یادداشت‌های صنم اسدی (6)

          من مستوره را زندگی کرده ام در خیلی جهات و خوب تصمیمی گرفتم که کمی متفاوت از مستوره است
اما هنوز هم نمیتوانم بپذیرم بزرگ شدن یک زن با گذشتن خلاصه می‌شود
نمی‌شود زنی بزرگ بشود زندگی اش روی روال باشد اما تهش از همه‌ی آنچیزی که از اول می‌خواسته نگذرد 
هنوز هم من نتوانسته‌ام بپذیرم که چه می‌شد مستوره مثلا معاون وزیر باشد اما زندگی‌اش، بچه‌هایش لنگ نباشد
        

          چقدر فاصله دارد آدمی با مومن بودن به امام زمانش
آنگونه که عباس(ع)بود
        

          بسیار زیبا و دلنشین بود