یادداشت‌های حانیه‌‌ سادات (4)

          جلدسه؛ رسیدن به رویای گالان، آرزوی آق‌اویلر، آرمان آلنی.
        

          جلد دو برای من غم بود. تلفیق غم و زیبایی..
        

          اون طور که فکر میکردم فاخر و خفن نبود اما ارزش یه بار خوندن داشت!
        

          به نظرم آقای نادر ابراهیمی تنها کسی بود که میتونست میرمهنای مارو [و البته خودش رو] انقدر خوب توصیف کنه.
 تنها نکته ی منفی ای که میتونم از دل کتاب بکشم بیرون بخش های پایانی کتاب بود که به نظرم کسل کننده می‌اومد.