یواش یواش میره جلو، عجله ای نیست، پخته میشه ولی حوصله من سر رفت.
        

          نظریه کم طرفدار : کالین هوور رو زیادی بزرگ اش کردند و کتاب هاش (به جز «هرگز هرگز» که خیلی دوستش داشتم 🥲🤍و شاید دلیلش این بود که نصف بیشتر کتاب که از دید سیلاس بود رو یک نفر دیگه نوشته بود ) نسخه ملایم شده رمان های عاشقانه سمی ایرانی هستند  .
        

          واقعا همونی بود که راجبش خوندم 
کالین هوور ، از کلیشه هم رمانِ قشنگ مینویسه...
داستان خیلی خارق‌العاده ایی نیست ولی من جریان و قلمش و دوس داشتم
🥹💕♥️🌕
قصه ی لیک و ویل  ، که بعد آشنایی باهم متوجه میشن ، شاگرد و معلم در یک مدرسه هستن...
و حالا سرنوشتِ این رابطه ، با فهمیدن این موضوع ، و سرطانِ مادرِ لیک 
عوض میشه...✨