از دیشب که این کتاب را شروع کردم، دیگر نتوانستم آن را رها کنم و با عذاب وجدان حاکی از امتحانات ترم، بی‌وقفه و یک‌نفس خواندمش.
قلم نویسنده روان و جذاب بود و مخاطب را تا لحظه آخر با خودش همراه می‌کرد. محتوای کتاب تا قبل از ورود به مسائل عاشقانه خوب بود و قابل تامل. اما جریانات عاشقانه‌ی کتاب تداعی رمان‌های زرد را برایم داشت و من را به دورانی بازگرداند که رمان‌های آنلاین می‌خواندم و کمی در ذوقم خورد. البته که ناگفته نماند که با تمام این اوصاف به قدری ذهن و عواطفم درگیر کتاب شد که چشم‌هایم از فرط گریه به دو کاسه خون تبدیل شد و نتوانستم کتاب را تا همین حالا رها کنم.
در کل کتاب دل‌نشینی بود و از وقتی که برایش گذاشتم پشیمان نیستم.
        

          کودکان در جنگ کجا پهان می شوند؟ اینجا هم بچه‌ها پنهان می شوند،نه از چشم مادرانشان بلکه از شدت صدای خمپاره ها یا ترکش هایی که ممکن است بهشان بخورد  بین دست های کوچکشان پنهان می شوند، دست هایی که با  ظرافت و ضعفشان با تمام قدرت روی گوششان می فشارند.
لهجه‌های غزه ای از روزهایی که زنان و کودکان و پیر و جوان در سرزمین زیتون می گذرانند می گوید. تصورش هم دردناک است. 
        

          کودکان در جنگ کجا پهان می شوند؟ اینجا هم بچه‌ها پنهان می شوند،نه از چشم مادرانشان بلکه از شدت صدای خمپاره ها یا ترکش هایی که ممکن است بهشان بخورد  بین دست های کوچکشان پنهان می شوند، دست هایی که با  ظرافت و ضعفشان با تمام قدرت روی گوششان می فشارند.
لهجه‌های غزه ای از روزهایی که زنان و کودکان و پیر و جوان در سرزمین زیتون می گذرانند می گوید. تصورش هم دردناک است. 
        

          با اینکه به چنین عشق هایی اعتقاد ندارم، اما از خواندنش لذت بردم و بیشتر مشتاق شدم تا داستان های کهن را به روایت اصلی بخوانم.