یادداشت‌های somayyeh nasrollahzadeh (41)

          چقدر جالب مینویسه خانم پیرزاد. دنیایی که توصیف کرده جالب بود، در عین تکراری بودن و روزمره بودن خاص بود. یکیش بخاطر این بود که ما مسلمونیم و جامعه داستان ارمنی هستن، خودش کلی چیزهای متفاوت داره. زیبا حالت ها و نگاه ها و موقعیت ها رو توصیف کردن، واضح برای خواننده.
        

          شخصیت اول زن بسیار انعطاف پذیری بود! آموزنده، ملایم، توصیفات خوب. آشنایی با مفاهیم جدید داشت، خوب نوشته شده، خوب پرداخته شده، جذاب بود.
        

          یواش یواش میره جلو، عجله ای نیست، پخته میشه ولی حوصله من سر رفت.
        

          داستان جذاب و لطیفی داشت، حمایتگرانه، مهربون، غیر جنسی، لذت بخش.
        

          کارگشا نبود چندان، ایده ی کلی و توصیه های کلی
        

          کپی ضعیفی از قصر آبی ال ام مونتگومری، توصیفات ضعیف، پایان سورئال
        

          از نظر روابط خارج چهارچوب واقعا زیاد بود و با فرهنگ ما جور نیست ، اما یه راهنمایی میکنه که اهل گرفتن مطلب میگیرن اون رو، توصیفات و صحنه پردازی و پردازش احساسات خوب بود. تابو شکنی میکنه و با زیبا توصیف کردن عشق خارج چهارچوب اون رو از حالت زشتی عمل تبرئه میکنه! رمان عفیفانه ای نیست.
        

          از بعد اینکه تکرار باعث جا افتادن مطلب میشه و مجاورت زیاد با چیزی باعث میشه اون ملکه ذهن آدم‌بشه توضیحات زیاد کتاب‌رو‌میشه توجیه کرد. وگرنه مطلب رو خیلی خلاصه تر‌میشد بیان کرد. خوندنش خیلی لذت بخش نبود. مطلب مطلب جالبی بود بود. هرچند در طول‌کتاب مرتب این جمله سوزان ارتز یادم میومد: میلیون ها نفر در آرزوی جاودانگی به سر میبرند درحالی که نمیدانند با بعد از ظهر بارانی یک روز تعطیل خود چه کنند.
        

          جاهاییش یکم عجیب بود ولی کشش بسیاااار بالایی داشت اگه تیپ گاندو دوست دارید از این کتاب خوشتون میاد
        

          ایده اصلی قبلا هم بهش بارها پرداخته شده اما چیزی از کشش و‌ مزه ی‌کتاب کم نمیکنه، فرهنگی اطلاعات زیادی میده خصوصا که استرالیا و آمریکا داره، اطلاعات جغرافیایی و رسم و رسوم تاحدی، اطلاعات علمی جالب داره، بخش سرگرم کنندگی زیادی داره، از نظر عفت و پاکدامنی خوب بود، جذابیت ‌‌کشش بسیار بالا، سوژه برای سرچ کردن ‌جستجوهای بعدی میده، فیلم ‌و کتاب معرفی میکنه، جرقه ی خود کاوی هم تاحدی میزنه، و اما ایراد این نسخه چیه؟ عکس افتضاح جلد کتاب 
ناشر ایرانی چی فکر کرد که اسن عکسو‌گذاشت؟؟؟؟؟؟؟ چرا این کار رو‌کرد؟
        

          هیجان انگیز، تعلیق بالا، شخصیت ها پرداخت شده و جالب توجه، موقعیت ها پرداخت شده، اطلاعات جدید درباره دریا و کشتی متوسط اما خب بازم وجود داشت، موقعیت عاشقانه نسبتا مشروح بود🫢 پایان مورد انتظار و خوب، ارتباط با جلد های دیگه به اندازه کافی مستقل بود، اطلاعات دادن درباره جامعه و جغرافیا خوب.
        

          میگفتن تو خاندان روکسبی این از همه جذاب تره اما به نظر من نبود. فضای داستان، پرداخت شخصیت هاش، پرداخت موقعیت هاش رو خیلی دوست نداشتم. ناقص انجام شده بود و به نظرم سرسری میومد. با شخصیت جورجی نتونستم ارتباط بگیرم، شخصیت نیکلاس هم چکش کاری نشده بود. از خوندنش لذت بردم نه به اندازه ی سه جلد قبلی.
        

          یه کتاب درباره طرفداری! نه دقیقا. 
سانسور بسیار زیاد داشت یه جاهایی نمیفهمیدم چی شد! ترجمه و زیرنویس ها مقبول نبود، اطلاعات بدرد بخوری نمیداد.
 کل داستان فرعی ساختگی بود انقدر نویسنده خوب این داستان و طرفداری و سایت های  فن فیکشن و جوانب کار رو عالی از آب دراورده که بارها سرچ کردم ببینم داستان سیمون اسنو واقعیه؟ 
رابطه عاشقانه در دو سوی پیوستار خیلی باز و خیلی بسته از طرف دوقلو ها خوب به تصویر کشیده شد. و محور اصلی داستان، به نظر من تبدیل پیله به پروانه ست.
« کت »دور خودش پیله تنید و تنید و تنید، کم کم اومد بیرون و یاد گرفت فن فیکشن ارزش ادبی نداره! خلق شخصیت و خلق داستانه که ارزش داره و کت داره این استعداد خلاق رو با فن فیکشن نویسی باطل میکنه، از بار مسئولیت خلق شخصیت جدید شونه خالی میکنه و زیر سایه شخصیت های از پیش موجود قایم میشه. برای اینکه میترسه از مواجه شدن با چیزهای جدید که البته بارها و بارها توی داستان اشاره کرده که کت از مواجهه با چیزای جدید خوشش نمیاد.
با یک چیزهای فرهنگی و جغرافیایی آشنا میشدیم مثل مرتع داری، غذای مکزیکی، کمپس ها ی دانشگاهی، اما بیشتر داستان حول محور دنیای درونی کت و فن فیکشن میگذشت.
        

          مادری محققانه و جستجوگرانه!
چقدر عادت ها در جهان شباهت دارن به هم! و چقدر متفاوت هستن از هم!
        

          قکر میکنم همه بچه ها باید بلد باشن این شعرو. قشنگ، ریتمیک ، دارای اطلاعات مفید. دختر من بچه بود حفظ شده بودش.