یادداشت فاطمه یل آملی

                روزی که از زنان تأثیرگذار حرف زدیم. روزی که قصه‌ی بی‌بی‌خانم استرآبادی را گفتیم. روزی که از دل تاریخ زنانی را بیرون کشیدیم که دریای ذهنشان بزرگتر از حوضِ حیاطِ خانه‌شان بود... آن روز بخش‌هایی از روزنامه‌ی شکوفه را برای بچه‌ها خواندم. خندیدند و حرف زدند و از راهی که پیمودیم به وجد آمدند. 
تلاش برای تساوی حقوقِ زن و مرد. دنیادیدگی و مثال‌هایی که از جوامع متمدن آن زمان می‌زد. حبِ وطن و دغدغه‌ی بهداشتِ بانوان و توجه به ریزمسائلی مثل خرید اجناسِ وطنی... مریم‌خانم و مریم‌خانم‌ها چقدر این راه را پیاده گز کرده‌اند.
        
(0/1000)

نظرات

کاریکاتورها و دیالوگ‌هایی که در هر شماره نوشته می‌شد خیلی بدیع بود برای آن زمان. کتاب از این حیث جاذبه‌ی بصری هم دارد:)