یادداشت‌های هدیه (12)

          داستان یک دختر دبیرستانی که موقع کنکور به کلاس فیزیک میره و عاشق استاد فیزیکش که خیلی ادم مغروری هستش میشه
اول که داشتم میخوندم یاد داستان های ارشاد تهرانی و اینا افتادم البته این مثل اونا وخیم نیست ولی خب شبیهشه
200 صفحه خوندم و ول کردم چون دیگه حوصله عشق و عاشقی اینارو نداشتم
کلا یه کتاب عاشقانه هستش 
برام جذاب نبود و پیشنهاد نمیکنم
        

          وقتی نظرات مربوط به این کتاب رو خوندم فکر کردم باید خیلی کتاب غمگینی باشه و از اوناس که باید کلی گریه کنم باهاش و چون از فیلم و کتاب های غمگین و گریه دار خوشم میاد شروع کردم ولی  برای من گریه دار که اصلا نبود فقط یه ذره منو احساساتی کرد و بیشتر باعث شد به فکر فرو برم
داستان همش حول مرگ علی هستش  و اتفاقاتی که بعد از مرگ علی بر سر زنش و خواهرش و خوانوادش میوفته که البته بیشتر این کتاب از زبان همسر علی روایت میشه که چجوری بعد از مرگ علی سعی کرده بچش رو بزرگ کنه و سعی کرده علی رو فراموش کنه و حتی سعی کرده دوباره عاشق بشه و.... 
و یه فصل هم از زبان مستانه که خواهر علی بود روایت میشه که عاشق میشه و در نهایت این عشق اون رو نابود میکنه 
من موقع خوندن این کتاب فقط دو تا فکر داشتم
1 اینکه چطوری همسر علی پس از مرگ علی همچنان با فکر اون زندگی کرد و چقدر سخته اینکار که یکی جسمش پیشت نباشه ولی فکرش همیشه پیشت باشه و دیگه نتونی زندگی کنی
 و 2 به مستانه که چطوری سر سری عاشق شد و زندگیش نابود شد
کتاب مورد علاقم نبود ولی خب کتاب بدی هم نبود 
کتابی که پیشنهاد بدم نیست 
        

          من نصفه ولش کردم و نتونستم باهاش ارتباط بگیرم
قبل از خوندن نامه های این کتاب، نامه های بسیاری از خود نویسندگان و شاعران خودمون خوندم و توقع من رو حسابی بالا بردن و این اصلا به چشم من نیومد
        

          نامه های کوتاه و نصحیت گونه ی یک مادر به فرزندش که هنوز به دنیا نیومده و از تلخی ها بردباری و صبوری در برابر اونها به فرزندش  میگه
        

          این کتاب که بر حسب واقعیت نوشته شده (البته یکم پر و بال داده شده) 
ماجرای بردگی سیاهپوستان رو نشون میده که روزی از روز ها با مدیریت یه سیاه پوست که ادعا میکرد خدا اون رو برای این کار انتخاب کرده شروع میکنند به حمله خونین و کشتار سفید پوست ها
این  کتاب تقریبا طولانی بود وقتی به صفحه نزدیک 400 رسیدم خسته شدم چون حس میکنم خیلی داشت کشش میداد 
من دوست داشتم سریع تره اون پروسه کشتار رو توضیح بده ولی خیلی تو توضیح دادن گذشته ی اون مرد و اینکه چه چیز هایی باعث شد اون دست به همچین کاری بزنه زیاده روی کردن که باعث خستگی من شد ولی در کل به اطلاعات ادم اضافه میکنه و خوب بود
        

          این کتاب صرفا نامه و کلمات عاشقانه نیست توش میشه درس زندگی گرفت 
اونقدر دوستش داشتم به فاصله 1 سال دوبار خوندمش شاید حتی برای بار سوم هم بخوام بخونمش واقعا لذت بخشه
        

          راستش  انتظار داشتم چیز های فلسفی تر و تجربه های بیشتر رو ببینم توش ولی خیلی اون چیزی که فکر میکردم نبود 

        

          از خوندن این کتاب و حس حالی که القا میکرد لذت بردم 
اون حس بازار فرش ایرانی و ساز و موسیقی سنتی  واقعا لذت بخش بود
این کتاب داستان یه خانواده پنج نفره رو روایت میکرد هر کدوم از این پنج نفر ها داستان خودشون رو داشتن اما  همه چیز اونجایی گره میخوره که پسر خانواده عاشق دختری میشه که به عشق اول و ناتمام پدر خانواده شباهت داره و اینجا مادر خوانده متوجه میشه که پدر دوباره به یاد عشق اولش افتاده و اشفته میشه و... 
این تیکه که توضیح دادم شبیه به همون توضیحی هستش که پشت خود کتاب نوشته 

        

          شخصیت های داستان ادم هایی هستند تو زندگی روزمره قطعا باهاشون سروکار داریم و برخورد کردیم
مثل کلاریس که زن متاهل و مادری بود که بین  مسولیت های زندگی خودش رو گم کرده بود 
یا الیس که فکر میکنه با شوهر کردن میتونه ادم خاصی باشه و در به در دنبال شوهر و کسب اعتبار بود و..... 
کتاب ماجرای اروم و خوبی داره ، دوسش داشتم 
بعضی از اتفاقات این کتاب هم به نظر بی فایده بود مثل اومدن خانواده امیلی به اون محله ولی اگه عمیق تر بشیم میفهمیم بعضی از اون اتفاقات تلنگری بود برای  رو به جلو رفتن
        

          این کتاب  که من البته نسخه کوچیک ترش رو مطالعه کردم پر بود از جمله ها و داستان های کوتاه در باب هنر، دوستی، زیبایی..... 
که باوجود کوتاه بودنشون ولی عمیق بودن و ادم رو به تفکر وا میداشتن
        

          به نظرم خوندن این کتاب کمک میکنه تا پشت پرده بخشی از سیاست رو ببینید 
چیزی که برام جالب و ازاردهنده بود این بود که چطوری بعد از برگزاری اون همه مجلس و اون همه مذاکره نتونستند دو نفر رو مجازات کنند؟ 
چطوری خیلی روون همه چیز گردن مفخم افتاد و کارهای اصف الدوله انگار فراموش شد؟ اصلا وقتی این همه مردم شاکی بودن که چرا اصف الدوله مجازات نشده اون رو دوباره وزیر کردند؟
یا اینکه چرا اکثرشون تو مذاکره ها و جلسه ها رگ غیرتشون میزد بالا و گریه میکردن برای دختران و زنان وطن ولی بعدش هیچ کاری نمیکردند؟ 
و...... 
به نظرم خوندش حداقل یک بار واجب هستش