یادداشت‌های امیرعباس بابازاده (18)

            ⚠️⚠️ این کتاب مناسب نوجوانان نیست!!

مثل بیشتر کارهای دورفمن متمرکز بر وقایع شیلی و پینوشه‌.
‏بخش اول، روایت پیدا کردن بقایای فِردی (یکی از مبارزان شیلی) و کشف جنبه‌های شخصیتی او.
‏بخش دوم، نگاهی گذرا و هدفمند به گذشتهٔ آمریکای جنوبیه و اهمیت «ارج نهادن به تنوع» اجتماعی
‏بخش سوم، روایتی کوتاه از یکی از آخرین «عصیان‌های مردم» در برابر پینوشه‌ست.
‏بخش چهارم، سوالی‌ست دربارهٔ شکنجه. هرچند بیشتر ناظر بر تصاویر منتشر شده از زندانبانان آمریکایی و انگلیسی‌ست، دور از وقایع شیلی و پینوشه نیست.
          

            ‏برای فلسفه نخوانده‌ای مثل من جالب بود.
‏بنظر می‌آید نمایشنامه‌ست، اما «گفتگویی» است دربارهٔ مسئلهٔ خیر و شر و نسبت آن با جهان هستی و سازگاری وجود خدای کامل با آن.
‏ارجاع مطالب به اندیشهٔ مانوی (ثنویت)، مطالب آگوستین، هیوم و نمایشنامه فاوست مهمه.
‏صفحات آخر چرخش مهمی در گفتگو اتفاق می‌افته؛ تبیین خیر و شر با فرض عدم وجود خدای مطلقا کامل.
‏احتمالا نمایشنامه بهتر می‌توانست نکات این دو دیدگاه متفاوت رو در ذهن مخاطب ثبت کنه.
‏کتاب ترجمهٔ خیلی خوبی داره. بخش منابع معرفی شده برای مطالعه هم عالیه.
‏سوال؛ 
‏اگه اشتباه نکنم در این گفتگو خیر و شر مفاهیمی مطلق درنظر گرفته شده‌اند. اگر مفهوم «خیر» و «شر» را نسبی فرض کنیم و تجربیات فردی و اجتماعی را نیز بر این مفاهیم تأثیر پذیر بدونیم، آیا توضیح هر دو تبیین بیان شده متفاوت نمیشه؟
          

            ⚠️ این کتاب احتمالا برای نوجوانان مناسب نیست !!

‏جامعهٔ ما (و شاید هر جامعه‌ای) مثل جامعهٔ ایبسن در ۱۸۷۷، «ستون‌هایی» دارد که معلوم نیست آن قدر خوش‌شانس باشند که شخصیتی مثل «لونا هسل» در کثافت دروغ کنارشان باشد.
          

            ⚠️ این کتاب برای نوجوانان مناسب نیست !

یکی از نکات مطرح شده تاثیر تصور «دیگران» از قدرت تصمیم‌گیری بر فرد است.

‏ظاهرا سال ۹۵ در ایران اجرا شده است. فیلم نمایشنامه‌خوانی آن در آپارات هست.
‏ظاهرا  در ۱۹۶۰ فیلمی به زبان آلمانی ازش ساخته شده است.