روایتی متفاوت از حرکت حسین بن علی(ع) ❤️به سمت کربلا از دید یکی از سربازان سپاه امام (ع) ....
قسمتی از متن کتاب که درسی مهمی را به من آموخت 
(تردید، بدترین بلای عالم برای سربازی است که در خط مقدم قرار دارد)
          

            امیدوارم هرچی میشم فقط ضحاک‌بن‌عبدالله نشم! :)))))))) 
به نظرم اینکه دم گودی قتلگاه دقیقا همون لحظه که امام‌ات رو دارن جلوی چشمات شهید میکنن بذاری بری خیلیییی نامردی‌تر از اینه که از اول نباشی. مخصوصا وقتی میدونی بعد از امامِت چی قراره به سر اهل بیتش و خیمه‌ها بیاد... اینکه آخرش جا بزنی خیلی تلخ‌تر از اینه که از اول جا بزنی... کاش اگه میخواست آخرش جا بزنه همون موقع که امام حسین مشعل‌ها رو خاموش کرد و گفت هرکی میخواد بره، میرفت... بی‌معرفتی و بی‌مرامی‌ش خیلی حالمو بد کرد:(... 

شیوه داستان‌نویسی‌ش نه منو جذب کرد نه جذاب بود فقط چون میخواستم بدونم سرگذشت ضحاک چی میشه تمومش کردم وگرنه کسل‌کننده نوشته شده بود.
          

            سطحِ ادبی متن در حد انشاهای دوران راهنمایی بود. تازه یادمه اون زمان بعضی از هم‌کلاسی‌های من از این بهتر می‌نوشتن. متن بهره‌ای از زاویه دید و شخصیت‌پردازی و بقیه ابزارهای نویسندگی نبرده بود. نحوهٔ روایت هم ضعیف. صاحب اثر ایده‌ای داشته و این متون رو تدریجا توی کانال تلگرامیش منتشر کرده. برای طرح اولیهٔ ایده چیز بدی نیست اما هیچ جوره نمیشه بهش عنوان «داستان» یا «کتاب» داد. دو ستاره با ارفاق به خاطر موضوع (ماجرای کربلا از دید ضحاک بن عبدالله) و ایده (بیان ماجرای اون موقع از دید یکی از افراد حاضر، با بیان امروزی). ای کاش این موضوع و ایده توسط یه نویسنده پیاده سازی میشد.
          

            این کتاب در فضای امنیتی نوشته شده و فرد در آغاز کتاب فکر می‌کند وقایع مربوط به زمان حال است، و کمی بعد از روی تشابه وقایع و مکان‌ها می‌شود فهمید که داستان به ماجرای سفر امام حسین (ع) و خانواده‌ شان از مکه به سمت عراق شباهت دارد.
در کتاب‌های مختلف این سفر و واقعه از دیدگاه تاریخی روایت شده و در این کتاب برای اولین بار با نگاهی امروزی تر، امنیتی و از چشم کسانی که همراه امام هستند اما از نظر شجاعت و عمق ایمان به پای ایشان و یاران اندک ولی باوفایشان نمی‌رسند، مواجه می‌شویم.
.
خواندن این کتاب را به دوست داران رمان‌ های امنیتی و همچنین رمان های تاریخی و مذهبی پیشنهاد می‌کنم.
          

            گفتم: اما چه آقاجان؟
فرمودند: اما ... اگر خواستی بروی، برو... خیلی دور شو، آن قدر دور که اصلا صدای من را نشنوی!
وگرنه اگر کسی صدای غربت من را بشنود و یاری ام نکند، بیچاره می شود....

موضوع کتاب خیلی خوب
 ولی زبان محاوره ای کتاب توی ذوق می زند.
          

            داستانی یکسان از حرکت حسین بن علی با تمام زندگی اش به سوی کربلا اما با بیانی عامیانه و متفاوت!


          

            روایت جالب و متفاوتی از واقعه عاشورا که شاید اولش آدم ترغیب به ادامه‌ش نشه ولی زاویه دید باهالی بود.
حتما بخونیدش.
نمبدونم چرا ولی اینکه اون زمان هم مامور امنیتی داشتن برام جذاب بود.