یادداشت‌های MwBy (14)

          قسمت دوم از مجموعه کتاب نبرد با شیاطین
زمان اتفاقات مشخصا قبل از قسمت اوله اما شخصیت‌ها جز درویش تکراری نیستن و داستان راجع به افراد متفاوتیه.
بیشتر از قسمت اول شاهد نبرد با شیاطینیم اما نبردها تکراری و خسته کننده نیست و هرکدوم چیز جدیدی برای ارائه دارن و این قطعا نشون دهنده نبوغ نویسندست.
واقعا لذت بردم از خوندنش و کتاب خوش خوانیه و میشه توی یه وعده مقدار زیادی ازشو خوند.
        

          خیییییلی سعی کرده بود شبیهه ناطور دشت بنویسه و این رو مخ بود. بعد سعی می‌کرد با حرفا و کلمات خارج از چارچوب خفن و جالب بنظر بیاد اما بدتر اسفناک بنظر اومده بود، انقدری که نتونستم دیگه ادامه بدمش و نصفه ولش کردم.
        

          کتاب بیمار خاموش، نوشته‌ی الکس میکیلیدس، یکی از آثار پرفروش و محبوب در ژانر معمایی و روان‌شناختی است. همان‌طور که روی جلد کتاب ادعا شده، این محبوبیت کاملاً بجاست و با خواندن آن متوجه خواهید شد چرا مخاطبان زیادی مجذوب آن شده‌اند.

نقاط قوت

1. طرح داستانی پیچیده و جذاب
این کتاب شما را با شوک‌های پی‌درپی غافلگیر می‌کند. هر بخش، راز تازه‌ای را فاش می‌کند و تا زمانی که به یکی عادت کنید، نویسنده با پیچشی جدید شما را دوباره متعجب می‌کند. تعلیق و معمای داستان به‌گونه‌ای طراحی شده که ذهن خواننده درگیر حل آن می‌شود، اما رسیدن به جواب تا پایان کتاب تقریباً غیرممکن است.


2. شخصیت‌پردازی دقیق شخصیت‌های اصلی
نویسنده توانسته است شخصیت‌های آلیسیا و درمانگرش تئو را به‌خوبی از جنبه‌های مختلف بررسی کند. او حتی به کودکی این دو شخصیت سر می‌زند و ریشه‌های رفتارهای آن‌ها را به تصویر می‌کشد؛ موضوعی که یکی از اصول کلیدی در روان‌شناسی است: "هر رفتاری ریشه در کودکی دارد." البته این عمق شخصیت‌پردازی در مورد شخصیت‌های فرعی دیده نمی‌شود که جای کار بیشتری داشت.


3. نثر روان و خواندنی
زبان ساده و روان کتاب باعث می‌شود خواندن آن آسان و لذت‌بخش باشد. این ویژگی کتاب را برای طیف گسترده‌ای از خوانندگان جذاب می‌کند. برخلاف آثاری با نثر پیچیده و سنگین مانند بوف کور یا شازده احتجاب، این رمان توانسته است ارتباط راحت‌تری با مخاطب برقرار کند. حتی اگر طرفدار کتاب‌هایی با نثر سخت‌تر هستید، احتمالاً این کتاب شما را جذب خواهد کرد.


4. پایان‌بندی غیرمنتظره و هوشمندانه
یکی از برجسته‌ترین نکات کتاب پایان‌بندی آن است. نویسنده توانسته برگ برنده خود را تا لحظه آخر حفظ کند و خواننده را غافلگیر کند. این پایان‌بندی شوکه‌کننده، لذت خواندن کتاب را چند برابر می‌کند.



نقاط ضعف

البته این کتاب بی‌نقص نیست و برخی نقاط ضعف نیز در آن دیده می‌شود:

شخصیت‌های فرعی کم‌عمق: شخصیت‌های فرعی در مقایسه با آلیسیا و تئو چندان پرداخت مناسبی نداشته‌اند و کمی تک‌بعدی به نظر می‌رسند.

شروع کند داستان: بخش‌های ابتدایی کتاب ممکن است برای برخی خوانندگان کمی کند و خسته‌کننده باشد، اما با پیشرفت داستان، سرعت و هیجان افزایش می‌یابد.

کلیشه‌های روان‌شناختی: نویسنده برخی مفاهیم روان‌شناختی را ساده و کلیشه‌ای مطرح کرده است، که برای خوانندگانی با آگاهی بیشتر در این حوزه ممکن است کمی حوصله‌سربر باشد.


جمع‌بندی

با وجود این ایرادات جزئی، "بیمار خاموش" یک رمان قدرتمند و جذاب است که ارزش خواندن دارد. اگر به داستان‌های معمایی و روان‌شناختی علاقه دارید، این کتاب شما را تا آخرین صفحه همراه خود خواهد کرد.

پیشنهاد: حتماً بخوانید!


        

          زیبا،جذاب،گیرا
تنها با این سه کلمه می‌شه این کتابو توصیف کرد.
جوری بود که دوست نداشتم تموم شه.شروع به خوندن که می‌کردم جوری منو جذب خودش می‌کرد که با وجود خستگی زیاد دلم نمی‌خواست بذارمش کنار.
        

          داستان درباره سرنوشت ایلیا بود اما ایلیا شخصیت مجهول داستان بود،گاهی پنج سالش بود و گاهی از فرد ده ساله هم بزرگتر بود.جوری بود که انگار نویسنده وقت نگذاشته بود برای شناخت کودکان پنج ساله.
نویسنده با دانش راجع به معماری نوشته بود و این نقطه قوت داستان بود اما یک جاهایی نوشته‌ها برای افرادی که از معماری سر در نمیاورن خارج از حوصله می‌شد.
ایده داستان نو بود و شاید دغدغه خیلی از تهرانی نشینا اما خیلی متن داستان بومی بود و اگر فردی محله‌های گفته شده توی داستانو نشناسه شاید درک داستان براش سخت باشه.
        

          داستان درد افغان‌های مرز نشین
داستان درد افغان‌هایی که توی خاک ایران زندگی می‌کنن و گاهی ما چه سخت بهشون می‌گیریم به جرم غریب بودن
و چه قشنگ توی این کتاب از درد این افراد گفته شد
از درد غریب بودنشون
از درد جنگ‌زده بودنشون
نه داستان که تهه هر داستان قلبتون مچاله می‌شه از شدت درد برای همسایه‌هایی که مهمان ما شدن
با خوندن این کتاب انگار دیدم به افغان‌های ساکن ایران عوض شد
و وای از قلم خانم عطایی که انقدر زیبا به تصویر کشیدن
        

          اولین تجربه خوانشم از نوشته‌های جبران خلیل جبران بسی لذتبخش بود برام
چهارتا داستان مجزا از هم که واقعیتای زندگی رو خیلی بنظر من اغراق شده اما قشنگ توصیف می‌کنه
کتاب کم حجمی بود اما خوندنش سنگین بود
        

          تجربه اولین نمایشنامه خوانیم بسی لذتبخش بود
نمایشنامه‌ای که ناامیدی و یاس در زندگی رو نشون می‌ده
خیلی جاهاش جملات به اصطلاح حقی داره
واقعا لذت بردم از خوندن این کتاب با این که پوچ‌گرایانه بود اما بیش از حد به فکر فرو بردتم
        

          کتاب نوجوانی که شما در هر سنی از خوندنش لذت می‌برید مخصوصا اگر خانم باشید چون شاهد ریتم ساده زندگی یه دختر جنوبی هستیم که دوران بلوغ این دختر هم در بر می‌گیره و بسیار آشنا و جذابه.
تمامی مکالمات این کتاب به زبان جنوبی که این شیوایی نوشته رو چند برابر کرده.
کتاب طنز به جایی داره و وسط غم و غصه و حال و هوای جنگ، لبخند به لبتون میاره.
این کتاب شاهد عینی بر این موضوع است که رفتار پدر و مادر تاثیر مستقیمی بر رفتار فرزند داره و هر عملی در بزرگسالی یه اتفاقی در گذشته رو در خودش داره.
در کل کتاب قشنگ و شیرینیه.
        

          چند صفحه اول عالی شروع شده بود اما بعدش انگار یه دنیای خیالی بود.
اصلا ارزش خوندن نداره.
مکالمات و اتفاقات هیجان زیادی داره اما هیجاناتی که توی دنیای واقعی رخ نمی‌ده و توی دنیای ذهن یک فرد نوجوان رخ می‌ده فقط.
دقیقا شبیهه رمانای 98ایا بود از وسطاش.
دوساعتم زمانتونو نمی‌گیره خوندنش اما همون دوساعتو بذارید یه اثر خوب بخونید.
        

          کتابیه که بهتون تلنگر می‌زنه تا شک کنید خدایی هست یا نیست.
کتابیکه باعث میشه فکر کنید، شک کنید و به همه چیز دقت کنید.
        

          خیلی سختم بود خوندن این کتاب جتی دوبارم وسطاش ولش کردم اما از خودم تشکر می‌کنم بابت خوندنش. هربار جایی به بن بست رسیدم یاد جملات این کتاب افتادم.
بهم یاد داد که هر آدمی برای چیزی اومده و باید بجنگه برای اون چیز. یاد گرفتم بجنگم و جا نزنم چون حتما خدا یچیزی توم دیده که اون افسانه شخصی رو برام در نظر گرفته.
کتابیه که به همه پیشنهاد می‌کنم خوندنشو از بس خوبه و به همه هم می‌گم شاید اذیت شین حین خوندنش بخاطر نحوه نوشتارش اما تا تهش بخونید، آخرش تشکر می‌کنید از خودتون و من.
        

          مادرم این کتابو برام خرید چون من رویای پلیس شدن داشتم.برعکس ترلان قصه که بازور وارد نظام شده بود من رویاشو داشتم.با عشق خط به خطشو می‌خوندم و لذت می‌بردم از خوندنش بخاطر رویام.
سالها گذشت و رویام فقط رویا موند. چندوقت پیش این کتابو از انباری آوردم و خاطراتم زنده شد. شروع کردم به خوندن دوبارش. اینبار با چشم باز خوندمش.راجع به اینکه اگر رویایی داری باید تمام تلاشتو بکنی بهش برسی، حتی اگر تمام دنیا جلوت وایسن و بگن نمیشه.
بنظرم هر نوجوانی که موقع انتخاب کردن مسیرشه باید این کتابو بخونه. تنها بدیشم ریتم کندشه.
        

          قبل تر ها یه کتابی خونده بودم که الان اسمشو یادم نیست اما اونم عین  این کتاب از زبون فردی نوشته می‌شد که دچار ناتوانی ذهنیه.
چیزی که این کتابو خاص‌ترش می‌کرد تبدیل یک آدم با ذهن ناتوان به یک آدم با ذهن بیش از حد توانمند بود.
توی این کتاب پر از درس بود و به همون اندازه غمگین بود.
فکر نکنم کسی اندازه چارلی مظلوم باشه و مورد ظلم واقع بشه و بعد بخاطر همون افراد تمام خودشو بذاره.
عاشق شدن این آدم هم که جذابیت دیگه داستان بود.
داستان کوتاه اما بشدت پر معنی و جذابی بودی.
کسی که منو مجاب کرد به خریدنش بهم گفت این کتاب پلی بین کتاب‌های فانتزی و کتاب‌های حقیقیه، و چقدر قشنگ توصیف کرد ژانر این کتاب رو.
جزو کتاباییکه اگر برگردم عقب بازهم می‌خونمش.