بریده‌های کتاب جوان

«ألا یا مستعیر الکتب دعني/ فإن إعارتي للکُتب عار فمحبوبي من الدنیا کتابي/ وهل رأیت محبوباً یُعار؟» ای کسی که از من کتاب امانت می‌خواهی/ مرا رهاکن که امانت دادن کتاب تنگ است محبوب من در این دنیا کتاب است/ آیا کسی محبوب خود را امانت می‌دهد؟

این نخست وزیر اسرائیلی خوب می‌داند که چگونه جهان را به رعایت حرمت خون اسرائیلیان وادار کند؛ رعایت حرمت خون تک تک افراد اسرائیلی بدون استثنا. او خوب می داند که چگونه جهان را به رعایت حرمت اشک های اسرائیلیان وادار کند. او به خوبی توانست اسرائیل را قربانی جنایتی جلوه دهد که ما مرتکب شده‌ایم. بله او حقایق را وارونه جلوه داد. و ترتیب کارها را به هم ریخت. و ما را آغازگر جنگ و خشونت در خاورمیانه نشان داد. او همه چیز را شیوا و به گونه‌ای قابل تصدیق بیان می‌کند. هنوز تمام کلماتی را که اسحاق رابین در آن روز گفت به خاطر دارم: - ما سربازان خون آلود از جنگ برگشته، برادران و دوستانمان را دیدیم که جلوی چشم‌مان کشته شدند و در تشییع جنازه آن‌ها شرکت کردیم در حالی که نتوانستیم در چشمان مادرانشان نگاه کنیم و امروز از هر کدام از آن‌ها با عشقی ابدی یاد می‌کنیم. با یک ترفند ساده زبانی می توان حقیقت را پنهان کرد: داستان خود را از «قسمت دوم» آن شروع کنید! بله و این کاری است که رابین به سادگی انجام داد و از صحبت درباره «قسمت اول» داستان، امتناع کرد؛ یعنی حمله اسرائیل به فلسطین. کافی است داستان را از «قسمت دوم» آغاز کنید تا دنیا برعکس شود. داستان را از «قسمت دوم» شروع کنید تا تیرها و نیزه های سرخ پوستان، عامل اصلی جنایت شناخته شوند و تفنگ سفید پوستان، قربانی اصلی. کافی است داستان خود را از «قسمت دوم» شروع کنید تا خشم سیاه پوستان علیه مرد سفید پوست عملی وحشیانه و خشونت بار تلقی شود! افی است داستان خود را از «قسمت دوم» شروع کنید تا گاندی مسئول بدبختی‌های انگلیسی‌ها شناخته شود! کافی است داستان خود را از «قسمت دوم» شروع کنید تا آن ویتنامی بیچاره سوخته در آتش بمب، عاملی شناخته شود که انسانیت ناپالم را آزرده خاطر کرده است! و آهنگ های ویکتور خارا مایه خجالت شود، نه گلوله‌های پینوشه که هزاران نفر را در استادیوم سانتیاگو کشت. کافی است داستان خود را از «قسمت دوم» شروع کنید تا مادر بزرگ من ام‌عطاء جنایت‌کار شناخته شود و آریل شارون قربانی او.

گیرم که هوای پر زدنم هست، بال کو؟

راهِ خدا، یک راه است. اما راه به سوی خدا،به عددِ تمام انسان‌هاست.