بریده‌ کتاب‌های davoud pourfathi

شما هیچ‌وقت خوشبخت نبودین؟ چرا، زیاد. بیشتر کِی‌ها؟ نمی‌دونم، هر بار یه جور بوده. بیشتر کِی‌ها؟ وقتی تنها بودم.

در تدبیر پیروز شدم، اما در انسانیت شکست خوردم.

گفت حالا که رئیس مائو مرده است، حتی او را هم باید نقد کنند. اشتباهات زیادی رخ داده، اما حالا عصر جدیدی است. عصر بازاندیشی، دیگر هیچ چیز قطعی نیست، روی هیچ چیز نمی‌شود حساب کرد، حتی روی افکار خودت.

زمان چون رویایی مبهم و کهن بر دوشت سنگینی می‌کند. همچنان پیش می‌روی و می‌کوشی از میان آن بلغزی. اما حتی اگر به دو انتهای زمین بروی، نمی‌توانی از آن بگریزی. با اینحال ناچاری به آنجا بروی_ به کرانه دنیا. کاری هست که نمی‌توان کرد، مگر با رسیدن به آنجا.

صحبت کردن خیلی مهم است. چه با آدمها صحبت کنی، چه با اشیا یا هر چی، همیشه بهتر است آدم صحبت کند.

می‌دانی یکسره خالی بودن یعنی چه؟ خالی بودن مثل خانه‌ای که کسی تویش نیست. مثل خانه درباز که کسی تویش زندگی نکرده. هر کس هر وقت که بخواهد می‌تواند واردش شود. همین بیش از همه مرا می‌ترساند.

گربه گفت: اسمم یادم رفته. یکی داشتم، می‌دانم، اما یک جایی وسط راه گفتم دیگر لازمش ندارم‌. بنابراین یادم رفته. پیرمرد که سر می‌خاراند، گفت‌‌‌: می‌دانم، فراموش کردن چیزهایی که دیگر نمی‌خواهی راحت است‌.