یادداشت فروغ آل‌یمین

نه شما تنها نیستین و این‌جا دقیقا محل تضارب آرائه.

منم موافقم.

نخوندم.
ولی.
بلاخره.
کتابی که 100 نفر میخونن
خوششون میاد2 ستاره رو داره 😐 😂

منم خوندم همین نتیجه گرفتم

من هم تقریبا باهاتون موافقم

منم خوندم انقدر برام بی مزه بود که نصفه راه ولش کردم. اونقدرها هم که ازش تعریف میکردند تعریفی نبود.

از یک کتاب خاطرات نمیشه خیلی چیزای ادبی در آورد
البته که دلیل داره دنبال کننده داره 
این کتاب پیشنهادی رهبری 
خاطرات یک ایرانی در فرانسه و پاسخبه شبهات اونا این داستان رو جذاب می‌کنه فقط کافی با نویسنده ارتباط بگیری

دقیقن!

نه واقعا هم حق دارین. از نظر منم چیز خاصی نداشت. موضوع خوب بود ولی خب سبکش مثل روزمره نویسی بود و به زبان خیلییی ساده. بیشتر به پست‌های یک وبلاگ شبیه بود تا کتاب. (میدونم که اول واقعا هم پستهای وبلاگ بودن ولی خب بنظرم برای کتاب شدن بهتره یکم سبک و نثر متفاوت بشه)

البته به نظر من که در حال مطالعه این کتاب  هستم نباید به خانم نیلوفر شادمهری به عنوان یک نویسنده نگاه کنیم این کتاب خاطرات محوره و خودشون هم گفتن که کپی برداری از وبلاگش هست 
و لحن کلام ها هم عامیانه هست و البته به نظرم جذابش میکنه ( حداقل برای من که اینطور بوده )
چیزی که برام جذابیتش رو دو چندان  میکنه اعتقادات مردم کشورها (دانشجوها با طرز فکر های متفاوت ) و چالش های اون هاست در مقابل سوال هایی که از خانم شادمهری میکنند و جواب هایی که میشنوند 
 بعضی شخصیت های این داستان  در رفتارشون مسلمانن اما  در ظاهر نه ! 

من موافق نیستم
چون
اینم باید در نظر گرفت که
ایشون نویسنده نیستن

به علاوه
برا کسی مثل شما ک تو موقعیت مثل اوشون نبوده قطعا درک نمیکنه و به نظر غیر جذاب میاد

اما من با پوست و خونم درک میکردم و لذت میبردم

به هر حال سلیقه ایه