ردپای گیل‌گمش آنسوی دریای مردگان

معصومه میر ابوطالبی در زمینه نگارش داستان و رمان نوجوان فعال است او  با شناختی که نسبت به نیازها و دغدغه های این دوره‌ی سنی دارد، آثار قابل قبولی در عرصه ادبیات نوجوان عرضه کرده است.
او آثار خود را در قالب فانتزی که مطلوب مخاطبش است، تولید کند.
آنسوی دریای مردگان نیز به این سبک و سیاق به رشته تحریر در آمده است. راوی داستان، نوجوانی به نام افشین است که برای به دست آوردن راز عمر جاودان وارد جهانی دیگر می‌گردد. جهانی که دروازه ورود آن در دیوار منزل دوستش، جلال قرار دارد.

نام گذاری موجودات خاص و قابلیت های عجیب و غریب موجودات در راستای فانتزی بودن اثر، بدیع و جذاب است.
مثل غول انسان خور در فضای جنگل،گاو آسمانی، انسان یا حیوان راسو نما، نیمه مردگان و...
خلاقیت او تا حدودی فضای وهم آلود و وحشت به کار بخشیده است.
در حوزه محتوا و درون‌مایه نیز اثر موفق بوده است. نویسنده می خواهد به خواننده این نکته را گوشزد کند که جاودانگی انسان چندان هم مطلوب نیست و قهرمانان ما در جهان پشت دیوار این مضمون را دریافت می‌کنند.

اما ریتم کار در ابتدای اثر برای پذیرش عناصر فانتزی مناسب بود به تدریج که عمق و شدت حوادث زیاد می شود هنوز معرفی و ورود شخصیتها تمام نشده و این سبب می شود خواننده با سرعت بیشتری با حوادث تازه‌ی دیگری آشنا شده و از آن عبور کند.
اگر نویسنده در بخش‌هایی از کار معرفی موجودات و شهر ناشناخته و سایر عناصر را تمام می کرد و آنگاه به حوادث می پرداخت بهتر بود و جهان برساخته‌ی او باورپذیرتر می‌شد.
در حال حاضر در نیمه دوم کتاب علاوه بر آشنایی با موجودات عجیب، همزمان و قبل از اینکه این موجودات در باور ما بنشیند از ماجرایی به ماجرایی دیگر و حادثه ای به حادثه دیگر می رویم و خواننده گمان می کند نویسنده هرچه خلاقیت داشته در خلق یک جهان آشفته و پر اتفاق خرج کرده. جهانی که آنطور که شایسته است مخاطب به آن نزدیک نمی شود و می داند فقط گذرا باید از آن عبور کند.

امتیاز این کتاب را احتمالا ۳.۵ خواهم داد . به علت آشفتگی و تعدد وقایع نیمه دوم کتاب که سبب می شود خواننده جزییات داستان را خیلی زود فراموش کند. 
با این حال خواندن کتاب را به نوجوان توصیه می‌کنم زیرا نکته منفی و سلبی خاصی در حوادث کتاب وجود ندارد و عناصر فانتزی جذابی دارد.

#آنسوی_دریای_مردگان
#معصومه_میرابوطالبی
#نشر_طوطی

https://eitaa.com/vazhband
        

          حب وطن همیشه ستودنی‌است.
صفحات اولش رو که خوندم حس کردم نمی‌تونم ارتباط بگیرم ولی بنا به دلایلی میخواستم ادامه‌اش بدم و چه خوب شد که تا آخرش رفتم. پسندیدمش همراه با چاشنی لذت و کمی خشم.
پرش‌هایی داشت که می‌تونست بیشتر توضیح داشته باشه ولی بهتر از زیاده‌گویی‌های برخی کتاب‌ها بود.