جزئیات پست

چه متن خواندنی‌ای نوشته‌اید! دست مریزاد!

و حتی مترجم هم وقتی آن «جورهای دیگر» را می‌آورد به زبان مقصد، به همین کلمات و عبارات و اسلوب‌ها که ادیب در آن متن‌های صامت گرد ازشان گرفته و برقشان انداخته، محتاج است.

زیبا، فوق العاده، دقیق، عمیق
«به ما نشان دادند که جور دیگری هم می‌شود دید چون کسی در جای دیگری جور دیگری دیده است. جور دیگری هم می‌شود روایت کرد، چون کسی در جای دیگری جور دیگری روایت کرده است. جور دیگری هم می‌شود فکر کرد، می‌شود تخیل کرد. این ارمغان مترجم است از سفری دور و دراز در زبان و زمینی دیگر»

چه جالب. من این نکات رو درباره تاریخ بیهقی نمی دونستم و فقط شنیده بودم که اگه می خوایید از با کلمات و عبارات ناب فارسی آشنا بشید بیهقی بخونید. جناب ادیب رو نمی شناسم، باید باهاشون آشنا بشم

به به این پست!
حق مطلب رو تماماً ادا کردید. حضور و قلم شما مغتنمه.

درود! متن خیلی خوبی بود؛ فقط یک سوال: مگه معیار مهم بودن یک متن برای ما قرن بیست و یکمی‌ها، باید همان معیار‌های سنت ادبی باشد که بنا به آن کلیله و خاقانی مهم و مشهور شدند؟ برداشتم از متن این بود که این رو پیش‌فرض گرفتید. 

...ارزشی قائل نبودند که اگر بودند اینهمه مجلداتش گم و گور نمیشد. بیهقی ارزش نگهداری هم نداشته، خواندن که هیچ! خیلی با این جمله خندیدم. 
من جای بیهقی بودم با این جملات دست و پامو گم میکردم؛ مثل استاد کم‌حافظه‌ای جلوی  دانشجوهای حوصله‌سر رفته  و مترصد مسخرگی

درود و خداقوت؛
متن جالبی بود و گرچه در اهمیت داشتن یک اثر با شما کاملا موافق نیستم، اما از اینکه شفاف نظرتان را گفتید و توضیح دادید؛ از شما سپاس گزارم.
اگر در قرون گذشته اثری زیاد خوانده شده به دلیل نزدیکی نثر کتاب به زبان مردم آن روزگار یا نزدیکی به سلیقهٔ خوانندگان بوده است.
به نظرم زیاد خوانده شدن به تنهایی دلیل اهمیت یک اثر  نمی تواند باشد.
گرچه بسیاری از آثار گذشتگان ما مهم و  ارزشمندند؛ اما برخی از آنها در دوره ای با اقبال روبرو شده اند و در دورانی دیگر به آنها کمتر توجه شده است.
تاریخ بیهقی امروز مورد توجه است، چون به زبان امروز ما نزدیک است و سلیقهٔ خوانندگان و نویسندگان امروز نیز آن را می پسندد و می پذیرد.

روشن است که مهم بودن و ارزشمندی یکی نیست؛ منظورم این بود که آثاری با وجود این دو ویژگی، گاه مورد اقبال قرار گرفته اند و گاه نه.
زبان امروز ما به بیهقی از آن روزگاری که بدان توجه نشده، نزدیکتر است و سلیقه ها هم  آن را می پسندد، نه اینکه زبان ما با زبان بیهقی یکی است! با سپاس دوباره!