یادداشت ‫حامد حمایت کار

        چهار پنج ماهی هست که بتول فیروزان برای من با یک نفس عمیق و یک آه بعدش همراه شده و یک حسرتی که ای کاش بیشتر بود و ای کاش چند باری که تلاش کردیم هم‌همکاری کنیم به این نتیجه نمی‌رسیدیم که الان زوده و باشه برای بعدی که وجود نخواهد داشت.

از آن آدم‌هایی که نمونه‌اش کم پیدا می‌شود. البته تعدادشان در آن خانواده کم نیست اما واقعا به طور کلی خیلی کم پیدا می‌شوند.

اسم جذاب کتاب و یادداشت لیلی بهشتی و پست معصومه توکلی و پیشنهاد خانم جعفریان کافیه برای اینکه این کتاب را برداری و بعد هم یک ماه کشش بدهی و نگذاری به این راحتی ها تمام شود. 

چه ترکیب عالی‌ای داره این کتاب چقدر خوب دور هم جمع شده‌اند متنها و به قول لیلی بهشتی یک کل منسجم درست کرده‌اند.

همه‌اش را دوست داشتم البته طبیعتا بعضی‌ها را بیشتر.
اینکه مترجم هم با فضای جهان عرب به خوبی آشناست و وضعیت زندگی در کشور های اطراف فلسطین را می‌شناسد و هم به خوبی می‌داند مهاجرت یعنی چه، کار را برجسته تر کرده.

چقدر خوب انتخاب کردی و چقدر کارت را به خوبی انجام دادی خانم بی سر و صدای بی ادعایی که همیشه سعی داشتی صداقت و پاکی را منتشر کنی و در کارت از نام و بزرگی دیگران بهره نبری.

روحت شاد.