بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
کتاب ایده ی اولیه جالبی داره
حتی نویسنده برای اینکه داستان رو جلو ببره تئوری علمی! ،هرچند تخیلی ، مطرح کرده که برای من خیلی جذابه

بیشتر از داستان که جاهاییش می‌تونه قابل پیش بینی هم باشه ، از مفاهیم جدید و جالب (مثلا همون تئوری) لذت بردم

ادبیات معمولی
شروع و پایان خوبی داره

در کل لذت بردم از خوندنش


یه نکته:
هر کتابی رو در هر حالت روحی که دارید نخونید ، اگه ناراحتی و افسردگی دارید این کتاب رو شروع نکنید ، اگر هم می‌خونید نیمه کاره رها نکنید و خوندنش رو کش ندید ❤️
          

            ورونیکا تصمیم می گیرد زندگی کند. 
شناخت مرگ ما را بیشتر به زندگی دلگرم می کند.
زندگی با چه معنی پیدا می کند؟ رهایی از حصار خودساخته و لذت بردن از تمام لحظات زندگی به مثابه آخرین روز عمر، زندگی در دیگر روز…
و مرگ در پایان هر  روز بسی شیرین!
و بیداری در روز دیگر، شاید فقط یک معجزه… و زندگی، در دیگر روز!
          

            اول از همه باید این رو اشاره کنم که کتاب بر خلاف اسم غلط اندازش به هیچ عنوان افسرده نیست؛ بر عکس، اگر دنبال کتابی می گردید که حالتون رو اندکی بهتر بکنه، یه کَمکی به فکرتون بندازه در مورد مسیر زندگیتون، و حقایق ذهنی نویسنده رو نصفی اشکار و نصفی غیر مستقیم، جلوی روتون بذاره؛ این کتابو بهتون پیشنهاد میکنم.
کتابی نیست که بگم فلسفه ی زندگیم رو تغییر داد و خیلی چیزهای جدید بهم آموخت در این سن و سال. ولی قطعا به کسی که به تازگی وارد سالهای جوانی شده توصیه ش میکنم. 
داستان نسبتا جذابه و نویسنده تا اونجایی که شده بهش عمق روانشناسی داده و از طرف دیگه روحیه ی حکمت آموز پائولو کوئلیو رو می تونیم حس کنیم. 
والسلام
          

            پشت دیوارهای قصر، مردمی هستند که از چاه دیگری آب خورده‌اند!
از بهترین‌های پائولو بود.
خیلی توصیه می‌شود :)
          

            کتاب، داستان دختر جوانی را که دچار روزمرگی شده و احساس پوچی سراسر وجود او را فرا گرفته است ، به تصویر می‌کشد. ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد و همین تصمیم نه تنها مسیر زندگی خودش رو دچار تحول می‌کنه بلکه زندگی افرادی رو دچار دگرگونی می‌کنه که هرگز ورونیکا فکرش را هم نمی‌کرد.
این کتاب سومین کتابی بود که از پائولو کوئیلو می‌خوندم مثل دو کتاب دیگه این نویسنده « کیمیا گر» و «کمان گیر » به ارزش زندگی کردن و پیدا کردن هدف  والا برای زندگی کردن می‌پردازد. 
          

            از کوئلیو فقط این و کیمیاگر را خواندم
این بهتر بود و میشد بهش گفت رمان واقعی
به کیمیاگر نمیشود گفت رمان
          

            من کاملا با شخصیت های کتاب احساس همدردی می کردم به خوبی افکار یه انسان پریشان حال رو شرح میداد . این کتاب امید رو به زیبایی در شما بیدار میکنه از زمانی که دلتون میخواد وجود نداشته باشید تا زمانی که بهتون نشون میده زندگی چقدر کوتاه و با ارزشه. افکار شما رو به تدریج همراه با داستان تغییر میده. پیشنهاد میکنم بخونید ارزش خوندن رو داره!
          

            تیکه هایی از کتاب ^^
بعد چند مدت کوتاه شروع کردم به کتاب خوندن
و تمومش کردم . هنوز میخواستم بخونم ولی تموم شده بود 

          

            
آگاهی از مرگ ما را تشویق می کند تا بیشتر زندگی
 کنیم.

جمله طلایی داستان برای ورونیکایی که دست از زندگی اش شسته بود ولی در نهایت یک جور معجزه برایش اتفاق افتاد برای زندگی کردن....