یادداشت‌های سید رسول حسینی زهرائی (8)

          برای دو یا سومین مرتبه از ایام نوجوانی تا الان هست که  این کتاب رو می خونم.
خیلی دوستش دارم.... در مجموع کتاب هایی که شرایط سخت  رو به تصویر می کشه برام جذاب هستن
کتابی که امروز خوندم از انتشارات افق و ترجمه محسن سلیمانی و مربوط به سال ۱۳۷۷ بود.

        

          خوندمش و حتماً در آینده ای نه چندان دور هم دوباره می خونمش.
خط به خط و واژه به واژه اش نکته است،شعره.
قلم نادر ابراهیمی رو دوست دارم.
        

          کتاب را در نیمه هایش رها کردم . خیلی سعی کردم دوستش داشته باشم اما نشد.
        

          من این کتاب رو چند سال پیش خوندم . خیلی خوبه . بذارین تو برنامه تون، بخونیدش.
قصه ی قشنگی داره
        

          خوب بود،  ولی اصلا در حد نام جمال میرصادقی نبود.

        

          روزی که به کتابخانه عمومی رفتم ، خانم کتابدار این کتاب را به من معرفی کرد. وقتی فهمیدم قصه مربوط به دوران سیاه قاجار هست ، با بی میلی و شاید رودربایستی قبول کردم کتاب را امانت بگیرم. 
چند کتاب  امانتی دیگر را که خواندم ، گفتم نگاهی به این کتاب هم بیندازم و صفحات اول را که خواندم ، درگیر کتاب شدم و  تا صبح تمامش را خواندم.
فردا به کتابخانه میروم و ضمن تشکر از خانم کتابدار ، دنبال کتاب های دیگر آقای شرفی خبوشان می گردم.

        

          داستان پرکششی بود ، خیلی خوب نوشته شده بود اینقدر خوب که کمتر از ۲۴ ساعت خوندم و تمومش کردم فقط مطمئن نیستم این ترجمه،بهترین ترجمه از این کتاب بود یا نه؟
        

          خیلی خوب بود ، غافلگیر شدم