بریده‌های کتاب کرم کتاب

وقتی دیدیم بیدار نشدند، ورق را برگرداندیم و به‌جای سختی، اسباب راحتی فراهم کردیم؛ تا جایی که غرق نعمت شدند و با عادی‌دانستنِ مسئله گفتند: «اجدادمان هم از این سختی‌ها و راحتی‌ها دیده بودند.» کارشان که به اینجا رسید، در اوج غفلت، یک‌دفعه گرفتار عذابشان کردیم!(٩٥)اگر مردم شهرها ایمان بیاورند و مراقب رفتارشان باشند، درهای نازونعمت را از آسمان و زمین به رویشان می‌گشاییم؛ ولی متأسفانه آیه‌ها و نشانه‌هایمان را دروغ می‌دانند. ما هم به‌سزای کارهای زشتشان، گرفتار عذابشان می‌کنیم. (٩٦) ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوْا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(٩٥) وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ(٩٦)

That sort of thing is the reason why I have trouble trusting adults.” Some how Harry kept his voice steady. “Because they get angry if you even try to reason with them. To them it’s defiance and insolence and a challenge to their higher tribal status. If you try to talk to them they get angry. So if I had anything really important to do, I wouldn’t be able to trust you. Even if you listened with deep concern to whatever I said—because that’s also part of the role of someone playing a concerned adult—you’d never change your actions, you wouldn’t actually behave differently, because of anything I said.”

غالب مردان در همه جای دنیا بر این باورند که مهم ترین بخش زندگی شان کارشان است؛ اما بیشتر زنان معتقند که مهم ترین بخش زندگی شان، خانواده شان است. بنابراین اگر زنی در روابط خانوادگی اش به مشکلی دچار شود، اغلب نمی تواند روی کارش تمرکز کند. همچنین اگر مردی در عرصه ی کاری چالشی داشته باشد، به طور معمول در روابط خانوادگی اش به مشکلاتی دچار می شود.

اگر بگوییم "حرف های سم من را خشمگین کرده" و بعد به اینجا برسیم که "پس سم خطاکار است"، مغلطه کرده ایم.

به نظر عده ای تنها معنای صحبت کردن از سیاست° رد و بدل کردن توهین های زننده در توییتر است.

ضرورت حرکت، از ترکیب ما، از فطرت ما، از ساخت ما مایه می گیرد و به همین خاطر کسانی که حرکتی ندارند، مجبورند با تنوع ها خودشان را مشغول کنند. تنوع طلبی نشان دهنده ی نیازی است که ارضاء نشده؛ [...] وقتی آدمی حرکتی ندارد، مجبور است خودش را با شکل های مختلف زندگی فریب دهد تا خیال کند حرکتی دارد.

خودنمایی با اخلاق به معنی سخن گفتن از اخلاق برای ارتقای جایگاه خود است. خودنمایی یعنی تبدیل سخنانی که از اخلاق می گوییم به جولانگاه غرور و نخوت.

دست ما آن قدرها هم باز نیست که فقط با این توجیه که خواسته های مقدسی داریم یا روشمان برای نشان دادن دغدغه مندی مان چنین است، با دیگران بدرفتاری کنیم. صراحت در سخن گفتن از اخلاق به خودی خود دستاورد محسوب نمی شود.

در آن سوی که نادیده اش گرفته ام چه چیزی انتظار مرا می کشد؟

یکی از همین گروه بود که گفت:"مولای ما! چه گناهی کرده ایم که از فیض نفس قدسی شما محروم گشته ایم؟ چرا پس از سال ها ما را به یک جوان تازه رسیده حواله می کنید و از خود می رانید؟" مولی احمد زهر کلام این شاگرد خودستا را فهمید و برآشفت. در ستایش دیگران گاهی رذالتی نهفته است که به شمشیر تحقیر غیر بدل می شود و به اثبات فضل ستایشگر می انجامد. شاگرد خودستا در جمله ای، هم بین خود و گروهش با دیگران فاصله گذارده بود، هم انتقام جاماندگی از شیخ را در تقرب به استاد گرفته بود؛ و چه شنیع است که ستایش یک شایسته ستایش را به شماتت یک شایسته ی ستایش دیگر بیامیزند.

-و آن ها که قله را رها می کنند چه؟ از رنج صعود‌ است؟ -نه؛ آن ها قله را نمی بینند. کسی که قله را ببیند، رنج صعود به آن را می پذیرد و بلکه در صعود رنجی نمی بیند و عجیب است که مردمان رنج ایستادن و ماندن را درک نمی کنند! ایستادن و ماندن، هراس انگیز است...قبلا این را گفته بودم؛نه؟

زمانی که پروژه های بسیار مهم تری دارید، می توانید خودتان را در تمیزکردن خانه غرق کنید. می توانید روز ها، ماه ها و حتی سال ها را صرف منظم شدن در مسیر اشتباه کنید.

لحظه ای طول کشید تا رابین متوجه شد چه چیزی آزارش می داد و وقتی فهمید، به طور متناوب آزارش داد، آن موقع و بعد از آن؛ به نظر می آمد تناقضی فاحش بود، این حقیقت که بعد از گفتن تمام آن حرف ها به لتی و با وجود تمام دردی که با هم کشیده بودند، [این لتی] بود که به تسکین نیاز داشت.