بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه

رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه

رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه

3.9
31 نفر |
13 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

5

خوانده‌ام

58

خواهم خواند

44

در بررسی آثار هنرمند گران سنگی مانند داستایفسکی معمولاً به سراغ آثار بزرگ او می روند، اما در آثار کوتاه او می بینیم که تمامی جهان داستایفسکی با وضوحی خیره کننده و درخششی گوهرآسا بازتاب می یابد. داستان های مجموعه ی رؤیای آدم مضحک به دوره های مختلفی از فعالیت ادبی نویسنده تعلق دارند. داستان های «آقای پروخارچین» و «پولزونکوف» تلاش نویسنده را برای ایجاز در بیان نشان می دهد. در «دزد شرافتمند» برای نخستین بار با ایده ای روبه رو می شویم که بعداً در جنایت و مکافات پرورش می یابد. «درخت کریسمس و ازدواج» شاید از لحاظ هنری کامل ترین داستان داستایفسکی در دوره ی اول نویسندگی اش باشد. «ماری دهقان» شرحی واقعی از زندگی داستایفسکی در زندان است. داستایفسکی در پوشش طنزِ داستان «کروکودیل» به جریان های غرب گرا و علم پرستان حمله می کند. در داستان «رؤیای آدم مضحک» با داوری نهایی داستایفسکی درباره ی انسان روبه رو می شویم

لیست‌های مرتبط به رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه

بهترین داستان های کوتاهبهترین داستان های کوتاه گابریل گارسیا مارکزجیمز آگوستین جویس (بهترین داستان های کوتاه)

بهترین داستان های کوتاه

34 کتاب

داستان کوتاه یکی از ژانر‌های ادبی پرطرفدار است که در آن نویسنده می‌بایست تمام توان خود را به کارگیرد تا با خلق جهانی در حدود ده هزار کلمه احساس واحدی را در مخاطب برانگیزد. داستان‌های کوتاه خوب عمدتا ویژگی‌‌های مشترکی دارند که بارز ترینشان ژرفای محتواست. تفکر استخوان جسم هنر است و مایه استواری فرم. داستان خوب برشی از زندگی است که در آن مسئله و تفکر دیده می‌شود و معمولا علاوه بر جنبه تفنن و التذاذ (یا به عبارت بهتر خوشایندی) از وضعیت‌های انسانی(Human condition's ) و مخمصه‌های فردی و جمعی سخن می‌گویند. برای تشخیص یک اثر خوب داستانی راه‌های زیادی وجود دارد، که البته برخی از این راه ها بسیار تخصصی هستند؛ در عوض، برخی دیگر از راه‌ها برای عموم کاربرد بیش‌تری دارد. به عنوان مثال توجه به جایگاه و تجربه نویسنده، مترجم و انتشارات از راه‌های "فرعی" تشخیص یک داستان خوب به شمار می‌روند اما راه‌های بهتری هم وجود دارد؛ راه‌هایی که قدری تفکر بیشتر می‌طلبند و مواجهه مخاطب را از حالت منفعلانه به‌در می‌آورند بی آن‌که مخاطب نیاز به تخصص و تبحر در مبانی نقد ادبی داشته باشد. به گمان من، سوای از معیار های دیگر، اثر داستانی خوب، اعم از رمان، داستان کوتاه و یا داستانک اثری است که مخاطب پس از خواندنش بتواند دست کم به سه پرسش پاسخ واضح و مُقنع بدهد:"چرا؟"، "چطور؟" و "که چه؟" چرایی ناظر به آکسیون و یا پیرنگ داستان است. در واقع مراد از چرایی این است که رشته حوادث داستان چرا به آن نقطه‌ی نهایی، می‌رسند؟ چگونگی ناظر به این است که رشته حوادث داستان چگونه به معنا و نتیجه ختم می‌شوند؛ و درنهایت پاسخ به پرسش" که چه؟" می‌بایست مخاطب را قانع کند که آیا خواندن داستان ارزشش را داشته و نویسنده از این همه بگیر و ببند حرفی داشته که گفتنش بهتر از مسکوت گذاشتنش بوده باشد یا نه؟ ادبیات از اقسام هنر است؛ "هنر" حتی آن زمان که فی‌نفسه دارای ارزش شمرده شود و به عنوان وسیله‌‌ای برای انتقاد و اعتراض به شمار نیاید، باز از اندیشه و تفکر خالی نیست! نباید با هنر تقلیل گرایانه برخورد کرد و این‌گونه پنداشت که هنر تنها می‌بایست در خدمت نشر معارف دینی و ملی یا اعتلای ارزش‌های انسانی و اجتماعی باشد. گاهی بازنمایی یک بُرش از زندگی یا وصف زیبایی گل سرخ، تنها از منظر زیبایی شناسانه و کاملا زمینی و فردی، بهترین و تحسین برانگیزترین دستاورد‌های هنری را می‌سازد. آنچه بدان ادبیات زرد (و حتی گاهی قهوه‌ای!!) گفته می‌شود از درونمایه‌ای که قادر باشد به سه پرسش مذکور خصوصا پرسش نهایی پاسخ بدهد، تهی است! و غالبا با حادثه یا فاجعه‌ای ناگهانی آغاز می‌شود، با گره‌های پی‌در پی ادامه می‌یابد و با پایانی غافلگیر کننده به پایان می‌رسد بی آنکه از این فراز و فرود پاسخی برای پرسش"که چه؟" داشته باشد. البته معیار های بیشتری می‌توان برشمرد؛ به عنوان مثال اینکه داستان به بهانه مایه‌ور بودن به ورطه شعار زدگی نیفتد یا در خدمت مقاصد سیاسی و مضامین ایدئولوژیک قرار نگیرد چرا که کیفیت هنر معمولا رابطه مستقیمی با استقلال اندیشه خالق آن دارد. سخن کوتاه، در مجموعه‌ای که از نظر می‌گذرانید به زعم من می‌توان ردی از اندیشه یافت بی‌آنکه خالق هایشان به منجلاب شعار زدگی افتاده باشند یا خوشایندی و زیبایی داستان قربانی شده باشد . البته به گمان من هر مسیر و مبنای تخصصی ادبی دیگری را هم‌ که برگزینیم باز به نتیجه تقریبا مشابهی می‌رسیم. پا نوشت: چنانچه داستان کوتاه خوبی از قلم‌افتاده شما به لیست اضافه کنید.

اَبلهجنایت و مکافاتبَرادران کارامازوف (ج۱)

بهترین ترجمه‌های داستایفسکی

16 کتاب

به نام او فهرست زیر ترجمه‌های آثار داستایفسکی به انتخاب بنده است . قاعدتا بنده روسی نمی‌دانم ولی با توجه به چیزهایی که خوانده و شنیده‌ام و قیاسی که بین متن فارسی آنها داشته‌ام این فهرست را فراهم آورده‌ام. تنها رمانها و آثاری را که خوانده‌ام مبنا قرار داده‌ام. از «جنایت و مکافات» و «خاطرات خانه مردگان» دو ترجمه را انتخاب کرده‌ام چرا که بسیار به‌هم نزدیک بود و نمی‌توانستم یکی را بر دیگری ترجیح دهم و خب آن ترجمه‌ای که تقدم دارد انتخاب اول من است. از «روستای استپانچیکووا» تنها یک ترجمه وجود دارد با عنوان ناشناس. دو مجموعه داستان کوتاه را هم در آخر آوردم که خب قاعدتا تعدادی داستان مشترک دارد. همین :) 1. ابله- ترجمه مهری آهی- نشر خوارزمی من ترجمه سروش حبیبی را هم خواند‌ه‌ام این چیز دیگری‌ست. گویا این ترجمه خانم آهی نیمه‌کاره مانده بوده که توسط جناب ضیا فروشانی دیگر مترجم ارجمند و توانای آثار روسی تکمیل شده و مورد بازبینی نهایی قرار گرفته است. ۲. جنایت و مکافات- ترجمه علی‌اصغر رستگار- نشر نگاه کلا من با نشر نگاه مشکل دارم ولی برخی مترجمان تنها با نگاه کار می‌کنند که خواندن کتابهایشان ارزشمند است مثل اصغر رستگار ابوالحسن تهامی. این نسخه از همه ترجمه‌ها بهتر و به فضای داستایفسکی نزدیکتر است البته رستگار یکسری تندرویهایی در محاوره کردن کلام داشته که شاید به ذائقه همه خوش نیاید که در اینجا نسخه آتش‌برآب توصیه می‌شود. البته رستگار در برادران کارامازوف حتی این خطاها و زیاده‌رویها را همندارد و الحق حق شاهکار داستایفسکی را ادا کرده است. ۳. برادران کارامازوف- ترجمه اصغر رستگار- نشر نگاه رستگار اطلاعات بسیار زیادی درباره کتاب مقدس دارد و چند کتابی در این باره ترجمه و منتشر کرده است از این رو علاوه بر نثر دلنشین پانوشتهایی که به رمان داستایفسکی اضافه کرده برای مخاطب بسیار ارزشمند است. 4. شیاطین- ترجمه سروش حبیبی- نشر نیلوفر ۵. یادداشتهای زیرزمینی- ترجمه حمیدرضا آتش‌برآب- نشر علمی و فرهنگی ۶. قمارباز - ترجمه حمیدرضا آتش‌برآب- نشر علمی و فرهنگی ۷. خاطرات خانه مردگان- ترجمه محمدجعفر محجوب- نشر علمی و فرهنگی استاد محمدجعفر محجوب از استادان بزرگ دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران بودند که علاوه بر پژوهشهای ادبی چند ترجمه در حوزه ادبیات داستانی هم داشته‌اند. نثر پخته‌ای دارند البته شاید به مذاق عده‌ای خوش نیایید به همین خاطر ترجمه خانم رامز از فرهنگ نشر نو که در ادامه آمده است پیشنهاد می‌شود هرچند با خواندن ترجمه خانم رامز متوجه می‌شویم که ایشان همواره نیم‌نگاهی به ترجمه آقای محجوب داشته‌اند. 8. بیچارگان- ترجمه خشایار دیهیمی- نشر نی اولین رمان داستایفسکی که با عناوین دیگری مثل «مردم فقیر» هم ترجمه شده در کتاب «شبهای روشن و چند داستان دیگر» با ترجمه پرویز همتیان بروجنی که در ادامه می آید هم این داستان هست. 9. ناشناس- ترجمه حمیدرضا آتش‌برآب و پریسا شهریاری- نشر هرمس تنها رمان طنز داستایفسکی یادگار دوران جوانی او است که در آن تحت تاثیر نیکلای گوگول بوده است این رمان پس از مدتهای مدید توسط نشر هرمس بازچاپ شد. 10. جنایت و مکافات- ترجمه حمیدرضا آتش‌برآب- نشر علمی و فرهنگی هر سه کاری را که آتش‌برآب از داستایفسکی برای نشر علمی و فرهنگی ترجمه کرده همراه با تفسیرهای متعدد است که خوب و خواندنی‌ست. 11. یادداشتهایی از خانه مردگان- ترجمه سعیده رامز- فرهنگ نشر نو 12. شبهای روشن- ترجمه سروش حبیبی- انتشارات ماهی یکی از عجیبترین داستانهای داستایفسکی 13.شبهای روشن و چند داستان دیگر- ترجمه پرویز همتیان بروجنی- انتشارات امیرکبیر همتیان بروجنی یکی از مترجمان خوب بود که متاسفانه به‌تازگی متوجه شدم که به رحمت خدا رفتند از من به شما نصیحت هرچه را از ایشان دیدید بخرید و بخوانید. 14. رویای آدم مضحک و چند داستان دیگر- ترجمه رضا رضایی- نشر ماهی مجموعه خوبی است ترجمه رضایی هم خوب است گول تک اثرهایی را که منتشر می‌شود نخورید مثلا داستان تمساح را که بابک شهاب ترجمه کرده و توسط نشر برج چاپ شده در این کتاب می توانید پیدا کنید با نثری بهتر و دلنشینتر.

یادداشت‌های مرتبط به رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه

            بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام: 
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد
          
            این کتاب رُ من خیلی جسته‌و گریخته خوندم هر داستانش رو یه زمانی ؛ ولی تا حدودی که یادم هست می نویسم:
این کتاب 7 تا داستان هست که هر کدوم مال یه دورانی از نویسندگی داستایفسکی بوده و نمیشه امتیاز کلی داد این امتیازی هم که من دادم میانگین کل داستان هاست.
آقای پروخارچین:
خوب این داستان این قدر برام خسته کننده بود که نصفه ولش کردم و نمی تونم نظر کلی بودم تجربه داستایفسکی در این زمان خیلی کم بود. چون دومین داستانی بوده که نوشته بعداً اگر خوندم میام می نویسم.
پولزونکوف:
این داستان هم سومین داستان داستایفسکی بود که کلاً نخوندم شاید بعداً اگر حوصلم شد بخونم.
دزد شرافتمند:
این داستان هم نسبتاً جالب بود در حد یک داستان کوتاه
درخت کریسمس و ازدواج:
این هم داستان جالبی بود به یک بار خوندنش می ارزید.
ماری دهقان:
ایده داستان و شروعش رو دوست داشتم یکی از داستان های خوب این کتاب هست.
کروکودیل:
با توجه به جامعه اون زمان روسیه داستان خوبی بود. ایدش جالب بود. کمی طنز بود.
رویای آدم مضحک:
خوب این داستان رُ خیلی بعدتر از نوشتن شاهکارهاش(ابله و جنایت و مکافات و قمار باز و ...) نوشته بوده که کاملاً پخته و باتجربه شده بود. واقعاً این داستانش رو دوست داشتم. خیلی خوب بود. ارزش چند بار خوندن هم داره
داستان هایی که زمان جوانیش دهه 20و30 زندگیش نوشته بود خیلی ارزش خوندن نداره(ایده هاش می تونه جالب باشه ولی روایت خیلی مهمه که در این مورد هنوز متبحر نشده بود) اگر حال و حوصله ندارید 4 داستان آخرش رو فقط بخونید، که زده نشید.
          
            بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام:
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد