خیلی از ما دید درستی از موفقیت که در این کتاب به عنوان نگرشی منتج از نگرش مثبت و درست بیان شده است؛ نداریم. دقیقا نمی‌دانیم که باید چطور فکر کنیم؟ چطور ذهن خود را فرماندهی کنیم؟
البته این کتاب یکی از چند منبع درس «رهبری در سازمان» دوره‌ی کارشناسی ارشد MBA هست که در سازمان مدیریت صنعتی می‌گذرانم. به این معنا که برای مدیران و رهبران سازمانی بسیار دانستن مطالب آن ضروری است. به نظرم هر کسی که می‌خواهد در راه زندگی‌اش به آرامش ذهنی دست یابد و مسیرش را روشن ببیند، یکی از کتاب‌هایی که باید بخواند، این کتاب است.
کتاب بسیار روان نوشته شده و تمامی مطالبی که گفته به نظرم مفید است.
توصیه می‌کنم خواندن‌ش را.
        

                روایتی از یک جلسه‌ی خصوصی در ۲۵ خرداد ۸۸ در دفتر رهبری که نمایندگان هر چهار نامزد حضور داشتند و رهبری دستور می‌دهند که همه‌ی دوربین‌ها از سالن جلسه خارج شود. جمله‌ی ایشان در آن جلسه که «من مدیر این جلسه‌ام» عنوان کتاب شده. نویسنده‌ی کتاب در آن جلسه حضور داشته و متن را منتشر کرده و بعدا از طرف دفتر رهبری کتاب اجازه‌ی چاپ نگرفت. 
من محتوای این کتاب را از زبان چند نفر دیگر که در جلسه حضور داشته‌اند خوانده‌ام. متن این کتاب خیلی معتبر شد برای من در آن زمان که دیدم روایت‌ها یکی‌ است.
اگر پیدا کردید، حتما بخوانید. حتما
        

                با نویسنده در درس فوق‌العاده‌ی رهبری در سازمان و منابع انسانی آشنا شدم. نویسنده‌ای که کتاب‌هایش مختصر و مفید مطالب مهمی را بیان می‌کند که عمل کردن به آن‌ها روزها و ماه‌ها می‌تواند طول بکشد و بهبود حاصل کند.
کتاب در مورد ۱۲ مورد است که برای مدیریت زندگی فردی روزانه باید برنامه‌ریزی و اجرا شود: نگرش، اولویت‌ها، خانواده، سلامت، امور مالی، ارتباطات، سخاوت، طرز تفکر، ایمان و اعتقاد، تعهد و رشد(یکی از آن‌ها را یادم نیست :) ). از نظر نویسنده اگر قرار باشد رشدی حاصل شود، از مدیریت روزانه‌ی این ۱۲ مورد است و روزانه باید کنترل و حساب‌گری شوند. 
به نظرم این کتاب می‌بایست در سنین ۱۵ تا ۱۸ سالگی خوانده شود؛ چرا که هرچقدر از این سن فاصله بگیریم، وقت کمتری داریم تا مسیر درست را بپیماییم. اما در هر سنی که هستید پیشنهاد می‌کنم. بسیار خوب و مؤثر است.
        

                بهترین کتابی بود که از بین حدود ۲۰ جلد کتابی که برای ازدواج خواندم، در موارد راهبردی و کلیدی من را راهنمایی کرد. بحث مهریه، سازش با همسر، بحث‌های بنیادین خانواده و ازدواج را به خوبی باز کرده است. در عین حال نثر خیلی روان و شیوا و رسایی دارد.
بسیار بسیار توصیه می‌کنم. حتی به کسانی که ازدواج کرده‌اند برای مرور تئوری‌های مهم زندگی مشترک.
        

                نظم ذهنی و موضوعی استاد در ارائه‌ی مطالب باعث می‌شود انسان با خواندن کتاب‌های او به نتیجه برسد. یعنی دقیقا چیزی که نویسنده نیت کرده‌ است. وقت می‌گذارید و آرام آرام می‌خوانید و توصیه‌ام این است که این کتاب‌های بنیادین را مثل رمان نخوانید. خیلی آرام، با تومئنینه و با فکر. گاهی می‌شد تنها ۵ صفحه را می‌خواندم. اما آن را کاملا هضم می‌کردم در خودم.
برای کسانی که می‌خواهند از صفر ِوجودی‌شان دیوار را تا ثریای ِابدیت‌شان راست بچینند، خواندن‌ش توصیه می‌شود.
        

                شش ستاره.
کمتر از یک ماه نزدیک به ۹۵ درصد این کتاب را در مترو خواندم.
شاید جزء آخرین کتاب‌هایی باشد که در گودریدز ریویو می‌نویسم و در ادامه‌ی سیاست خروج از تمام شبکه‌های اجتماعی و نوشتن در وب‌سایتم، از اینجا هم خارج شوم: چیزی که توصیه این نویسنده نیز هست.
این کتاب چیزی است که می‌تواند بخش زیادی از دنیای امروز ما را نجات دهد. نه از لحاظ اخلاقی و فلسفی؛ بلکه از لحاظ عملی.
توصیه به هرکس که سواد خواندن دارد، و اگر کسی هست که سواد خواندن ندارد، پادکست بی‌پلاس علی بندری، اپیزود کار عمیق.

تمت.
        

                کتاب به نظرم برای کسانی که بنیاد اعتقادی قوی‌ای دارند مناسب است. و اگر کسی بناید اعتقادی قوی‌ای داشته باشد، اهمال کار می‌شود؟
به نظرم هیچ‌گونه محرک و انگیزه‌ای برای من نبود که اهمال‌کاری‌ها را متوقف کنم. تنها مهر تأییدی از دیدگاه آیات و روایات و مقدار کمی هم روانشناسی بر این بود که نباید اهمال کار باشم.
کتاب بهتری در این مورد در دست خواندن دارم که بعدتر معرفی‌اش می‌کنم و اثربخشی‌اش بسیار زیاد بود.
توصیه نمی‌کنم.
        

                معتقدم عباس معروفی هوش بسیار بالایی در نوشتن دارد. هوش بالایی در درک و توصیف و بیان و لمس دنیای پیرامون و آدم‌های اطراف دارد.
نسخه‌ی اصلی کتاب را دوست‌‍م خانم اسماعیلی‌نژاد به دلیل سکونت در آلمان از کتاب‌فروشی عباس معروفی در برلین خریده بود. عباس معروفی ابتدای آن را امضا کرده و نوشته:«رمان ِبازی‌های هفت سال من». آخرش هم نوشته که آن را تقدیم من کرده است.
مهارت بسیار زیادی که در اتصال وقایع و افکار خود به یکدیگر دارد در چهل و نه بخش، آن را از تمامی کتاب‌هایی که نوشته متمایز کرده است. عباس معروفی فارغ از تمامی افکار و عقایدش و تمام اتفاقاتی که برای خود رقم زده است، یک نویسنده‌ی تمام عیار است.
این یک رمانی‌ست تماما مخصوص!
        

                نویسنده سعی کرده بود یک سری استدلالات در تأیید مذهب شیعه را در طول داستان که گویا داستان واقعی است و در زمان حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(علیه‌السلام) در دربار هارون‌الرشید اتفاق افتاده روایت کند.
از نظر من بهتر می‌بود که استدلالات طرف مقابل هم جدا مطرح شود و یک رمان قوی شود. که به نظرم چنین استدلالاتی به عنوان استدلالات پایه‌ای خوب است.
برای سنین نوجوان توصیه می‌کنم.