بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

مکتوب‌

@maktub

71 دنبال شده

38 دنبال کننده

                      
                    

یادداشت‌ها

                سلام
داستان کتاب درمورد کریستوفر ۱۵ ساله‌س که اوتیسم داره. یک شب می‌بینه سگ همسایه‌شون با داس کشته شده و تصمیم می‌گیره بفهمه کی سگ رو کشته و...

این کتاب برای من باارزش بود چون‌ باعث شد هم افرادی که اوتیسم دارند رو واضح‌تر ببینم هم خانواده‌شون.
سختی‌های زندگی با بچه‌های اوتیسم و سختی‌هایی که خودشون دارند. دلایل رفتارشون و طرز تفکرشون
نوع نگاهشون
و اگر واقعا چندتا مقاله می‌خوندم اندازه‌ای که این کتاب بهم اطلاعات داد، نمی‌دادن.
کتاب خسته کننده نبود، کوتاه بود و می‌شد ازش استفاده کرد واقعا.
فراز و فرودهای خوبی داشت.
ترجمه هم خوب بود.
من دوستش داشتم کتاب رو و توصیه‌ش می‌کنم.

نظر درمورد صوتی این کتاب با صدای آقای محسن خدری، استودیو نوار:
درمورد گوینده چون صدای مرد جوانی بود خیلی برای شخصیت اصلی کتاب مناسب بود‌
صدای خوبی هم داشتند.
یک موردی که بود این کتاب بالای ۲۰۰ فصل داشت
و اوایل بعضی فصل‌ها ۲ دقیقه یا ۳ دقیقه بودند
 این کوتاهی‌شون واقعا تو ذوق می‌زد.
و حدود ۳۶-۷ ثانیه‌ی اول این چند دقیقه هم موزیک بود.
در کل تجربه‌ی خوبی بود شنیدن کتاب‌.
همین
        
                سلام
داستان درمورد پرونده‌ی هری کبر ۶۷ ساله‌س که حدود ۳۰ سال قبل رابطه‌ی عاشقانه‌ای با دختری ۱۵ ساله برقرار می‌کنه و همون ایام دخترک گم می‌شه و بعد از ۳۰ سال جسدش رو توی حیاط هری کبر پیدا می‌کنند
و شخصیت اصلی داستان، مارکوس گلدمن بعنوان یک نویسنده شروع می‌کنه به تحقیق و سعی در اثبات بی‌گناهی هری کبر داره و...

من توی مشخصات کتاب اسم ویراستار ندیدم
ولی یکی از بزرگترین ضربه‌هایی که کتاب خورده بود از نبود ویراستار بود.
و این خیلی زیاد توی ذوق من خواننده می‌زد.
مثلا "نظمِ" رو "نظمه" نوشته بودند و خیلی از این دست مشکلات.
مورد بعدی متاسفانه ترجمه‌س. ترجمه هم خیلی خوب نبود.
یک نظری درمورد کتاب بود که می‌گفت کتاب ۶۰۰ صفحه‌ای رو می‌شد توی ۱۰۰ صفحه خلاصه کرد
از این جهت که نویسندا به خیلی موارد زیادی اشاره کرده بود که به پیشبرد داستان کمک نمی‌کردند و من خواننده از زیادی این موارد گاهی خسته می‌شدم.
از نظر قلم نویسنده و ترجمه من حقیقتا نمره‌ی خوبی نمی‌تونم به این کتاب بدم‌.
درمورد داستان‌ هم من رو تا انتها کشوند هرچند گاهی می‌خواستم ولش کنم.
رفتار شخصیت‌های داستان با وجود اینکه اکثریت بالای ۳۰ سال داشتند برای من کمی غیر منطقی بود و نتونستم درک‌شون کنم. 
داستان غافلگیری‌های خودش رو داشت و تا انتها می‌تونه شما رو شگفت‌زده بکنه.
و می‌تونه سرگرمتون بکنه ولی چیز فاخری بهتون نمی‌ده.
        
                سلام
کتاب بررسی پرونده‌ی قاتل سریالی ۱۷ ساله‌اس. که سه نفر (یک کودک ۳ ساله، یک دختر ۱۵ ساله و پدر این دو) رو به قتل رسونده.

فصل‌های‌کتاب: اظهاریه‌ها که گفتگو با شاهدهای روز واقعه 
روایت خود رودریک مک‌ری ۱۷ ساله:
که بخش قابل توجهی از کتاب همین روایت هستش.
به گفته‌ی خود رودریک این نوشته‌ رو به درخواست وکیلش نوشته
و در مقدمه نویسنده تقریبا تمامی نظرات رو درمورد این روایت اورده
که بعضی‌ها این روایت رو معتبر نمی‌دونند
بعضی‌ها قبول دارند و...
استدلال اونهایی که قبول ندارند هم یکی اینه که چطور یک پسر ۱۷ ساله‌ی روستایی که شاید تو کل زندگیش فقط چند کیلومتر از روستاش دور شده و تحصیلات خیلی ابتدایی داره
چنین نثر ادبی رو نوشته 
و چطور این همه دایره لغات وسیعی داره؟
که حقیقتا باید اعتراف کنم خیلی خوب نوشته بود
خیلی خیلی خوب!
یک جاهایی به خودم یادآوری می‌کردم که این نوشته‌ی یک نوجوان ۱۷ ساله‌ست که قاتل سریالی هم هست.
روایت بسیار صادقانه بود. جملات کوتاه، توصیفات خیلی جذاب
و شخصیتی باهوش...
این اتفاقات برای سال ۱۸۹۶ یعنی برای ۱۲۷ سال پیشه!
بعد از خود روایت رودریک
فصل بعدی: گزارش‌های پزشکی هستش که گزارش پزشک قانونی با سرح کامل اجساد و چگونگی به قتل رسوندن و ...
که جالب بود من تا حالا گزارش به این شکل نخونده بودم.
فصل بعدی گزارش یک جراح و روانپزشک جنایی(آقای تامسون) هست که تحقیقاتی رو جنون رودریک انجام می‌ده و سفر به روستاش می‌کنه و...
اینجا نوشته‌ها کاملا برای خود آقای تامسون هستند که در لابلای تحلیل‌هاشون شخصیت‌شون رو هم می‌شد دید.
بعد از این
فصل محاکمه: که واقعا فصل جذابی بود
یک دادگاه کامل!
دادستان که ازش به عنوان نماینده پادشاه در دادگاه یاد می‌شد
و وکیل متهم
وکیل می‌خواست ثابت کنه رودریک مجنونه و دادستان خلاف این...
حکم نهایی به عهده‌ی هیئت منصفه بود.
فصل بعد هم اتفاقات بعد از صدور حکم
و فصل آخر خم تشکرات و...

این فصل‌های خود کتاب
ترجمه خوب بود واقعا، خیلی جاها که نیاز بود پاورقی‌های خوب و کمک‌کننده گذاشته بودند. 
روان بود.
درمورد روایت خود رودریک 
شاید ۹۰٪ مطلب روایت زندگی روزانه و اتفاقاتی هست که منجر به انجام سه فقره قتل شد و...
در انتهای روایت که رودریک به قصد قتل وارد خونه‌ی سه مقتول شد از اونجا به بعد توصیفات لحظه به لحظه‌ی آدم کشتن رو داشتیم
بدون ذره‌ای عذاب وجدان و ذره‌ای رحم.

و در اوایل روایت هم توصیف به قتل رسوندن یه حیوان رو کرده بود که اون هم با تک تک جزئیات بود. برای من منزجر کننده بود حقیقتا.
البته باید بگم در همون لابلای توصیفات روزانه‌ش هم اتفاقات خیلی خوشایندی نمی‌افتاد.
و چیزی که خیلی به چشم می‌اومد دنیای ارباب و رعیتی زمان حیات روای بود. زمین، خونه، دریا وحتی جلبک‌هاش متعلق به اربابان بود و رعیت در تمام زندگی وابسته‌ی اونها بود.
با توجه به اینکه خود رودریک هیچ تلاشی برای بیگناهی خودش انجام نداد و کاملا جرمش رو قبول کرده بود
موقع خوندن، جملات به نظر خیلی صادقانه بودند
اما وقت به عنوان خواننده گزارش های پزشکی و محاکمه خونده می‌شه
کاملا شرایط فرق می‌کنه. استدلال‌ها بیشتر می‌شند و نوع نگاه واقعا فرق می‌کنه.
        
                داستان این کتاب از اونجا شروع می‌شه که یکی می‌آد به آقای دورانت می‌گه من می‌خوام برم خودکشی کنم، یه چیزی بگو که خودم رو نکشم.
آقای دورانت براشون این سوال پیش می‌آد که معنای زندگی چیه و انگیزه‌ی آدمی از کجا می‌آد و چند سوال دیگه از این قبیل‌.
این سوالات رو می‌نویسن و برای افراد سرشناس (فیلسوف‌ها، سیاستمدران، رهبران، ورزشکاران، اساتید و...) زمان خودشون که یکی از اون افراد گاندی بود، می‌فرستند و ازشون می‌خوان که جواب بدند.
و حتی برای یک زندانی حبس ابد هم نامه رو فرستادند.
بیشتر حجم کتاب متن پاسخ‌های افراد محتلف به نامه‌ست. در ابتدای کتاب آقای دورانت توضیح می‌دند چیشد که اینجوری شد و به این پوچی رسیدیم؟ در قرن گذشته چه اتفاقی افتاد؟
و در انتهای کتاب خودشون می‌آن و به سوالاتی که پرسیده بودند جواب می‌دند که به نظرم بهترین پاسخ از بین پاسخ‌ها بود.
این کتاب قرار نیست بگه معنای زندگی چیه یا از نظر فلسفه و الهیات و باقی علوم ثابت کنه هدف زندگی چیه.
نه، فقط عقاید انسان‌های مختلف رو می‌خونیم و باعث می‌شه فکر کنیم.
ترجمه هم خوب بود و متن کتاب سخت نبود راحت می‌شد خوندش.

        
                کتاب متشکل از ۵ داستان کوتاهه.
که برگزیده‌ی مسابقه‌ی ادبی کین پرایز هستند..
تمامی نویسندگان از قاره‌ی آفریقا هستند و اغلب نیجریه‌ای.
حقیقتا من دوستش نداشتم. با اینکه تعداد صفحات کم بود اما رغبت نمی‌کردم برم بخونم. مثلا در طول داستان معمایی مطرح می‌شد، نتیجه‌ای هم حاصل می‌شد اما معما برای خواننده حل نمی‌شد و به پایان اصغر فرهادی‌طور می‌رسیدیم.
یا مثلا پایان داستان حس می‌کردم بیهود بود وقتی که گذاشتم. 
فقط آخرین داستان"هتل مالوگو" بود داستان جذابی بود برام که متاسفانه اون پایان خوبی نداشت.
بیشتر بنظرم اومد برای فرهنگ خود مردم آفریقا شاید قابل درک و ملموس باشه مثلا یکی از داستان‌ها درمورد زنی بود که همسرش فوت می‌کنه و اعتقاد به خدای آب و آتش و... داره و درگیریش‌هاش با اینکه اسم انگلیسی پسرش مایکله و نمی‌تونه درست تلفظش کنه و...
می‌تونست این داستان برای منی که از فرهنگ اون مردم نیستم جذاب باشه به شرط اینکه نویسنده خوب روایت می‌کرد.
مثلا کتاب ماهیگیران رو که خوندم و از یک نویسنده‌ی قاره آفریقا بود، با اینکه فرهنگ مردمشون متفاوت بود اما واقعا خوب نوشته بود و من همراه داستان جلو می‌رفتم.
ترجمه هم بنظرم خیلی بهتر می‌تونست باشه. بعضی جاها برای من گنگ می‌شد. ایراد ویراستاری داشت و به چشم می‌اومد این قضیه‌.
همین
        
                این کتاب در حال حاضر با اسم"آزادی معنوی" توی بازار هست. این نسخه چاپ دهه‌ی شصت هست.
کتاب مکتوب ۱۳ سخنرانی شهید مطهری درمورد موضوعات مختلف معنوی هستش: آزادی معنوی۱،۲/ توبه۱،۲/ معیار انسانیت چیست؟/ هجرت و جهاد۱،۲،۳/ بزرگی و بزرگواری روح/ ایمان به غیب/ مکتب انسانیت/ عبادت و دعا۱،۲/
نسخه‌ی من مشکلات چاپی داشت و حدود ۳۰ صحفه حذف شده بود، بگذریم‌.
شهید مطهری اول توضیح می‌دادند که قراره درمورد چی صحبت بشه، اون تیتر رو باز می‌کردند، معنی می‌کردند، تفهیم می‌کردند و بعد شروع به شرح می‌کردند.
استدلال‌های واقعا خوبی می‌اوردند برای صحبت‌هاشون و متن احساسی نبود و نیتش هم احساساتی کردن من مخاطب نبود. مثلا آیه‌ای از قرآن می‌گفتند و طبق همون توضیح مفصل می‌دادند یا از نهج‌البلاغه استفاده می‌کردند.
مثلا برای فصل بزرگی و بزرگواری روح ابتدا تعریف کردند که بزرگ کیه و به چه کسی می‌گیم بزرگ و آیا هر انسان بزرگی، بزرگوار هست؟
مثال‌های قابل فهم می‌زدند که خود مطلب برای من جا بیوفته. مثلا می‌گفتند چنگیز‌خان مغول انسان بزرگی بود ولی بزرگوار نه.
در عوض امام حسین(ع) هم بزرگ بودند و هم بزرگوار و حالا چرا و استدلال‌ها...
کتاب، کتاب سبکی بود یعنی خوندش آدم رو اذیت نمی‌کرد، راحت خونده می‌شد.
اما با این حال نمی‌شه توی مثلا ۲ یا سه روز تمومش کرد. چون مطالب واقعا عمیق هستند و با اینکه کوتاه بودند نیاز به تامل داشتند اینکه آدم هضم بکنه چیزی که خونده و برای همین نیازمند زمان هست.
و این قضیه رو من همون فصل اول متوجه شدم.
و با اینکه یک فصل مثلا ۳۰ صفحه بودند، انقدر سخنور باسواد بود و مطالب جذاب که واقعا می‌شد همون ۳۰ صفحه رو ادامه بدند و یک کتاب جداگانه‌ش کنند.
من خودم واقعا استفاده کردم و خوشحالم که تونستم بخونمش.
در نهایت هم من سرفصل‌ها رو نوشتم اگر فکر می کنید دوست دارید درموردشون بدونید این کتاب واقعا خوبه.
اگر خواستید حتما نسخه‌ی جدیدش رو تهیه کنید چون این نسخه به جز حذف اون ۳۰ صفحه
نزدیک ۲۰ صفحه هم دوباره تکرار شده بود.
همین.
        

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز باشگاهی ندارد.

فعالیت‌ها

مکتوب‌ پسندید.
مکتوب‌ پسندید.