کتاب دوباره از همان خیابان ها - نقد و نظرات دربارۀ کتاب دوباره از همان خیابان ها

بیژن نجدی در نوشتن و سرودن پر کاراما در انتشار دادن کمتر فعال و پیگیر بود . اما همان ده داستان کوتاهی که نخستین کتاب منتشر شده ی او را تشکیل دادند.(یوزپلنگانی که با من دویده اند. نشر مرکز ، 1373)کافی بودند تا جامعه ی ادبی ایران قدر او را بداند ، کمیت را به جای کیفیت نگیرد، و خصلت متمایز و ممتاز داستان های او را تشحیص دهد نجدی قرار بود به دیگر نوشته هایش هم سر و سامانی بدهد و آن ها را آماده ی انتشار سازد اما متاسفانه دست تقدیر این امر را در حیات او میسر نساخت . در کتاب حاضر برخی از داستان های بازمانده از او که به همت همسر همدل وی آمده ی نشر شده ، گرد آمده اند . داستان های ناتمام بازمانده از او نیز در مجموعه ی دیگری با نام داستان های نا تمام انتشار یافته است.

ادبیات ایران دهه 2000 میلادی جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعات ایران داستان کوتاه

داستان‌های نجدی از لحاظ تصویری بودن درست مثل تابلوهای نقاشی یک هنرمند چیره‌دست و ماهرند. نجدی به شیوه‌ای استادانه و ظریف، ساده‌ترین و بدیهی‌ترین اتفاقات و رخدادهای روزمره را طوری توصیف می‌کند که مخاطب غرق در حسی شیرین و دل‌انگیز از ابهام و تازگی می‌شود. بله، می‌شود به اتفاقات از این زاویه هم نگاه کرد. در نهایت نجدی، این قاعده‌ی مشهور نویسندگی؛ نگو، نشان بده را در داستان‌هایش به کمال می‌رساند. او در داستان کوتاه می‌دانست که دارد می‌میرد، به‌جای اینکه بنویسد: تصویر خورشید در آب منعکس شده بود، این‌گونه می‌نویسد: «رودخانه‌ی کم عمقی با آسمان خیس از کنار سنگ‌ریزه‌ها می‌گذشت. مرتضی کف پاهایش را روی اسمان گذاشت دوباره خورید را لگد کرد و تا پیراهن خودش را به آب زد.»

داستانهای این مجموعه هم مثل مجموعه یوزپلنگان همگی محشر و شاعرانه هستند. مخصوصا داستانی که مرتضی توی لاهیجان میگرده دنبال کار و یه پنجره ساز بهش یه نشونی میده و میگه این پنجره را ببر اینجا و وقتی میرسه اونجا با مکانی روبرو میشه که... بهتره خودتون برید بخونید عالی براش کمه شش ستاره

بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

دوباره از همان خیابان ها

دوباره از همان خیابان ها