یادداشت سعیده بهادری یکتا

        "جستارهایی در باب عشق" پر بود از جملات زیبا و نصیحت ها و نتیجه گیری هایی دوستانه و خودمانی. این اولین کتابی بود که از آلن دوباتن می خواندم و باید  
بگویم مهارت او در شرح و بررسی فلسفی مساله ای شناخته شده بصورتی که متن نه ثقیل شود و نه یکنواخت و کسل کننده، ستودنی است.  کتاب با یک ماجرای شخصی برای راوی آغاز می شود و در هر فصل تحلیل های راوی از بخش های مختلف ماجرا و حتی تفکرات او دنبال می شود. کوتاه بودن فصل ها و تشکیل شدن هر فصل از چندین بخش تک پاراگرافی یا دو پاراگرافی خواندن کتابی را که تماما داستانی نیست و درون مایه ی تحلیلی و فلسفی دارد، برای خواننده بسیار آسان و دوست داشتنی می کند. 
"جستارهایی در باب عشق" تحلیلی از فرآیند عاشق شدن، ورود به رابطه و شکست و پایان آن است. چرخه ای که علیرغم تمام مشکلات، ناراحتی ها و دلشکستگی ها از دیرباز وجود داشته و ادامه پیدا خواهد کرد.
باید به خودم یادآوری کنم که لازم است این کتاب را هر چند وقت یکبار دوره کنم تا بدانم تنها نیستم و اساسا عشق، همین اتفاق ساده ای است که تمام انسانها را درگیر می کند، زخمی شاید به یادگار بگذارد و فراموش می شود تا شروع تجربه بعدی. 
ترکیب فلسفه، روانشناسی و ادبیات همراه با موضوعی که دوباتن برای پرداختن به آن انتخاب کرده بود همگی این کتاب را جذاب و جذاب تر می کرد. خواندن آنرا به دوستانم توصیه می کنم.