از صفحه ۱۸۰ به بعد تازه موتور داستان روشن میشه
میتونست تو ۱۰۰ صفحه خلاصه کنه
تجربه از شیفت در یک بخش روانی تجربه جالبی بود
و ما آموختیم که دوست بد همیشه بد خواهد بود و نمیشه کاریش کرد 
البته اونقدرها هم ترسناک نبود ولی خونسردی ((ایمی)) بعد از قتل های مختلف نسبت به نگرانی و دلهره او قبل از ورد به شیفت کمی تو ذوق میزنه
حس میکنم نویسنده کل انرژی خودش رو در ۱۸۰ صفحه اول ازدست داده....
      

        خصوصی سازی (نفحات نفت)= تولید علم بومی(نشت نشا)
اما برخلاف نفحات نفت نشت نشا زبانی هایدگر وار و سخت..
طراحی جلد هم که آدمو یاد کتاب کنکوری میندازه
همه این موارد که باعث میشه تموم‌کردن کتابو سخت کنه به کنار عدم گستردگی مطالب در کتاب  آدمو یاد یادداشت های پراکنده سرلوحه ها میندازه
البته دغدغه نویسنده قابل توجه است

      

        بیگانه یا آشنا؟
آشنایی که سالهاست مرا به سوی خود می کشد.
صدایش... صدایش مرا خفه می کند....
بیگانه بود یا آشنا؟ در جستجوی او هستم، پس این آشنا کجاست؟
چه میبینم؟؟ این همان آشنای بیگانه است ... مرا در باتلاق تاریکی ام فرو می برد. صدای....
      

        کامو در سوء تفاهم نیز همانند مرگ خوش این پرسش را مطرح میکند:
خوشبختی چیست؟
از نظر مارتا خوشبختی یعنی: آه، مادر وقتی یک پول حسابی جمع کردیم و این سرزمین درندشت را ترک کردیم....
آن روز خواهی دید که میخندم.
به راستی آن سرزمین وجود دارد که هزینه جنایات و مکافات این راه را پرداخت کرد؟
      

        کالیگولا به دنبال ماه است
ماه چیست؟ بینهایت
بعد از از دست دادن معشوقه خود کالیگولا با وجود
ستم هایی که میکنه سعی داره به مردم گوشزد کنه این زندگی پوچ و پایان پذیره به دنبال ماه باشید(بینهایت)
برای همین کامو اون رو مستبد نمیدونه
درواقع میتوان کالیگولا رو ناجی دونست
      

        الا روبینشتاین و عزیز زاهار
شمس تبریزی و جلال الدین رومی
ما با ۲ نوع پشیمانی رو به رو هستیم
در پایان بعد نرگ عزیز الا پشیمانی ریزی از خود نشان میدهد که
 خانواده خود را نابود کرد و تمایل به برگشت دارد اگه دقت شود!
اما مولانا پشیمان است که کاش زودتر خانواده و نسب را رها میکرد تا بیشتر شمس را دربابد 

فردی که پشیمان است..
و فردی که پشیمان است..
 در دفتر سوم مثنوی آمده است:

سنگ را گویی که زر شو بیهده ست 
مس را گویی که زر شو راهست
ریگ را گویی که گِل شو عاجز است
خاک را گویی که گِل شو جایز است



      

        علارغم نکاتی مثبتی که درکتاب بود
از جمله چقدر رسانه ها تصورات ملتهای خودشون رو از دیگر ملتها و فرهنگ ها تغییر میدهند
و این وظیفه ی ماست تلاش کنیم این تصورات رو از بین ببریم و باخم متحد و صلح باشیم
اما کتاب به مخاطب چندان ولااا روی به سمت اصلاح و کمک به همدیگه رو نمیده
باتوجه به مصاحبه خود نویسنده مبتنی بر خاطرات کودکی و بازی معروف بحث و استدلال قطعا این اتفاق در روند شخصیتی ایشون تاثیر گذاشته است...
ما با شخصیتهایی همانند ابراهیم هادی روبه رو میشویم که اصلا هدف و سبک زندگی ایشون برنده شدن و مدام گارد دفاعی گرفتن و جواب دادن نبودند...
این مردان بزرگ با تاثیر گذاری رفتاری مخاطب رو به صورت تجربی به سمت مسیر هدایت میکردند و اونجا مخاطب میتونه مفاهیم خودش رو دنبال کنه ....
من فک می‌کنم ایشون در رابطه با شخصیت امبرژوا فقط به این روند صحیح عمل کردند با دیگر همکلاسی های خود مدام به صورت مناظره و جدال...
برای نمونه(اونجایی که ریاض درخواست هدیه گرفتن مفاتیح الجنان رو از نیلوفر داره اما امتناع میکنه و اونو به اینترنت رجوع میده تاثیر رفتاری خشک چندان شاهکار نیست چرا که همون دینی که ایشون مدافع در فرانسه بوده موسس اون(پیامبر) ابتدا به اخلاق معروف بود نه استدلال!!!!!
      

        ما با ۲ شخصیت مواجه ایم  که هر کدام 
شور و شوقی برای زندگی ندارند.
زاگرو بخاطر معلولیت با سرمایه بلند خود نمی تواند زندگی کند
و
مرسو که پول چندانی ندارد اما زمان استفاده از پول را دارد.
مرسو  با وجود کسب پول زیاد حتی هتل ۱۸ کرونی را به ۳۰ کرونی ترجیح میدهد.
شخصی که طبیعی میمیرد
شخصی که عمدی میمیرد
به امید پیدا کردن خوشبختی...

      

        یک نگاه کلی و اولیه از نظریه های فروید 
پیرامون نظریه های شخصیت میده 
اما بسیار میتونه فریبنده باشه 
در واقع برای شخصیت شناسی لازم به مطالعه کتاب نظریه های شخصیت است  که نظرات متنوع دیگر رو هم دید