یادداشت‌های یاسمین (4)

          این کتاب به شما اجازه میده که زندگی رو از دیدگاه یک پیرمرد که در روزهای آخر زندگیشه تجربه کنین و در نقشش فرو برین. همونطور که خود داستان هم گفته یادداشت های روزانه یک پیرمرده پس نباید انتظار یک داستان پرکشش با اتفاقات خاص داشت همینکه روزی چند صفحه ازش خوند و به عمقش فرو رفت کافیه.
صفحات آخر کتاب خیلی قشنگ، مفهومی و غم انگیز بود که بنظرم باید اون صفحات رو چند بار خوند و خوند...
قطعا ارزش خوندن داره لازم به گفتن نیست. 
        

          این کتاب ذهن منو واقعا درگیر کرد و بنظرم جز دسته کتابایی که وقتی به اتمام میرسه ناخودآگاه شخص رو به تفکر و تامل درموردش وادار میکنه.
وقتی این کتابو تموم کردم بلافاصله رفتم و نظر منتقدان رو درموردش خوندم حالا چرا؟ چون نیاز به این داشتم که بین افکاری که درمورد این کتاب تو سرم بود بفهمم در نهایت مقصود چی بود.
قطعا ارزش خوندن داره و باعث میشه دیدگاهتون به نوع زندگی کردنی که همه ما تو سرمون یه سری ایده ئال ها داریم  عوض بشه. 
        

          وقتی میخواستم این کتاب رو شروع کنم نظرات خوانندگان دیگه که اول کتاب نوشته شده بود رو خوندم باتوجه به تعریفات بیش از حدانه از این کتاب، در تصوراتم انتظار رو به رویی با یک شاهکار داشتم.
ایده کتاب عالی بود ولی به قلم در آوردن این ایده بنظرم نه. نمیدونم مشکل ترجمه بوده یا خود داستان ولی خیلی اوقات من حتی متوجه اتفاقات درون داستان نمی‌شدم.
در کل اگر بخوام نظرم رو خلاصه بگم اینه که قطعا ایده به این قشنگی برا نوشتن این کتاب ارزشش خیلی بیشتر از اینا بود و این کتاب در حال حاضر ارزش خوندن نداشت. 
        

          کتاب خیلی خوبی، قلمش عالی بود و درکل داستان خوبی داشت و واقعا یه سری صحنه ها دلهره اور و هیجان انگیز داشت که لذت میده به خواننده
ولی فقط یه سوال برام موند(حاوی اسپویل)
آخرش نفهمیدم تمزین چطور از مکالمه الیس و لونار امروز با خبر شده بود که اومد دعوا کرد؟