یادداشت‌های setare (10)

          ایده ای جذاب با روایتی جذابتر
از اون کتاب هاس که دوست دارم به آدما هدیه اش بدم خصوصا به افراد سن بالا تر
        

          و تمام
نویسنده خیلی خوب تونسته بود مفهوم انتقام   ترس   وخانواده  رو به تصویر بکشه اما خب 
باگ های مختصری داشت بنظرم مثل پشت پرده موندن یسری معما ها و توصیفات تکراری و مکرری که توبخش های مختف استفاده میشد ولی در کل لذت بردم 
شخصیت هایی که الیس فینی خلق میکنه خیلی خاصن انگار از دنیایی که داریم توش زندگی میکنیم بیرون کشیده شدن نه سفیدن ان و نه سیاه کاملا خاکستری سراسر داستان میتونستی با همشون همزاد پنداری کنی
        

          دقیقا همون چیزی که از یه جنایی درست و حسابی می‌تونستم انتظار داشته باشم. از اون کتابایه که باید بیشتر از یکبار بخونیش تا همه ی جوانبشو درک کنی  عاشق نحوه نگارش شدم جوری که نویسنده تا آخر روایت رو مرموز نگه داشته بود و آروم آروم و با آرامش اطلاعات رو منتقل می‌کرد خیلی برام جذاب بود شخصیت پردازی و فضای داستان هم فوق العاده بود .
        

          بساااار کتاب سرگرم کننده ای بود و ازش لذت بردم 
اما خب اگه بخوایم به طور کلی و با دید واقع بینانه ای بهش نگاه کنیم پر بود از همون الگو ها و روندهای کلیشه ایه این نوع داستان ها که این روزا ترندن حتی بیشتر معما ها و گره هایی که نویسنده  سعی کرده بود ایجاد کنه کاملا قابل پیشبینی بودن ولی از حق نگذریم  خلق شخصیت اصلی واقعا  حرکت فوق العاده ای بود  در اخر به نظر من برای لذت بردن از هرچیزی لازم نداریم که بی نقص باشه 
میتونیم چشمامونو ببندیم و فقط با داستان همراه شیم
        

          به طرز وحشتناکی همه چیز این کتاب به دلم نشست مخصوصا فضایی که نویسنده داستان رو توش روایت میکرد زیبا زیبا و زیبا💙
        

          خب خب خب 
تا تقریبا وسطای کتاب اینجوری بودم که اوغ این دیگه چیه ؟ رولینگ خودشو مسخره کرده؟ ولی یه ذره که جلو تر رفتم جادوی  قدرتمند هری پاتر پرتم کرد توی کتاب و دیگه نتونستم زمین بزارمش   فکر کنم به این دلیل بود که من جلدای قبلو با قلم قدرتمند خانم رولینگ تجربه کرده بودم و شیفته این دنیا شده بودم وگرنه امکان نداشت این کتاب به تنهایی بتونه 4 امتیازو ازم بگیره  در کل خیلی لذت بردم با اینکه اصن کامل نبود نه از نظر نحوه نگارش داستان نه شخصیت کرکتر ها
پ ن : امیدوارم منظورمو درست منتقل کرده باشم
        

          ازون کتابای حاب خوب کن...
  که برای چندساعت دغدغه ها  دلخوشی ها  و نگرانی های خوش کودکی رو تو وجود ادم تزریق میکنه
        

          دلنشین زیبا و دوست داشتنی  از اون کتاب هایی که دست نوازش به سر هرکسی میکشه
        

          بین نوشتن زندگینامه یه فرد موفق و نوشتن یه کتاب کسل کننده و ابکی "چگونه به موفقیت قطعی در زندگی برسیم " مرز باریکی هست که نویسنده یه جاهایی هی این مرزو رد میکرد ولی جدا از این و یسری ضعف های دیگه برای من کتاب کمابیش دوستداشتنی ای بود
پ ن : از مطالب علمی ای هم که یسری جاها اورده شده بود لذت بردم
        

          بسیااااااار معمولی تر و ساده تر از اونچه فکر میکردم