این روزها که وقت برای مطالعه زیاد دارم این کتاب رو شروع کردم به خوندن.
کتاب فوق العاده زیباییه. البته برای کسایی که روحیه‌ی لطیفی دارن اصلاً پیشنهاد نمیشه 😂.
بعد از خوندن این کتاب میتونید دقیقاً تصور کنید که اگر یه روزی هیچی برای از دست دادن نداشته باشید(به معنیه واقعیه کلمه خودتون باشید و بدنتون - نه حسی و نه چیز دیگه ای)  چه اتفاقی براتون خواهد افتاد.
اگر هم این کتاب رو نخوندید و قصد خوندنش رو هم ندارید، فقط چند دقیقه به خودتون زحمت بدید و ببینید اگه واقعاً همچین سناریویی توی زندگیتون رخ بده، چه چیزی شما رو به زنده موندن و بقا تشویق میکنه.
اگر دوست داشتید توی کامنتا برام بنویسید.
        

          کتابی بشدت عمیق ، سنگین ، فلسفی ، عرفانی که آدم رو به فکر میندازه . نمیشه این کتاب رو روزنامه وار خوند و فهمید. بقول قدیمی ها هر پاراگرافشو که میخونی ، هر بندش رو که میخونی باید عربده بزنی و گریبان چاک کنی  !
این کتاب پیش نیاز لازم داره : آشنایی با قرآن ، حدیث لازمه (یعنی آیات معروف قرآن و احادیث معروف پیامبر و احادیث قدسی رو باید بلد باشید)  و اینکه قبلا متون عرفانی خونده باشید مثل مثنوی معنوی ، تذکرة الاولیا ، فیه مافیه و...
        

          عاشق لیلی بودن دیگر است، نام لیلی بردن دیگر، و قصه ی مجنون خواندن و شنودن دیگر..
- عین القضات همدانی
        

          «اگر آنچه بت‌پرستان دیدند در بت‌پرستی تو نیز ببینی، بت‌پرست شوی، و هفتاد و دو مذهب جمله مذاهب راه خدا آمد.»
        

          تمهیدات عارفانه عین القضات همدانی نثری روان و قابل فهم دارد اگرچه در ان از آیات و احادیث عربی به کرات استفاده شده و برای بهره کامل بردن از آن دانستن زبان عربی لازم است. با اینحال بدون یادداشتن عربی هم به قدری نکات جان سوز و ابیات دل نواز در آن زیاد است که همه کسانی که به عرفان و خوانش هنری از دین(به تعبیر استاد شفیعی کدکنی) علاقه مندند حتما از مطالعه "تمهیدات"  حظ لازم را خواهند برد.
در اینجا تمهید شماره 468 را که بعد از آن با ذکر یک تمهید دیگر کتاب پایان می گیرد، عیناً می آورم:

دریغا علم پایان ندارد، و ما به پایان نخواهیم رسیدن. و البتّه میخواهیم که ما بدو در رسیم، و نخواهم رسیدن: نه علم داریم و نه جهل، نه طلب داریم و نه ترک، نه حاصل داریم و نه بیحاصلی، نه مستیم و نه هشیار، نه با خودیم و نه با او. از این سخت تر، چه محنت باشد! گویی کی باشد که از قیل و قال نجات یابیم؟!

نه دست رسد به زلف یاری که مراست
نه کم شود از سرم خماری که مراست

هرچند که بدین واقعه در می نگرم
درد دل عالمیت کاری که مراست
        

          کتابی بشدت عمیق ، سنگین ، فلسفی ، عرفانی که آدم رو به فکر میندازه . نمیشه این کتاب رو روزنامه وار خوند و فهمید. بقول قدیمی ها هر پاراگرافشو که میخونی ، هر بندش رو که میخونی باید عربده بزنی و گریبان چاک کنی  !
این کتاب پیش نیاز لازم داره : آشنایی با قرآن ، حدیث لازمه (یعنی آیات معروف قرآن و احادیث معروف پیامبر و احادیث قدسی رو باید بلد باشید)  و اینکه قبلا متون عرفانی خونده باشید مثل مثنوی معنوی ، تذکرة الاولیا ، فیه مافیه و...
        

          قلعه مالویل رمانی آخرالزمانی است و ماجراهای بعد از انفجار اتمی فرضی در جهان و تقریبا از بین رفتن کل آن را روایت می کند. تفاوت اصلی اش با آثاری از این دست این است که بر خلاف غالب‌ آنها، این داستان مبتنی بر حوادث و اتفاقات هیجان انگیز یا غیر مترقبه حاصل از چنین فاجعه ای بنا نشده است. بلکه به روابط انسانی بین معدود انسانهای باقی مانده و جوامع کوچک ایجاد شده می پردازد. نقش مذهب، سیاست و غرایز  را در این جوامع کوچک و بدوی شده واکاوی می‌کند. شاید تنها نقطه ضعف این رمان، پرداخت بیش از حد جزئیات به سبک آثار کلاسیک باشد که در مواقعی ریتم روایت را به شدت کند کرده است. در مجموع با رمانی جذاب و پر محتوا طرف هستیم که بسیاری از روابط و وقایع انسانی اش را حتی می توان به جوامع انسانی امروز نسبت داد.
        

          «پسر جان! این با ما نیست که بگوییم زنده خواهیم ماند یا خواهیم مرد. آدم برای این زنده است که به زندگی ادامه بدهد. زندگی مثل کار می‌ماند، پس بهتر اینکه آن را به انجام رساند نه اینکه هرجا مشکل شد نیمه‌کاره ولش کرد!»

ترجیح می‌دم از داستان هیچی نگم چو‌ن لو میره و حیفه واقعا.
ولی حقیقتا پرودگارِ توصیف و شخصیت‌پردازی بود. ششصد صفحه‌ای که خسته‌تون نمی‌کنه و واقعا شیرین و لذت‌بخشه. مخصوصا اینکه قهرمان داره و به شدت قابلیت نزدیک شدن داره.
واقعا ناراحتم که چرا از روبر مرل تا حالا نخونده بودم!
و ممنونم از سیداحمد بطحایی که دو هفته پیش برای مطالعه این رمان بهمون اصرار کرد!
و واقعا نمیشه از ترجمهٔ بی‌نظیر مرحوم قاضی گذر کرد.

و البته اینکه تا حدی هم جنسیت‌زده است و مردان در اکثریت. شاید!