یادداشت‌های فاطمه مطاعی (24)

          محتوای کتاب که خیلی جالبه! رابطهٔ سه گروه(اهل دیوان/اهل دین/ اهل عرفان) با زبان فارسی در طول تاریخ پس از اسلام تا انقلاب مشروطه رو بررسی می‌کنه. نکتهٔ قابل ستایش اینه که در این بررسی، خود آقای مسکوب، موضع بی طرفانه‌ای داره و با جسارت و پروای خاصی واقعیت رو بیان می‌کنه، همچنین در مواردی که تخصص نداره و صاحب نظر نیست ورود نمی‌کنه. خلاصه که پسندیدم❤️
        

          متوجه شدم خیلی با فلسفه نمی‌تونم ارتباط بگیرم، شاید اگه کسی برام توضیح بده بهتر متوجه بشم تا اینکه یه متن رو بخونم. در کل کتابش برای اینکه توی ذهنت یه سؤالاتی رو باقی می‌ذاره که بهش فکر کنی جالبه! اما خود متن و محتواش رو خیلی دوست نداشتم. حین خوندن داشتم به این فکر می‌کردم اگر کسانی مثل خیام یا سهراب سپهری به این سؤالات پاسخ می‌دادن، جالب می‌شد. البته توی اشعارشون می‌شه پاسخش رو پیدا کرد.
        

          هر چهار جلدش رو دوست داشتم. انگار با ریتا، جان، جولی و … زندگی کردم و تونستم مشکلات هر کدومشون رو درک کنم. یه جاهایی بهشون حق دادم و یه جاهایی نه! آخر این داستان چهار جلدی هم خیلی خوب تموم شد. فکر می‌کنم بزرگ ترین چیزی که از این کتاب یاد گرفتم این بود که همهٔ ما آدم‌ها هم روی خوب داریم هم روی بد یعنی نه فرشته‌ام نه شیطان :)
        

          مسئله‌های جالبی داشت که خلاقیت زیادی می‌طلبیدن. از یه تعدادیشون می‌شه موقع تدریس مباحث مختلف ریاضی استفاده کرد تا دانش آموزان مسائل متنوع و جالب رو هم ببینن و حل کنن.
        

          اولین باری که از آقای مرادی کرمانی شنیدم، زیر نور شمع بود که آقای مهدی پاکدل روایت می‌کرد. همونجا از قلم ایشون خوشم اومد و این اولین کتابیه که ازشون خوندم. بعضی داستاناش انقدر شیرین و خودمونیه که تا مدت‌ها طعم شیرینش زیر زبون می‌مونه و بعضی داستان‌ها انقدر تلخ که با هر بار خوندنش اشک‌ از چشم سرازیر می‌شه. بازم از ایشون می‌خونم. دنیاشون رو دوست دارم❤️
        

          داستان‌هاش شیرین و واقعی بود. دو سه تاشون خیلی تلخ بود. معلم جلوی چشمش، مرگ شاگردش رو می‌دید💔 داستان گل کوه قشنگ بود🥹وقتی این گل‌ها در باغچهٔ شما برویند، هر روز به جای من به شما نگاه می‌کنند☘️
        

          ای کاش فیلمش رو می‌ساختند. چقدر قشنگ از زبان فردوسی صحبت می‌کرد🥲با این کتاب اشک ریختم. من تازه با آثار استاد بیضایی آشنا شدم. اولین فیلمی که ازشون دیدم، مرگ یزدگرد بود و اولین کتابی که خوندم، همین کتاب. توی هر دو این آثار، دیالوگ‌های قابل تأمل و تأثیرگذار، فراوان یافت می‌شه. علاقه‌مند شدم بیشتر دنبال کنم.
        

          عجب ترجمه‌ای داشت. واقعا کیف کردم.
دومین کتابی که از داستایفسکی خوندم. شب‌های روشن رو خیلی بیشتر دوست داشتم. چه اسم‌های قشنگی برای هر دو کتاب انتخاب کرده. برازنده و به جا. عمیقا دلم خواست با یکی نامه نگاری کنم!😂
        

          نمی‌دونم چرا اصلا برام جذاب نبود. انتظار یه کار خیلی جالب و خفن مثل اتاق ورونیکا رو داشتم اما انتظارم برآورده نشد :(
        

          فضای یه روستا رو بنظرم دقیق و بدون هیچ کم و کاستی روایت می‌کنه. داستان‌ها اغراق های عجیبی دارن ولی واقعا دلت می‌خواد باورشون کنی. تلخ ترین قصه برای من، قصهٔ رمضان و مادرش بود🫠. روستایی ها راستی راستی اپراتور برق رو به جای امامزاده دونستن و براش عزاداری می‌کردن😶‍🌫️. داستان گاو مشد حسن برام جالب ترین بود. کلا توی داستان خیلی به حیوانات اشاره می‌کرد تا جایی که حتی آدم هم تبدیل به حیوون می‌شد. شاید می‌خواست بگه ممکنه آدم انقدر به فلاکت برسه که با حیوون فرقی نداشته باشه. خب این بیلی‌ها یدونه آدم عاقل تر داشتن که اونم آخر داستان از روستا فراری‌اش دادن، نمک خوردن و نمکدون شکستن.
        

          در مورد تاریخ ایران دید کلی به شما می‌ده و احتمال خیلی زیاد انگیزه‌ای می‌شه که بخواید تاریخ ایران رو با جزئیات دنبال کنید✨
        

          این کتاب داستان زندگی مراجعینِ روان درمانگری به نام لوری رو روایت می‌کنه. برام جالبه که زندگی‌ آدم‌های مختلف رو بشنوم. بنظرم کتاب هم برای روان درمانگرها مناسبه هم برای بقیهٔ آدم‌ها. البته به جز اینکه زندگی و مشکلات مراجعینش رو بیان می‌کنه، نکات جالب روانشناسی رو هم به زبون ساده می‌گه. پسندیدم و هر ۴ جلدش رو خواهم خوند.😁
        

          دومین کتابیه که از آقای نبویان خوندم. اولیش قصه‌های امیرعلی ۱ بود، از نظر طنز داستان باید بگم که قصه‌های امیر علی خیلی سر تر بود. در هر دو کتاب از کلمات واقعا جالبی استفاده شده که هر بار با خودم می‌گفتم چطور این‌ها به ذهن آقای نبویان رسیده! 
این که این کتاب در دوران قرنطینه کرونا نوشته شده هم خیلی مهمه چون اون زمان که همه نگران سلامتیمون بودیم ایشون به فکرشون رسیده کتاب بنویسن و این قابل تقدیره.
        

          هوش بالای کارآگاه واقعا قابل تحسینه اما خیلی غافلگیر نشدم. هیچ چیز در داستان قابل حدس نبود ولی انتظار بیشتری داشتم، انتظار اینکه مثل رستگاری یک قدیسه و خانه‌‌ای که در آن مرده بودم، واقعا غافلگیر شم.
        

          دلم می‌خواد برای اولین هایی که می‌خونم، یادداشت بنویسم. 
اولین کتابی که از بکمن خوندم. اسم کتاب واقعا زیبا انتخاب شده، گویای تمام کتابه و غم زیادی توش داره. جملات خیلی تاثیر گذاری داشت اما به نظرم داستان می‌تونست ازین بهتر باشه و حس و حال پدربزرگ و پدر و پسر رو بهتر منتقل کنه.