#معرفی_کتاب
📕 چهار هزار هفته
👤الیور برکمن
📚 نشر میلکان
📖 ۲۱۳ صفحه
💲 ۱۳۹۰۰۰ تومان
.
برشی از کتاب:
همزمان شروع کردن چند کار با همدیگر ممکن است استرس تعدد مسئولیت‌ها و آرزوها را تسکین بخشد. اما این گونه کار چندانی از پیش نخواهید برد در عوض با آگاهانه به تعویق انداختن همه‌ی کارها به جز یک کار به خود یاد بدهید که بهتر و بهتر این استرس را تحمل کنید. خیلی زود، بعد از حس رضایت ناشی از تکمیل و انجام دادن کارهای مهم به این نتیجه میرسید که تحمل استرس ارزشش را داشت چون کارهای مهم بیشتر و بیشتری را تمام می‌کنید خود به خود از استرستان نیز کم می‌شود
.
کتاب درباره چیست؟
میانگین طول عمر انسان بسیار کوتاه است. اگر ۸۰ سال عمر کنید، فقط حدود چهارهزار هفته زندگی خواهید کرد. نام این کتاب هم به همین دلیل انتخاب شده است. رابطهٔ ما با زمان محدودمان همیشه رابطهٔ پُردردسری بوده، اما اتفاقات اخیر این دردسرها را دوچندان کرده است. این کتاب سعی دارد راه متفاوتی برای مدیریت زمان متناسب با شرایط امروز جهان در اختیار خواننده قرار دهد و به مدیریت زمان از دیدگاه متفاوتی می‌پردازد.
.
تجربه ی شخصی
خیلی خلاصه اینکه کتاب بی‌شک به دردتان می‌خورد اگر خوره‌ی بهره‌وری هستید. اگر دیوانه‌وار به دنبال تیک زدن کارهای لیست کارتان هستید. اگر مدام احساس می‌کنید بر روی تردمیلی توقف ناپذیر در حرکت هستید و باید بدوید وگرنه عقب می‌مانید. این کتاب دست شما را به ساحل آرامش خواهد رساند البته بعد از تحمل یک جنگ درونی! هرچه شدیدتر درگیر بهره‌وری افراطی باشید خواندن کتاب برایتان سخت‌تر خواهد بود. خواندن این کتاب برای من سه ماه طول کشید چون هر یکی دو فصل از حرص تقابل مطالب کتاب با باور‌های قبلی کتاب را می‌بستم!
بخش آخر کتاب یک دستورالعمل کامل برای عملی کردن همه‌ی نکات کتاب است.
.
#چهار_هزار_هفته
#الیور_برکمن
#نشر_میلکان
#کتاب_خوب_معرفی_کنیم
#روزی_۳۴_صفحه_کتاب_بخوانیم
          

            زمان محدود و به امید روزی نباشیم که کنترل زمان رو به دست بگیریم و اوضاع خوی و طبق روال پیش بره
این درسی بود که از کل کتاب میشد گرفت

          

            خلاصه و معرفی پشت کتاب را هم که بخوانید متوجه می‌شوید کتاب برخلاف کتاب‌های رایج در حوزه برنامه‌ریزی و مدیریت زمان، رویکرد مخالف دارد، سر نقد دارد، بجای توصیه بیشتر به بهره‌وری دعوت می‌کند به آرامش و درنگ و اینکه سکون هم گاهی بد نیست.
فصل دوازدهم کتاب برای من قدری تکان‌دهنده بود، روایتش و مثال‌هایش و حتی نکته‌ای که در بر داشت برای من جذاب‌تر از بخش‌های قبلی بود؛ جوری که باعث شد بقیه کتاب را هم با قدری ذوق بیشتر بخوانم.
پیوست انتهای کتاب (ده ابزار برای پذیرش کرانمندی )  هم جمع‌بندی خوبی است، توصیه‌ها و راهکارهایش تماما جدید و تازه نیست (مخصوصا اگر مثلا مخاطب پادکست رادیو‌راه باشید یا پیش از این هم من باب مزیت درنگ و تامل و گزندهای بهره‌وری هرچه‌بیشتر، مطالعه کرده باشید) اما مرورشان در کنار هم خالی از لطف نیست.  
در مجموع: ✍🏼 اگر از کمال‌طلبی یا آرمان‌گرایی بیش از حد رنج می‌برید و مدام در حال یافتن راهکار هستید که از زمان خود نهایتِ نهایتِ نهایت استفاده را ببرید و اگر هم نتوانید خودتان را بسیاار شماتت می‌کنید، شاید این کتاب بتواند آرامتان کند و کمکتان کند که ببینید قدری آهسته‌تر هم اشکالی ندارد، اتفاق خاصی نمی‌افتاد که...!  

          

            تنها چیزی که ازش یاد گرفتم اینه که زمان بسیار محدوده و ما توانایی اینو نداریم به همه خواسته ها یا برنامه هامون برسیم. ما نمی تونیم تمام کتاب های دنیارو بخونیم یا تمام فیلم های جهان رو ببینیم. پس به ناچار مجبوریم دست به انتخاب بزنیم و با این محدودیت و ناتوانیمون کنار بیام.
به نسبت کتاب خوبیه همین سه ستاره بسشه.
          

            من ایده آل گرا نیستم، اما از این به بعد این کتاب رو به تمام دوستانم که هستند معرفی می کنم.  الیور برکمن در این کتاب سعی کرده از دیدگاه متفاوتی به مدیریت زمان نگاه کنه و واقعا باید بگم حرف هاش نسبتا هم متفاوت محسوب میشه! خوندن این کتاب به معنای رد کردن بقیه ی کتابهای مدیریت زمان نیست، اما میتونه بهتون کمک کنه با عینک دقیق تری راهکارهای ارائه شده در اون کتابها رو بررسی کنید و به شیوه ی درستی ازشون استفاده کنید.
البته باید این رو هم اشاره کنم که این کتاب یک جاهایی مرز باریکی با پوچ گرایی پیدا می کنه و حرف هاش گهگاهی کاملا با دیدگاه خداباورانه تضاد پیدا می کنه (نمیدونم اعتقاد خود نویسنده چیه!) اما همچنان حس می کنم به خوندنش می ارزه.