معرفی کتاب Sapiens: A Brief History of Humankind: (Patterns of the Planet) اثر یوال نوح هاراری

Sapiens: A Brief History of Humankind: (Patterns of the Planet)

Sapiens: A Brief History of Humankind: (Patterns of the Planet)

4.0
183 نفر |
56 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

82

خوانده‌ام

331

خواهم خواند

356

شابک
9781784873646
تعداد صفحات
464
تاریخ انتشار
2019/1/2

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        صد هزار سال پیش، دست کم شش گونه ی انسانی در زمین زندگی می کردند. امروز تنها یکی به جا مانده است:چه طور گونه ی ما در نبرد برای سلطه بر دیگران پیروز شد؟ چرا نیاکان شکارگر-خوراک جوی ما اقدام به ساختن شهرها و برپایی پادشاهی کردند؟ چگونه به خدایان و ملت ها و حقوق بشر ایمان آوردیم، به پول و کتاب ها و قوانین اعتماد کردیم، و خود را برده ی بوروکراسی و مصرف گرایی و حرص و آز برای خوشبختی ساختیم؟ دنیای ما در هزاره ی آینده چه شکلی به خود خواهد گرفت؟انسان خردمند به گونه ای جسورانه و همه جانبه و بحث انگیز هر آنچه را تاکنون گمان می کردیم در مورد انسان می دانیم به چالش  می کشد: افکارمان، رفتارمان، اعمالمان، اقتدارمان ... و آینده مان را.
      

دوره‌های مطالعاتی مرتبط

پست‌های مرتبط به Sapiens: A Brief History of Humankind: (Patterns of the Planet)

یادداشت‌ها

Melorin

Melorin

1403/1/2

          ای کاش هرکسی حداقل یکبار این کتاب رو بخونه.
مجموعه کتاب های ۱) انسان خردمند ۲)انسان خداگونه ۳)بیست و یک درس برای انسان قرن ۲۱
این مجموعه کتاب برای انسان امروزی باید مثل کتاب‌های مقدس در دوران گذشته باشه. انسان امروزی، انسان بزرگ شده با علم باید این کتاب ها رو راهنمای راه خودش قرار بده.
چقدر خوبه که هرکدوم از ما از تاریخچه خودمون، اینکه از کجا اومدیم و در طول زمان چقدر تغییر کردیم و البته اینکه ساختار امروزی دنیای ما چجوری تشکیل شده رو بدونیم.
البته باید اشاره کرد که شاید این کتاب برای همه هم مناسب نباشه. کسی باید سراغ این مجموعه کتاب بره که دید بازی داشته باشه و با تعصب با مفاهیم بحث شده توی این کتاب برخورد نکنه، اگر قرار باشه با تعصبات دینی این کتاب رو بخونید، قطعا لذت نمی‌برید و چیزی هم ازش دریافت نمی‌کنید. و قطعا هم باید اشاره کرد که این کتاب ها صرفا قرار نیست عقیده شما رو تغییر بدن، فقط شاید نیاز باشه با دید بازتری به گذشته و تاریخچه خودمون نگاه کنیم و با دیدی باز به سمت آینده بریم.

شاید بد نباشه که این نکته رو هم درنظر بگیریم که کسی که این کتاب رو نوشته، آقای هراری، همچین آدم بدون اسم و نامی نیست، ایشون در دانشگاه آکسفورد یکی از بهترین دانشگاه های دنیا تحصیل کردن و تحقیقات و نوشته های ایشان خیلی هم مورد تقدیر قرار گرفت و کتاب هاشون هم که جزو پر فروش ترین کتاب های کشور های مختف قرار گرفت.
در آخر باید گفت که همه ما، مخصوصا مردم کشور خودمون ایران باید با اندیشه ها و مفاهیم این کتاب آشنایت پیدا کنن و با دنیای امروزی، با دنیای علمی، با شیوه علمی برخورد کنند.
        

12

          به پیشنهاد یکی از دوستانم به شوق بخشی که در مورد زبان حرف زده بود این کتاب را شروع کردم. ولی با اینکه سه جا بیشتر به زبان و ریشه‌های آن اشاره نکرده بود آن‌قدر جذبم کرد که به سرعت مشغول خواندنش شدم. به مطالعه در چنین زمینه‌هایی چندان عادت ندارم ولی آنقدر نثر جالبی داشت که به زور آن را زمین می‌گذاشتم. کتاب طوری نوشته شده که تقریبا هیچ اصطلاح پیچیده و غیرقابل فهمی در آن به کار نرفته و خصوصا کسانی که به صورت تخصصی پی‌گیر تاریخ نیستند به راحتی می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. لحن طنز نویسنده هم کمک خوبی به گیرایی و جذابیت بیشتر آن کرده. ولی جالب‌ توجه‌ترین نکته‌ی کتاب برای خود من، دیدگاه بسیار متفاوت و عاری از تعصب نویسنده به هرگونه عقیده یا دسته‌ی فکری بود. به همین دلیل بیاناتش به شدت برایم جدید بود و دریچه‌ای را به من نشان می‌داد که تا به حال از آن به دنیا ننگریسته بودم. نمی‌شود بر صحبت‌هایش برچسب غلط یا درست بودن گذاشت. صرفا دیدگاهی را مطرح کرده که قابل احترام و تامل است.  همچنین شاید برای کسانی که در زمینه‌ی تاریخ مطالعه دارند بیش از حد زبان ساده‌ای داشته باشد ولی چون شخص من در مطالعه‌ی تاریخ آماتور محسوب می‌شوم، بیان ساده‌اش کمک کننده بود. ترجمه هم بسیار روان و خوب بود.
سیر وقایع و چینش مطالب هم نظم خیلی خوبی داشت و تصویر مثل یک پازل به تدریج کامل می‌شد و نظم و درایت نویسنده در چینش و ارتباط مطالب کمک می‌کرد تا در کلاف سردرگم تاریخ گم نشوم.  در عین حال در بعضی بخش‌های کتاب در عین حال که کلی گویی حفظ می‌شد، جزئیاتی را مطرح می‌کرد که بسیار جذاب بودند و به فهم عمیق‌تر کمک می‌کرد. یکی از بخش‌های مورد علاقه‌ی من در کتاب «به امضای کوشیم» بود.
 کوشیم، “احتمالا اولین فردی‌ است در تاریخ که نامش را می‌دانیم!”
        

0

davoud

davoud

1403/11/1

        هر چیزی که میخواد راجع به هخامنشی ها بگه، میگه هزاره اول پیش از میلاد. خیلی بامزست یعنی به عبارت دیگه ۵۰۰ سال خطای دقت داره موقعی که داره روایتشو بیان میکنه. شما وقتی میخوای بگی پول به وجود اومد باید بگی سال فلان اولین نمونه پول رو داریم دیگه، بقیه جاها هم همین کارو کرده جاهایی که به ایران مربوط نمیشه همین دقت رو خیلی روشن توی حرفاش میبینید.
درباره ایران خیلی معلومه که یک آلرژی یا یک اختلال بینایی، در واقع کوربینی وجود داره که باعث میشه نتونه نگاه کنه بهش. نمونه های اینطوری زیاد داریم حالا در مورد ایران دارم میگم مثلا سمرقند معلومه که یک شهر ایرانیه، میگه سمرقند شهری در آسیای مرکزیه، آسیای مرکزی نداشتیم اون موقع. آسیای مرکزی یک مفهوم مدرن برای قرن نوزدهم به بعد برای دوره استعمار هست. سمرقند یک شهره از اول تا آخرش ایرانی بوده، الان هم فارسی زبانن همه ی مردمش و همشون ایرانی هستند با این همه بلایی که روس ها و استعمارگرها سرش در آوردن.
قرن بیستم که بیشترین حجم کشتار دوران مدرن رو داریم ۵ درصد جمعیت به دست دیگران کشته شدند یعنی بین ۲ تا ۸ برابر دوران پیشا کشاورزی خشن تر بودند مردم بیشتر همدیگر رو میکشتن برای همون دوره ی جاندارهایی هستن که هراری میگه. یا مثلا یونانی ها و هندی ها مگه کم میکشتن؟ شما وداها رو بخونید که برای چهارچوب دینی هندی هاست همش درمورد کشتار داستیه ها، مردم بومی هند هست. منابع یونانی رو بخونید. این آدم به عنوان مورخ دیگه باید اینهارو خونده باشه و اونجا میدونید که کشتن اصلا ربطی به یکتا پرستی نداره، ربطی به دگم دینی نداره. دگم دینی بعدا توجیح میکنه جنایت رو. موقعی که شما نظام اخلاقی دارید موقعی که خیر و شر تفکیک میشن ناچار هستی توجیحش کنی و این بعد از زرتشت ضرورت پیدا میکنه و همون دستگاه فلسفی که خیر و شر رو تفکیک میکنه دستمایه ای رو هم فراهم میکنه که با همون وسیله با همون دوز و کلکی که از توش بیرون میتونیم بیاریم جنایت رو هم توجیه کنی یعنی اخلاق رو یه جورایی دور بزنی منتها این دید اصلا وجود نداره توی کتاب.

 بق
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

1

1