یادداشت‌های مهدی (9)

           تراژدی  اتللو ما را به سمت حقیقتی تحمل ناپذیر سوق میدهد : اینکه میتوان ردپای هر کار احمقانه ای را که انسانها در سراسر تاریخ انجام داده اند در جنبه هایی از طبیعت انسان یافت ؛ این که بدترین و بهترین جنبه های زندگی بشر در خودمان هم وجود دارد و به این ترتیب قادریم در شرایط مناسب یا نامناسب دست به هر کاری بزنیم وقتی مخاطب در معرض این واقعیت قرار میگیرد با اراده خود از اسب سرکش غرور پایین میآید و همدلی و تواضع را دوباره در خود حس میکند 
        

          بهتون یاد میده از نه شنیدن نترسید یا بفهمید چرا قبلا میترسیدید کمیم کمکتون میکنه شجاع تر از این ب بعد زندگی کنید
        

          این کتاب دیدگاه رو عوض میکنه نگاه جدیدی به شما میده و بنظرم همین برای ی کتاب کافی
        

          سوالات جالبی داره که حتما باید ی بار از خودت بپرسی
        

          ی جمع بندی از همین موسسه مدرسه زندگی بود مطالبشو بخش زیادشو تو بقیه کتاباشم دیده بودم
        

          خیلی وقت پیش خوندم چیز زیادی یادم نمیاد ازش ولی یادم جامعه همیشه با خشونت له نمیکنه شما رو گاهی با بی تفاوتی این بلارو سرت میاره
        

          جدا از اون مونولوگ معروفش، هملت بهت نشون می‌ده که بعضی از دردها فقط مال ما نیستن، جهانی‌ان. از فکرای زیادی که دست‌وپات رو می‌بندن بگیر، تا زخم‌هایی که دقیقاً از همون آدمای نزدیک زندگی‌ت می‌خوری.

        

          اگه دنبال یه کتابی هستی که واقعاً به کارت بیاد، نه یه چیز خشک و پر از اصطلاحات رسمی، این یکیو از دست نده. «چگونه کلمات مناسب را پیدا کنیم» در مورد دیپلماسی حرف می‌زنه، ولی نه اون مدلی که فقط به درد جلسه و مذاکره بخوره. بیشتر شبیه یه راهنماست برای موقعیت‌های واقعی زندگی: وقتی که عصبی‌ای، وقتی که حرفی داری ولی نمی‌دونی چطور بگی، یا وقتی که با سکوت فقط خودتو خورد می‌کنی. این کتاب کمک می‌کنه تو اون لحظه‌ها، یه کلمه‌ی درست پیدا کنی؛ یه واکنش بهتر. برام خیلی واقعی بود، چون از دل زندگی حرف می‌زنه... 
        

          خوب خوشحالم که میبینم تعداد زیادی این کتاب رو خوندن یا دارن میخونن. لذت ببرید منم برای بار دوم دارم شروع میکنم این کتابو...