بریده‌های کتاب suny

مهم نیست اندازه ی گلی که می‌دهیم چقدر باشد، مهم شکوفایی است. ممکن است یک نیلوفر در آمازون یک متر قطر داشته باشد، اما یک گل در بیابان قطرش بیش از یک میلیمتر نباشد.

گاه فکر می‌کنیم کشورهای پیشرفته از ابتدا علوم و فنون امروزی را داشته اند. یادمان می‌رود و یا نمی‌دانیم که بوئینگ ۷۴۷ از اول این نبود و روزی برادران رایت با یک هواپیمای اولیه پریدند.

-فکر می‌کنم وقتی بزرگ شدم دلقک بشم من و جیم ایستادیم. -بله آقا، یه دلقک. تو این دنیا با این مردم هیچکاری نمی‌تونم بکنم. جز اینکه بهشون بخندم. می‌رم تو یه سیرک استخدام می‌شم و تا دلت بخواد می‌خندم. +عوضی گرفتی، دیل. دلقکا محزونن. این مردمن که به اونا می‌خندن.

کلافه بود که چرا نمی‌توان از روی تاریخ پرید و مقدمات را زودتر و فشرده‌تر محقق کرد. چرا تاریخ انقدر تنبل است؟

به آخرین دسته خیلی ساده می‌گوییم «خوب ها». همانهایی که شکنجه گاه یا همان مدرسه را تا حدی قابل تحمل می‌کنند. وقتی می‌فهمید با یکی از خوبها طرفید که میبینید خودبه خود سر کلاس حواستان جمع است؛ حتی اگر کلاس هنر نباشد. آنها همان معلم هایی هستند که سال بعد می‌خواهی بروی پیششان و سلام کنی؛ همانهایی که نمی‌خواهی ناامیدشان کنی. مثل خانم بی.

کی باور می‌کند مرد اتمی و هسته ای ایران، مردی که نامش در فهرست ترور سرویس های جاسوسی جهانی بوده، عاشق باغبانی باشد. گل پرورش بدهد، سبزی بکارد، شمعدانی قلمه بزند و ... .

فرزند فاطمه می‌آید، روزی از همین روزها...

فریاد «محمد کشته شد» همه را سست کرد و ناگهان یک نفر، سلیمان نام، فریاد برآورد که اگر محمد مرد، خدای او زنده است.

جوانی چون بهار است فرزندم؛ کوتاه و زودگذر. از آن سود ببر پیش از آنکه خزانش از راه برسد.

یک سویه عشق ورزیدن هرچند در افسانه ها زیباست اما در واقعیت قابل تحمل نیست.

«کاش خداوند صد جان به من می‌داد تا همه را فدای امام می‌کردم.»

حیات نیکو در افکاری نهفته است که خواب از چشمان برباید و دل را بیدار سازد.

چقدر شریف هستند مخلوقات مطیع خداوند‌!

نمی‌دانم چه درست است؛ امور را سپرده ام دست خدا.