اوقات خوبی و گذروندم 
جلدهای قبل و یه نگاه کردم ، خاطرات و احساسات به وقتِ اولین بار از مطالعشون دوباره به یادم اومد و یادآوریِ شیرینی بود :) 🤍

و اما راجع به این جلد ، یکم سخت تر از جلد های پیش خوندمش ، گنگی اولِ کتاب و دوس نداشتم تا بیام بفهمم چی ب چیه یکم طول کشید و تا به خودم اومدم کتاب تموم شده بود و سهم من باز خماری شد از اون چشم هایی که...❤️‍🩹
خلاصه که 
قلمِ شکرانه همچنان یکی از مورد علاقه هامه 
و کاااااااش بیشتر باشه کتابا و زودتر :) نسخی این قضیه اصن خوب نیست 🩹💔
و بی صبرانه منتظر بقیش هستم...
        

          حسابم با حسینه 
کتابم با حسینه 
سوال از من چه میپرسی 
جوابم با حسینه ...

خوشا به سعادت ۱۶ ساله هایی که لیاقت  شهادت پیدا میکنن 
کاش در شهادت همیشه باز باشه ...
کاش شهدا مارو هم شفاعت کنند ...

با خوندن این کتاب دلم پرکشید برای حرم امام رضا جانم ...
میخوام برم به شهری که کبوتراش سایه سر میشن برای زائراش ...
اللهم عجل لولیک الفرج 
یا صاحب الزمان ادرکنی 
        

          این کتاب دومین کتابی بود که درباره شهیده راضیه کشاورز میخوانم. اولین کتابی درباره ایشان خواندم کتا «راض بابا» بود که خیلی مختصر تر از کتاب فوق بود.
این کتاب نسبت به کتاب «راض بابا» خیلی جامع تر به ابعاد شخصیتی شهید و خانواده و محیط خانوادگی ایشان پرداخته است اما باید اعتراف کنم که متن کتاب «راض بابا» خیلی بهتر از کتاب فوق بود و متن آن بیشتر به دل خواننده می نشست.
در رابطه با شخصیت خود شهید هم که هرچه بگویم کم است. در همین حد بگویم که این شهید شعر «در جوانی پاک بودن شیوه پیغبری است» را معنی کرده است.
        

          کتاب از توصیفات جزئی و طولانی برخوردار بود که گاهی حوصله به تنگ می آمد و خسته کننده بود . سطح نگارش کتاب بسیار پایین بود ، ضمن آنکه من کتاب را به صورت صوتی گوش دادم و نوع خوانش خواننده کتاب هم مضاف بر آن شد  . در کل کتاب قوی ای نبود .
روح شهید راضیه کشاورز محشور با اولیا ان شالله
        

          خوب زندگی کردن و عاقبت بخیری سخت و ساده ست.
قلم کتاب خیلی روان و دلنشین بود ، روایت زندگی شهیده برای مخاطب تقریبا کامل بود و تونسته بود یه دیدگاه کلی از زندگی نامه رو ارائه بده.
خیلی خوب تونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم ، شاید چون با مادرشهید مختصر ارتباطی داشتم ، بغلشون کردم ،دیدم که چطوری بغضشونو فرو میخورن و اشک هاشونو پاک میکنن ، چندساعت پای صحبت هاشون نشستم و در آخر بهمون گفتن : من توی صورت تک تک شما راضیه رو میبینم...
        

          #کتاب خواندم
#عاشقانه ای برای ۱۶ ساله ها
کتاب چهارم دی ماه ۱۴۰۱ 
الهی بگردم چقد این کتاب قشنگ بود
اولش توضیحاات زیاد خسته ام کرد
ولی بعدش مخصوصا اخراش دل ادم کباب میشه
کتاب خیلی نکات مثبت و ارزنده ی تربیتی داشت
از‌جمله اینکه
رابطه ی خوب مادرو فرزندی چقد باعث رشد و همراهی بچه اس 
و عشق و خوبی هست ک بین تمام افراد خانواده اس
و ...
اخرش‌روضه ی مصوره بخونید حتما
راستی راضیه کشاورز نمونه ی یک ادم انقلابی و سرباز امام زمانه
        

          فرزندانمان را نذر سلامتی امام زمان کنیم و امید داریم بچه ای که دارد به دنیا می اید سرباز گوش به فرمانی بشود. 
        

          کتاب قلم جذابی ندارد و گاهی ازار دهنده می شود ولی راصیه آنقدر روح بزرگی دارد که همه ی اینها را در خود حل میکند و شما روبه دنبال خود میکشد انقدر که دلتان میخواهد کاش رفیقی مثل او داشتید 
        

          به وضوح دیده میشد که یک تربیت خانوادگی موفق میتونه چه ثمره‌ای داشته باشه. 
خوش به حال مریم که دختری مثل راضیه تربیت کرد. دختری که زندگیش سرشار از یاد امام زمانش بود، چیزی که متاسفانه تو زندگی امروزه‌ی امثال من خیلی کمه 😔

توصیفات کتاب بعضی جاها خیلی زیاده از حد بود و کمی خسته کننده.
اما شخصیت شهید بعنوان یک نوجوان دختر واقعا ویژه بود.
رحمت خدا بر شهیده راضیه کشاورز
        

          یک زندگینامه داستانی عالی درباره شهیده راضیه کشاورز، دختر ۱۶ ساله ای که در سال ۱۳۸۷ در بمب گذاری حسینیه رهپویان وصال شهید شد. 
کتاب خیلی با جزئیات و لطیف و زیباست. 
و بسیار مناسب دختران نوجوانی که دنبال الگو می گردند.
        

          این کتاب زندگینامه شهیده راضیه کشاورز هست.
 نوجوان شانزده ساله محجبه و بسیار فعال در زمینه تحصیلی،ورزش کاراته ، مسابقات قران و....
 در فروردین ماه ۱۳۸۷ بعد از آنکه از زیارت امام رئوف ع به  شیراز بازگشت ، ارزویش براورده شد و بر اثر انفجار بمب در حسینیه کانون رهپویان وصال شیراز توسط عوامل تروریستی وابسته به غرب ،مجروح و پس از تحمل درد و رنج بسیار در بیمارستان به شهادت رسید.

روحش شاد 🌹
صلوات 🌹

        

          خواندنِ قلم شما ، دلتنگی را برایم جگرسوز تر کرد...
قلم شما ظریف و زیبا بود و
انگار نه انگار کتاب را سرداری نوشته است که رُعب و وحشت را به جان حرامیانِ منطقه انداخته 
و هنوز هم نامش ، عکسش و نگاهش برایِ مزاحمان منطقه ترس را تداعی میکند...
🩵🎧
پ‌ن: ولی حاجی همه این خوندنا با بغض همراه بود :) داغ نبودنت هنوز اشکام و گرم میکنه...
        

          حالا من هم مثل بقیه جگرگوشه ای در غزه دارم...♥️
آلا و غسان حیدر 
 آلایی که انگار گوشت و پوست و استخوانش با جنگ و بمب و درد هم آغوش شده 
و غسان حیدری که همین حال ، قهرمانِ روزهای سیاهِ این جنگ است...
و بغضِ آخر ، برای خلیل ، خلیل ساحوری ، همان جوانِ چشم رنگی که با آرزوی قدس و سواحل مدیترانه ، در قم آرام گرفت...🌊
برایِ عزیزِ آلا 
برایِ بهانه هجرتِ آلا...🪽
این قصه نهایت نداشت ، آلا و غسان هنوز زنده در غزه نفس میکشند 🌱
و قدس ، هنوز آزاد نیست...
روزی میرسد که قدسِ عزیز آزاد ، برگِ زیتون ها دوباره سبز ، و لبخند روی لب کودکان جان میگیرد ، و این قصه آن روز به پایان میرسد... 🫒🕊️