بالای معبر درختان سرو در گورستان موپارناس پاریس. عقب صحنه مقبره هایی ست که روی سنگ آن ها نوشته شده اُ کروکس! آوه اسپس اونیکا! و همچنین بقایای یک آسیای بادی مخروبه و پوشیده از پیچک. زنی خوش لباس در برابر گوری آراسته به گل زانو زده و آهسته دعا می خواند. ژن گویی در انتظار کسی به این سو و آن قدم می زند. .