بریده‌های کتاب ایمان عباسیان

هر سلام ، سرآغاز دردناک یک خداحافظی ست.

آدم ، درخت نیست ، آدم ، غم و غصه دارد.

ماها اغلب در برابر پدیده پول رفتاری کاملاً متضاد و متناقض داریم. یعنی گمان نمی کنم هیچ جماعتی در هیچ جای جهان تا بدین پایه شیفته‌ی پولدار شدن باشند و تا بدین حد از پولدارها بدشان بیاید! یک رفتار متناقض تمام عیار.

من گفتم:《 مگر آدم ها زباله هستند که بعضی از آنها را در حاشیه‌ی شهر ریخته‌اند؟》 معلم چیزی نگفت.

اوایل کار ، از خود داستان نوشتن خجالت می کشیدم ، زیرا نوشتن داستان برایم مثل برهنه کردن روح خودم در برابر دیگران بود.

مدیر مدرسه می‌گفت: «داشتن چشم و ندیدن زیبایی، داشتن گوش و نشنیدن موسیقی، داشتن شعور اما تشخیص ندادن حقیقت، و داشتن قلبی که هرگز برانگیخته نمی‌شود و در نتیجه هرگز آتش به پا نمی‌کند، برای انسان امری وحشتناک است.»

وقتی نمی توانی قواعد بازی را تغییر دهی ، پس خفه شو و بازی کن.

«مگه اسبت نیست؟» «هست ، اما از من رَم میکنه ، اون دیشب از زلزله در رفت!» «هوم! اما اسب من دیشب توی زلزله مُرد ، یک دقیقه صبر کن تا برات بیارم.»

جاهلی را پرسیدند:« آیا خداوند تبارک و تعالی ، در حق بندگان خویش ، هیچ ظلم کرده است؟» پاسخ داد:« الّا آفریدن ابلیس و پدید آوردن محمد صدرای شیرازی ، گمان نمی برم که هیچ ظلم کرده باشد.»