بریده‌های کتاب هستی

چیزی که عاشقش هستی عشق خودت است. این من نیستم که به فکرش هستی، حسی است که به من داری ..

وقتی خودت،خودت رو سرزنش کنی، دیگه اهمیتی نداره که دیگران سرزنشت نمی‌کنن

پدر،غول کم حرف ناشناخته‌‌ای بود،ساکن دورترین شهر زمین و من کوچک ترین و بی دست و پا ترین عروسک پارچه‌ای دنیا.

اگه می دونستم فقط با به لبخند جذاب میشه حواست رو پرت کرد،مدت‌ها پیش امتحانش میکردم

می گویند خودکشی کننده‌ها و قاتل‌ها به جهنم می روند، اگر چنین باشد،برایم جای آشنایی است، چون هشت سال گذشته را آنجا بودم.

«این حماقت انسان‌هاست که تاریخ رو می سازه..»

انسان تمایل شدیدی به جنگ دارد همیشه میخواهد جنگ راه بیندازد و برای شروع جنگ، چه بهانه‌ای بهتر از وجود تفاوت‌ها؟

برای نجات دادن دیگران اول باید خودتو نجات بدی

نمی‌فهمیدم چرا باید بخاطر اینکه بقیه از من بدبخت تر هستند، سپاسگزار باشم و چرا اگر میخواستم بدبخت نباشم، ناشکر حساب می شدم..

چیزی که نمی‌دانست این بود که من هم روحیه‌ام را باخته بودم اما آن قدر خسته بودم که توان بروزش را نداشته باشم.

«یک جوینده همیشه باید پشتش امن باشه و رو به خطر بخوابه»

این که به هر قیمتی زنده بمونی مهم نیست، این که با چه کیفیتی زندگی کنی مهمه؛

«تمام چیزهای ترسناک همیشه بد نبودند»

«رُزهای زیبا،همیشه از دونه‌های زشت به وجود می آن.»

وقتی که تاریخ نمی تونه حقیقت رو روشن کنه، افسانه پاش به دل داستان باز میشه..

آدم ها خوب یا بد به دنیا نیومده‌ن.شاید با گرایش به یه سمت به دنیا اومده باشن،اما مهم اینه که چطور زندگی می‌کنن و با چه آدم های آشنا می‌شن؛

«قول میدم،نذارم بدون اینکه لحظه‌ی عاشقانه رو تجربه کنی،بمیری»

می‌توانی مجذوبم باشی،می توانی تمام شب را برایم شعر بگویی، می‌توانم سیم مشاعرت را به نازترین آواها بنوازم، آهنگین ترین کلمات از گلویت جاری شوند، اما سودای داشتن مرا نداشته باش.

به او گفت:«وقتشه که آینده‌ت رو انتخاب کنی» اما آینده را نمی شود انتخاب کرد. فقط باید مسیری را انتخاب کنی که نمیدانی راه به کجا می برد. مسیری تو را به هیولایی می رساند که بدنت را می درد مسیر دیگری قلبت را سنگی یا آتشین یا شیشه ای میکند.