یادداشت‌های فائزه فرشادپور (15)

          تنها چیزی میتونم بگم اینکه بعد از خوندنش دیگه اون آدم قبل نمیشید و بدون شک نگرشتون و افکارتون در رابطه با زندگی و جهان تغییر خواهد کرد. جزء بهترین کتاب هایی ست که خوندم 
        

          کتاب خوبی بود و نویسنده بسیار عالی مسائل رو توضیح میداد جوری که کاملا میتونستی تصور کنی ولی انتظار داشتم نقاط اوج زیاد تری داشته باشه.
نوشتن از زبان یک زن خانه دار بسیار جذاب بود و خودم رو جای کلاریس میذاشتم بارها و بارها دوباره به عقیده خودم پایبندتر شدم که نمیخوام فقط یک زن خانه دار باشم باید پی ماجراجویی های شغلم فراهم میکنه برم باید بیرون از خونه هم فعالیت کنم و زندگی داشته باشم البته این مواردی که گفتم نظر شخصی هرکسی ست در هرصورت ما انسان هستیم و این تفاوت هاست که مارا از هم متمایز میکند
        

          چیزی که بخوام در مورد این کتاب ارزشمند بگم اینه که ارزشش و داره بخونید و در زندگی تون استفاده کنید. همه ما در آفرینش و ادامه در زندگی اهدافی داریم و نیازه که یه فلسفه ای هم برای زندگی خودمون داشته باشیم که بشه سبک زندگی، منش و شخصیتمون و بتونیم در نا ملایمات زندگی و پستی و بلندی ها با کمترین خسارت روحی روانی عبور کنیم.  البته در یه سری جاها علم روانشناسی رو مورد انتقاد قرار میده که فکر نمیکنم همش درست باشه 
        

          وقتی شروع میکنی به خوندن رمان های داستایفسکی تحت تاثیر قلمش قرار میگیری یجوری معتادش میشی و نمیتونی ازش دست برداری قمار باز واقعا رمان خیلی خوبی بود تاثیر خوبی رو روی من گذاشت رمان از زبان الکسی ایوانویچ نقل میشه که خودش آدم خوب و عاشقیه ولی بی ثباته حتی اگه  رمانش روبخونین یه سری جاها میگین عجب دیوونه ای نظر شخصی من اینه حتی اگه آدم عاشق یکی باشه نباید اجازه بده شخصیت و غرورش له بشه گاهی وقت ها هنر در رها کردن است ولی مشکل اینه علاوه بر اینکه اجازه میده غروش له بشه همه پولشو دو دستی به یکی دیگه میده و واقعا تمام شخصیت های این رمان جنبه روانشناختی دارن ولی تنها شخصیتی که مورد پسندم بود و خیلی خوشم اومد مستر آستلی بود واقعا آروم و شریف. کلا تو این رمان شخصیت های که  ترکیبی از عشق و نفرت و طمع دارن  رو مشاهده میکنیم 


        

          وقتی به کتاب فروشی همیشگی رفتم کتاب فروش ازم پرسید دخترم این دفعه چی میخوای گفتم اول در باب حکمت زندگی رو بده به شوق این کتاب به کتاب فروشی رفته بودم اول نسخه الکترونیک شو خوندم تا نصف ول کردم بخاطر پربار بودن و عمیق بودن مطالب نمیشد الکترونیک خوند و گرفتمش.شوپنهاور نویسنده و فیلسوفی بی نظیره طوری که اسطوره هایی مثل نیچه، تولستوی و فروید همیشه کتابای ایشون و میخوندن و درس میگرفتن البته نا گفته نماند که وقتی کتاب و پند هاشو میخوندم چقدر به یاد نیچه میفتادم چقدر نیچه تو زندگیش این موارد رو اعمال کرده بود (اگر کتاب وقتی نیچه گریست رو خونده باشید متوجه منظورم میشید)و البته این کتاب با اینکه ۲۰۰ سال قدمت داره انگار همین الان نوشته شده و از ارزشش چیزی کم نشده ولی مواردی بود که واقعا متاسف میشدم یکی از بزرگترین فیلسوفان غربی همچین نظری داره و اون اینکه زن رو براساس زیبایی و روابطش ارزیابی کرده و به زن نگاهی ابزار گونه داره البته هیچ کس کامل نیست ولی این نکات اصلا از جذاب بودن این کتاب کم نمیکنه و انقدر پر باره که ایرادش به چشمتون نمیاد نهایتا رد میشید.خلاصه دوستانی که علاقه شدید به مطالعه دارن حتما باید این کتاب و تو قفسه تون داشته باشید.


        

          کتاب بسیار فوق العاده ای  بود واقعا یک رمان بسیار عالی روان شناختی فلسفی بود. البته یه نکته عکسی روی این کتاب هست واقعیه ولی فتوشاپ شده قیافه پاول کمی زشت تر نیچه کمی متمایل به طرف پاول و تازیانه لو فرق میکنه بنظر من عکس واقعی اش به حقیقت نزدیکتره تا این و یه چیزی که دوست نداشتم یادداشت های طولانی نویسنده در مورد کتاب ۵۸ صفحه فقط راجع به کتاب گفته و توصیف کرده که خسته کننده س ولی اینکه کتاب فوق العاده ایه شکی نیست 
        

          کتاب خیلی خوب بود و باعث افتخاره که نویسنده های ایرانی خلاقیت به خرج میدن تو داستان های اولش یاد داستان داستایوفسکی و کافکا افتادم البته داستان آخرش یکم متنش خیلی قاطی بود من ترجیح میدادم از زبون شخص سوم باشه ولی کتاب کوتاه و جالبی بود
        

          کتاب بسیار جالب و کوتاه ۳۶ صفحه ای راجع به غیبت بود فقط نیم ساعت وقت میخواد توصیه میکنیم بخونید علاوه بر گناه بودنش غیبت تاثیر بدی روی شخصیت خودمون و روح طرف مقابل میذاره، کاش یکم با مطالعه و آگاهی یاد بگیریم که کمتر قلب آدما رو بشکونیم اون موقع دنیا جای قشنگ تری میشه و نیازی نیست انقدر به هم دیگه به چشم گرگ نگاه کنیم 
        

          کتابی که راجع به کرونا و مشکلات اون دوران نوشته از نظر بنده کتاب جذابی نبود ولی ترجمه ساده و روانی داشت 
        

          کتاب خیلی خوبی بود یه سری جاها آدم و میبره به دنیای دیگه ذاتا داستایفسکی حرف نداره یه چیز دیگس کتاباش
        

          از نظر من کتاب زیاد جالبی نیست خیلی کش داده موضوعات رو و از یه الگو نوشتاری تبعیت نمیکنه 
        

          کتابیه که دید انسان رو نسبت به زندگی عوض میکنه و میشه گفت تقریبا به معنای زندگی پی میبرید هرچند یه سری قسمت هاش آدم شک میکنه واقعیت داره یا نه ولی مطمئنا اغلبش درسته چون همه ما بعد از مرگ در جهان  دیگری زندگی خواهیم داشت البته نظریه اینکه یک روح چند بار زندگی میکنه و وارد چند جسم میشه یکم بحث برانگیزه این نظریه از طریق هیپنوتیزمه که مایکل نیوتن سعی بر اثباتش داره ولی خب در ادیانی که در حال حاضر داریم چنین چیزی رو مطرح نکردن ولی بودن جهان دیگری بعد از مرگ دیگه تقریبا برامون ثابت شده و ما در طول زندگی مون باید سعی کنیم روحمون همان خود واقعی مون رو ارتقا بدیم و مسیر کمال رو طی کنیم
        

          این نوشته های چاپ نشده کافکا در طول دوران زندگی اش بوده و حتی وصیت میکنه این نوشته ها چاپ نشن ولی به وصیتش عمل نمیکنن  و بعد مرگش چاپ میکنن بعد از خوندن این کتاب تازه فهمیدم چرا نمیخواسته این نوشته هارو کسی بخونه شاید کافکا قسمت تاریک ذهن و تخیلاتشو از طریق نوشتن خالی میکرده شاید الان که مرده اعصبانی باشه از دستشون 
        

          دقیقا اون لحظه که فکر میکنی همه چی تموم شده خدا برنامه های عالی خودش رو به اجرا درمیاره و من از این کتاب اینو فهمیدم  خیلی کتاب خوبیه
        

          جز از کل یکی از بهترین رمان های فلسفی روان شناختی هست که مهارت نوسینده رو نشون میده چون‌ یه سری قسمت ها رو که میخونید نمیتونید کتاب و ول کنید باید اون قسمت و تموم کنید بعد و اینکه کتاب زندگیه از عشق مشکلات اجتماعی مشکلات خانوادگی همه چی حرف زده و خوندش رو  به افراد درون گرا خیلی پیشنهاد میکنم و کسایی که موضوعات روان شناختی فلسفی رو دوست دارن