم؟
آدم های این داستان، کمی قبل از مردنشون از طرف قاصد های مرگ، تماسی دریافت می‌کنن و هرکدوم به نحوی روز آخرشون رو می‌گذرونن که ممکنه یک دقیقه تا یک روز کامل فرصت داشته باشن روز آخری باشن و هر کدوم به شیوه ای آخرین قطرات زندگی  رو سر بکشن و منتظر مرگ خودشون باشن.
این که ما نمی‌دونیم چقدر برامون فرصت باقی مونده، از لحاظی خوشاینده و از لحاظی هم نه... اما فکر می‌کنم حتما این طور برامون بهتر بوده. اما اگه بخوام به ذهنم اجازه خیال پردازی بدم، ترجیح میدم در دورانی بعد از این داستان زندگی کنم؛ مثلا به قول نویسنده علم پیشرفت کنه :)) و درنتیجه بتونم علاوه بر زمان مرگ، از مکان و نحوه به وقوع پیوستنش هم خبردار بشم هم برای خودم هم آدم های زندگیم؛ البته نه نیمه شبِ روز آخری بودنم، بلکه از اول شروع این زندگی تو این دنیا.
کتاب رو بخونید و دوسش داشته باشید
امیدوارم ازش درس بگیریم و زندگی کنیم؛ همین حالا و خوب!