کتاب‌های بالینیِ من

لیستِ پیشِ رو شامل کتاب‌های است که به نظر بنده ارزش چندین و چند بار خواندن را دارند. یا به عبارت دیگر همواره باید آنان را مطالعه کرد. اگر چه برخی را بارها مطالعه کرده ام، برایم همواره تازگی دارند. بسیاری از این کتاب‌ها به معنای لغوی کلمه نیز برای من بالینی هستند! چه شب‌ها که در بستر با دل‌گرفتگی کتاب مقدس را خوانده ام و گریسته ام و با ایوب زاد-روزم را نفرین کرده ام و با عیسی از دامنه‌های کوه زیتون بالا رفته ام و با بودا از وسوسه‌ی حواس نالیده ام و با عین القضات از عشق خوانده ام و با پتکِ نیچه بر اندیشه‌هایم کوفته ام.... به نظرم بهتر است به جای یک بار خواندن کتاب‌های عادی و متوسط، کتاب‌های خوب را چندین و چند بار بخوانیم. پ.ن: دائو د جینگ را فقط و فقط با ترجمه‌ی آقای اسماعیل رادپور تهیه بفرمایید و پولتان را برای دیگر ترجمه‌ها هدر ندهید. کتاب‌ مقدس را می‌توانید به راحتی از طریق نرم افزار Bible بخوانید. اگر هم می‌خواهید به صورت چاپی تهیه کنید چاپ سیار یا انتشارات اساطیر خوبه. بهترین تصحیح مثنوی تصحیح استاد محمدعلی موحد است. بهترین تصحیح گلشن راز تصحیح صمد موحد است. بهگود گیتا ترجمه‌ی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی را تهیه بفرمایید. چنین گفت زرتشت و غروب بت ها را هم فقط با ترجمه‌ی استاد آشوری بخوانید.

عین القضاة همدانی

همانندی‌هایی در زندگی عین القضات همدانی و شیخ اشراق وجود دارد، از مباحث نظری که بگذریم هر دو در جوانی(در سی و خرده ای سالگی) به دلایل مذهبی/سیاسی کشته شدند یا به شهادت رسیدند. ورود من به دنیای تصوف/عرفان اسلامی از طریق کتاب‌ها و رساله‌های این دو صوفی/عارف و اندیشمند دوست‌داشتنی بود. عین القضات شاگرد احمد غزالی است و اهل وجد و حال، نوشته‌هایش را که می‌خوانید آهنگی دارد که آدم را به رقص در می‌آورد. با همه‌ی اهمیتش تا همین یکی دو سال پیش تحقیقات چندانی در باب عین القضات نشده بود. اما امروزه به لطف محمد رُستُم اطلاعات بیشتری از دستگاه فلسفی-عرفانی عین القضات داریم. از بحث‌های آکادمیک که بگذریم، خواندن عین القضات پیش از هر چیز «لذت» دارد! فقط می‌خواستم لذت خواندن یک متن عرفانی خوب را بچشید، همین. پیشنهاد می‌کنم اول تمهیدات را مطالعه کنید و سپس نامه‌ها را.