یادداشت محسن خیابانی
1403/4/12
4.1
7
یکی از سخت‌ترین کارهای جهان این است که ملت را مجاب کنم در مورد آثار ادبی، فقط به اقتباس‌های سینمایی و تلوزیونی‌شان اکتفا نکرده و خود اثر را بخوانند. اصلاً این هیچی! به ما گیر ندهند که: «چرا داری «بینوایان» رو می‌خونی، تو انیمیشنش دیدیم که آخرش ماریوس و کوزت توسط تناردیه‌ها خورده می‌شن» یا «بابا آخر «ارباب حلقه‌ها» رو نخون دیگه، تو اون فیلم‌های کوفتی دیدیم فرودو با اون حلقه میفته توی آب‌های درۀ خلقت» یا «دیگه «غرور و تعصب» رو بیخیال، مگه فیلم «جو رایت» رو ندیدی که آخرش الیزابت و آقای دارسی از هم طلاق می‌گیرن. کلاً این نویسنده (جین آستین) آخر همه رمان‌هاش طلاقه!»
خلاصه که آن انیمیشن آمریکایی که ما در کودکی به نام «سفرهای گالیور» دیدیم تقریباً فقط دو هزارم درصد منبع ادبیش، یعنی «سفرهای گالیور» جناب «جاناتان سوییفت»، را اقتباس کرده. آن گلام خوشبین (همان که همیشه می‌گوید: «من می‌دونستم!»)، بانو «فلرتشیا»ی زشت، سگ نسناس گالیور، «کاپیتان لیچ» خوش‌ذات و ... اصلاً در رمان نیستند، حتی مردمان «لیلیپوت» برعکس کتاب، در سریال همگی ظالم و شرورند!
رمان «سفرهای گالیور» یک شاهکار ادبی مکتب کلاسیسم است که به متنی فلسفی پهلو می‌زند که نقدهای تندی به جامعۀ انگلیس دارد. تابه‌حال هیچ رمان ندیده بودم که اینگونه زیرآب انگلیس و انگلیسی‌جماعت را بزند مگر «مردی که می‌خندد» جناب «ویکتور هوگو». «سوییفت» در این اثر، متناسب با سبک ادبیش (کلاسیسم)، بیشتر پیرو تفکرات فلاسفۀ یونان باستان و مخصوصاً ارسطو است و به متفکران عصر روشنگری و نحوۀ تفسیر آن‌ها از فلسفۀ یونان باستان می‌تازد. همچنین «سوییفت» در این رمان تحت‌تأثیر «ماجراهای سندباد بحری» در «هزار و یک شب» قرار دارد. خلاصه که اگر می‌خواهید یک شاهکار ادبی کلاسیک بخوانید، حتماً «سفرهای گالیور» را در نظر داشته باشید. این رمان در ردۀ آن دسته از آثار فانتزی قرار می‌گیرد که فانتزی‌ندوستان هم دوستشان دارند، حتی گاهی بیشتر از فانتزی‌دوستان!
(0/1000)
نظرات
1403/6/4
درود و خداقوت چند سال پیش که هنوز با سیما (تلویزیون) قهر نکرده بودیم، فیلم یاسریالی پخش شد که گالیور داستان های عجیب و غریب از سفرش تعریف می کرد و مردم شهر خودش، او را محاکمه کردند و گفتند که دیوانه شده و تنها همسرش از او حمایت می کرد. نکند این داستان همان اثر سوییفت باشد؟ 🌺
1
0
1403/6/4
ما اقتباس‌ها رو می‌بینیم که دیگه کتاب نخونیم. کی حوصله داره ۴۰۰-۵۰۰ ص بخونه که ببینه تهش دارسی و جین آستین با سه تا بچه طلاق گرفتن.
3
1
1403/6/4
همین دیگه. توی رمان ۶ بچه دارن و جزئیات داستان در مورد اینکه دارسی و الیزابت هر کدومشون حضانت کدوم یکی رو بر عهده بگیرند، بسیار جذاب و خواندنیه.
0
1403/6/4
یعنی دارسی به غیر جین آستین و سه تا بچه‌اش، یه زن دیگه به اسم الیزابت داشت که براش شش تا بچه آورده بود؟ @farhangha
0
1403/6/4
2