بریده‌های کتاب مهران داودی

حتما شنیده ای که سرنوشت برگ دارد آدمی. وقتی که از شاخه جدا شد ، پایمال عابران هرکوچه و بازار می شود. نخواه که هویتت، شخصیتت، ایمان و اعتقادت پامال شود.

عطا ملک ! من هم مثل شما در ابن دربار جایگاهی دارم ....... چشم هایت را باز کن، اینجا و در این سرزمین خودت، انان میهمان تواند و تو میزبان . حکومتها می آیند و می روند ، اما سرزمین من ، همین جا می ماند . تو می خواهی خودت را آواره ی کدام سرزمین کنی و میهمان باشی نه میزبان.۲۳۸

فرزندان، حق است که اولیاء خود را ، تا دم واپسین، رو ی دیدگان خود نگه دارند و آنچه می کنند جز در جهت رضای ایشان نباشد؛ اما ، این بدان معنا نیست که هر فرزندی وقف کامل اولیا ء خود است ، و حق برداشتن هیچ سهمی برای خویش ندارد. خداوند، آن کس را که در راه هدفی معتبر کشته می شود شهید می نامد؛ اما آنکس را که در راه نگهداری اولیا ءخود ، تمام زندگی اش را تباه می سازد، شهید نمی نامد.

تو یک روز ،حکمت و عرفان ما را زیر و رو خواهی کرد و اعتقاد به پیروی از دوازده امام را به اوج اقتدار خواهی رساند؛ اما، دمادم، از کبر بپرهیز، از خویشتن دور شو و از اندیشه من بگذر و فخرِ به دانش نفروش ،تا رسیدن بر تو آسان و آسانتر شود.

تو یک روز ،حکمت و عرفان ما را زیر و رو خواهی کرد و اعتقاد به پیروی از دوازده امام را به اوج اقتدار خواهی رساند؛ اما، دمادم، از کبر بپرهیز، از خویشتن دور شو و از اندیشه من بگذر و فخرِ به دانش نفروش ،تا رسیدن بر تو آسان و آسانتر شود.

شماتت محبوب ، عجب خوب است ، و اطاعت عاشق ، عجب شیرین!

استاد بهاالدین عزیز ! عاشقی، میدانی که ، حرفه ارزانی نیست. به قیمت جان_و به اقساط _خریدیمش. پس چرا باید به هنگام‌پرداخت آخرین قسط آن‌، مضطرب باشیم؟

درد ممکن است از لطف خدا سرچشمه بگیرد، ممکن است از ستم سلاطین،

این درست است که از کمال فقط کمال آفریده می شود؛اما رسیدن به کمال برای انسان، محتاج حرکت از نقطه ای است به نقطه دیگر ، و این حرکت نیازمند زمان است.و خداوند چنین مقدر کرده که انسان نیازمند زمان باشد.

تلخی زهر، به شیرینی زیارت می ارزد. من زائر کوی اویم و شما زائر کوی من باشید. غربتم را بشکنید. بلند و کیرا فریادم کتید این صحنه و سرا را جارو بزنید. فرشتگان ، پاسبان این روضه اند. شما میزبان آنان باشید.

بدانید دیدار با رضا ،لمس فرشتگان است و همجواری با آنان؛ همانگونه که جدم، رسول خدا ، وعده داده بود.

دلخوشم که سفرم منشا خیر باشد، که هست. به غریبی مرا می بری ؛ اما غریب نخواهم ماند‌. باشد که دنیا برای دیدار من سفر کند.

اینجایم به تماشا به وداع با دیارم، دیار پدرم و پدرانش، و مادری که خواست کسی نداند مدفنش کجاست.... بی رضایت رضا را به سفر می برند.

پدر انسان در معبر تاریخ می آید ،می رسد، می گذرد. از حرکت ماندگان و پیوسته نشستگان،خستگانند، و خستگان مرشدان خوبی نیستند.

بدان کتاب دریایی است ، نوجوان اسیر کتاب، دریا زده ایی است، نا آشنا با شنا . تو ،بی شک غرق خواهی شد. غرقی است شیرین،شیرین ترین غرق،اگر مقدر شود.

مردی که دست به سینه و خاموش و با قیافه ای گرفته نشسته بود بسیار اصرار داشت که در تشییع جنازه دیوید سمحون شرکت کند .......اما آنچه بیشتر اعضا را به قبول کردن نهایی حرفش مجبور کرد , گفته عزیز جبالی بود که گفت؛ لازمه قبل از تدفین بر جنازه اش نماز میت بخونم