روزی که از زنان تأثیرگذار حرف زدیم. روزی که قصه‌ی بی‌بی‌خانم استرآبادی را گفتیم. روزی که از دل تاریخ زنانی را بیرون کشیدیم که دریای ذهنشان بزرگتر از حوضِ حیاطِ خانه‌شان بود... آن روز بخش‌هایی از روزنامه‌ی شکوفه را برای بچه‌ها خواندم. خندیدند و حرف زدند و از راهی که پیمودیم به وجد آمدند. 
تلاش برای تساوی حقوقِ زن و مرد. دنیادیدگی و مثال‌هایی که از جوامع متمدن آن زمان می‌زد. حبِ وطن و دغدغه‌ی بهداشتِ بانوان و توجه به ریزمسائلی مثل خرید اجناسِ وطنی... مریم‌خانم و مریم‌خانم‌ها چقدر این راه را پیاده گز کرده‌اند.
          

            جریده فریده، گزیده‌ای است از نشریه شکوفه که دومین نشریه مختص زنان در ایران بوده است. حدود ۱۲۰سال پیش هر دو هفته یکبار در چهارصفحه به چاپ می‌رسیده.
حرفهایی دارد که برای امروزمان هم جدید است و به درد بخور.
در یادداشتی برای روزنامه ایران بیشتر به این کتاب پرداخته‌ام که ان‌شاءالله چاپ خواهد شد و تقدیم می‌کنم.

عجالتا این کتاب، یک مانیفست روشنفکرانهٔ حقیقیِ زنانه است. مانیفستی که از نظر حقیر، خواندنش برای هر دختر نوجوانی واجب است. اینکه ببیند می‌شود خوش‌فکر بود و جلوتر از زمانه اما مرعوب غرب نبود.
          

            شما که اینقدر سنگ «سیمون دوبوار» رو به سینه میزنید، آیا میدانستید ما خودمون همین صد و خرده‌ای سال پیش «مزین السلطنه مذگان» داشتیم؟ 😂

مریم عمید ملقب به مزین السلطنة، که پدرش پزشک قشون ناصرالدین شاه و مادرش از زنان درباری بود، به جای اینکه بعد از آموختن دوزار سواد وقتش را با رفتن به مهمانی های درباری و فخرفروشی به زنان اشراف تلف کند، تمام عمر کوتاهش را صرف بالا بردن سواد و آگاهی زنان، مجهزکردن و توسعه‌ی مدارس دخترانه و انتشار یک روزنامه‌ی مخصوص زنان به نام  «شکوفه» می‌کند.
 «جریده فریده» گزیده‌ی مطالب روزنامه‌ی شکوفه است که خود مزین السلطنة در توصیفش میگوید:  «روزنامه‌ای است اخلاقی، ادبی، حفظ الصحه اطفال، خانه‌داری، بچه‌داری، مسلک مستقیمش تربیت دوشیزگان و تصفیه ی اخلاقی زنان، راجع به مدارس نسوان، عجالة ماهی دو نمره طبع می‌شود.»
جریده فریده یک کتاب جذاب و هدیه‌ی عالی برای روزنامه نگاران، جامعه شناسان، فعالان حقوق زنان و همه‌ی کسانی که می‌خواهند مطالعه‌ی تاریخ دوره‌ی قاجار را با یک کتاب جذاب آغاز کنند. 
مزین السلطنة زنی است باسواد، آگاه به شرایط زمانه و نیازهای زنان، مصمم و مستقل و بی نهایت دلسوز.
روح بلندش همراه و یاری گر  زنان زمانه مان باد.