علت عاشق ز علتها جداست، می‌دانم. رنجی و لذتی که هر کس از عشق می‌برد منحصر به فرد و مخصوص به خود است، می‌دانم. اما حرف زدن در مورد عشق هم لطف خاص خودش را دارد و زبان را شیرین می‌کند. این، از آن دسته کتابهای لطیف بود
        

          یک کتاب خوب و سرشار از نکات قابل تامل در مورد عشق...
آلن دو باتن در این کتاب رابطه ی عاشقانه ی یک ساله ای را از آغاز تا جدایی و پس از جدایی روایت کرده و از لحاظ روانشناسی و فلسفی تحلیل کرده است.
        

          این کتاب با روایت اغراق شدش از تک تک مراحلی که در شیفتگی طی می‌کنیم از جذاب‌ترین کتاب‌ها درباره عشق برای من بود. خواندنش برای تصمیم درست و منطقی در روند چیزی که تجربه می‌کنیم به شدت موثره
        

          کتابی در باب یک رابطه عاشقه که با عشق در یک نگاه شروع می شود و فراز و فرودهای مختلفی را طی می کند 
در این کتاب احساسات و افکار به خوبی به نمایش درآمده اند و تحلیل شده اند
        

          ترجمه افتضاح. در حدی که خیلی بخش‌های کتاب قابل فهم نبود. واقعا از گلی امامی (حداقل به خاطر اسم و اعتبارش) انتظار نداشتم
کتاب لحظات و چالشهای یک رابطه عاشقانه رو از زمان شروع تا مدتی بعد از پایانش بررسی می‌کنه و نکات کاربردی‌ای درباره عشق و رابطه می‌گه (نه درباره ماهیت‌شون). اگه دوستش داشتید پیشنهاد می‌کنم "سیر عشق" رو هم از همین نویسنده بخونید.
        

          * از خواندن این کتاب و توصیفات جالب آلن دو باتن لذت بردم. هر آنچه می خواندم و می فهمیدم در کنار یافته هایم از کتاب های عشق های خنده دار نوشته میلان کندرا و بازی ها نوشته اریک برن عزیز قرار می گرفت و حالت تکمیل کننده ی دلچسبی را برایم به وجود می آورد.


        

          فکرشو نمی کردم و پلن هم نداشتم از این کتاب چیز ِ روانشناسانه ای یاد بگیرم، ولی ظاهرا وقتی کس دیگه ای داره داستان عشق رو تعریف میکنه، آدم یه سری چیزا رو بهتر و واضح تر میبینه.
به نظرم بد نیست برای یک بار خوندن، ولی نه برای چند بار خوندن.

توی ذهنم مطلقا از سه ستاره امتیازش بیشتر بود،و از چهار ستاره کمتر.
        

          آلن دو باتن به نحوی ساده و گیرا مفاهیم فلسفه غرب را از طریق داستانی عاشقانه نقد و تحلیل می‌کند‌. بیشتر به نظر می‌رسد که نویسنده قصد داشته از ورای داستان به تحلیل برخی مفاهیم فلسفی در روابط بیناانسانی نقب بزند تا اینکه قصد داشته باشد صرفاً روایتی ادبی ارایه کند. همین موضوع این اثر را از باقی آثار داستانی متمایز می‌کند. اما مشکل اینجاست که برخی جاها مفاهیم انتزاعی در واقعیت به صورتی که در داستان روایت شده اند اتفاق نمی افتند. یعنی اصولاً انسانها تا این حد در روابط خود به طور لحظه ای فرصت تامل و تفکر در خصوص واکنش ها و رفتار های یکدیگر را ندارند. شاید بیشتر بتوان از آن به عنوان آسیب شناسی روابط شکست خورده یاد کرد آن هم با نگرشی کاملاً فلسفی.
        

          ما محتاجیم که دوست داشته شویم، حتی اگر همه‌چیزمان را از دست بدهیم...
        

          اگر به تازگی وارد رابطه ای شده اید اسمش را عشق نمیگذارم این کتاب فرصت خوبی است از لحاظ روانشناسی و رفتار شناسی آدم ها را بشناسید هرچند چندان هم نمیتوان استدلال هایش را پذیرفت دیگر اینکه فلسفه ی عشق مسئله ای بود که چندان در کتاب به آن پرداخته نشده بود گرچه مدعی آن بود.
        

          کتاب داستانِ یک عشق را با تمام لحظاتش از ابتدا تا انتها زیر ذره‌بینی موشکافانه و واقع‌بینانه‌‌ گرفته است، شبیه آدمی که مدام دورتر از ماجرا می‌ایستد و مشاهدات و تفکراتش را می‌نویسد.
این لحظات اگر چه در مصداق بین آدم‌ها متفاوت است، اما در کلیت‌ها فصل‌هایی مشترک میان آدم‌هاست. پس به گمانم کسی دست خالی این کتاب را ترک نمی‌کند.

تعجب من از این بود که آلن‌دوباتن این کتاب را در سن بیست‌وچهار سالگی‌اش نوشته است! چون به نظر می‌رسید این کتاب چکیده‌ایی از مطالعات گسترده‌ی نویسنده، در روانشناسی، سیاست و جامعه‌شناسی و فلسفه باشد که در موضوع عشق و با زبان داستان گردِ هم آمده است‌.

تمام کتاب خواندنی‌ بود، آن هم نه برای یک بار، برخلاف کتاب‌هایی که یک بار خواندنشان هم زیاد است، این کتاب را دوست دارم در فواصل زمانی مختلف بارها و بارها بخوانم و هر بار از تماشای وقایع از پشت شیشه‌ی ذره‌بینِ آلن‌دوباتنی لذت ببرم‌.

اردیبهشت ۱۴۰۲
        

          که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

        

          باید خوندش ، این هم جزو کتاب هایِ خوبی بود که خوندم ، دیدگاه های روانشناسی من باب عشق در قالب داستان زندگی روزمره جناب آلن دوباتن  بیان شده و اونها رو قابل فهم تر کرده ؛ من ترجمه خانم گلی امامی رو خوندم ولی نه این انتشاراتی !!
        

          "جستارهایی در باب عشق" پر بود از جملات زیبا و نصیحت ها و نتیجه گیری هایی دوستانه و خودمانی. این اولین کتابی بود که از آلن دوباتن می خواندم و باید  
بگویم مهارت او در شرح و بررسی فلسفی مساله ای شناخته شده بصورتی که متن نه ثقیل شود و نه یکنواخت و کسل کننده، ستودنی است.  کتاب با یک ماجرای شخصی برای راوی آغاز می شود و در هر فصل تحلیل های راوی از بخش های مختلف ماجرا و حتی تفکرات او دنبال می شود. کوتاه بودن فصل ها و تشکیل شدن هر فصل از چندین بخش تک پاراگرافی یا دو پاراگرافی خواندن کتابی را که تماما داستانی نیست و درون مایه ی تحلیلی و فلسفی دارد، برای خواننده بسیار آسان و دوست داشتنی می کند. 
"جستارهایی در باب عشق" تحلیلی از فرآیند عاشق شدن، ورود به رابطه و شکست و پایان آن است. چرخه ای که علیرغم تمام مشکلات، ناراحتی ها و دلشکستگی ها از دیرباز وجود داشته و ادامه پیدا خواهد کرد.
باید به خودم یادآوری کنم که لازم است این کتاب را هر چند وقت یکبار دوره کنم تا بدانم تنها نیستم و اساسا عشق، همین اتفاق ساده ای است که تمام انسانها را درگیر می کند، زخمی شاید به یادگار بگذارد و فراموش می شود تا شروع تجربه بعدی. 
ترکیب فلسفه، روانشناسی و ادبیات همراه با موضوعی که دوباتن برای پرداختن به آن انتخاب کرده بود همگی این کتاب را جذاب و جذاب تر می کرد. خواندن آنرا به دوستانم توصیه می کنم.
        

          حس هم ذات پنداری عجیبی داشتم با شخصیت های کتاب
        

          یک دختر و پسر رو در نظر بگیرید که تو پرواز با هم آشنا میشن. یهو همه‌جا صورتی میشه. درخت‌ها شکوفه می‌زنن. پروانه‌ها پرواز می‌کنند. پرنسس‌های لوس دیزنی آواز می‌خونن و خلاصه این که عشق جوانه می‌زنه. خیلی سریع تصمیم به ازدواج می‌گیرن. این همون نقطه‌ایه که اکثر فیلم‌ها و کتاب‌ها توش به پایان می‌رسن ولی نقطه‌ی آغاز جستارهایی در باب عشقه. رنگ لوس و زشت صورتی از بین میره وارد دنیای واقعی روابط میشیم.
آلن دوباتن در این کتاب با نگاهی منطقی، مساله‌ای احساسی رو بررسی کرده تا ثابت کنه که « آن‌ها تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی کردند» یکی از تخیلی‌ترین جملات برای پایان داستان‌های عاشقانه است و روابط در جهان این شکلی پیش نمیرن. این کتاب رابطه‌هایی رو نشون میده که اگر خودمون هم تجربه‌ش نکرده باشیم، قطعا در اطرافیانمون مشابهش رو دیدیم؛ روابطی که از قوانین واقعی دنیا پیروی می‌کنند.
زبان کتاب ساده است و داستانش هم گره خاصی نداره اما جذبتون می‌کنه. با این وجود پیشنهاد می‌کنم که اگر دوست دارید درباره‌ی چنین موضوعی بخونید برید سراغ «سیر عشق» و اگر اون کتاب رو خوندید هم «جستارهایی در باب عشق» قرار نیست چیز تازه‌ای بهتون یاد بده. داستان همون نیست اما هدف و پایه‌ی اصلی همونه.
        

          «جستارهایی در باب عشق» یک جریان زنده است و می‌شود با کمی همدلی با شخصیت‌هایش همراه شد. همهٔ ما درد و رنج‌های ناشی از روابط عاطفی را تجربه کرده‌ایم و این کتاب شبیه آینه‌ای بود که من توانستم با نگاه کردن به آن، چیزهایی را که از سر گذرانده‌ام متفاوت‌تر ببینم و به دیدگاه‌های تازه‌ای برسم. 
        

          این کتاب آن قدر مرا با خودش در سال اول ازدواجم درگیر کرد که حتی حین جارو کشیدن خانه هم صدایش را زیاد می کردم تا داستان را بشنوم. اولین کتاب صوتی ای که این همه درگیرش شدم، در وانفسای دوری ام از کتاب و خانه داری های طولانی
        

          به طرز واقعا عجیبی دوستش داشتم و از جمله‌هاش، از تشریح وضعیت و حس و حال‌هاش لذت وافر بردم. همذات پنداری کردم، خندیدم و اشک ریختم.
می‌دونم که شاید اون چیزی نباشه که اسمش می‌گه و فلسفی و یا عمیق نباشه. اما من با خوندنش کیف کردم. :)